به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، ویکتور گلاور(Victor Glover) و مایک هاپکینز (Mike Hopkins) مشکلی در پاکسازی و تخلیه‌ی آمونیاک از روی کابل‌های قدیمی نداشتند اما از اولین لوله مقدار زیادی آمونیاک خارج شد که باعث نگرانی بخش کنترل ماموریت شد که شاید دانه‌های یخ روی لباس فضانوردان افتاده باشد.

هاپکینز از میزان آمونیاکی که در فضا رها شد شگفت‌زده شد و گفت: این بیشتر از چیزی است که فکر می‌کردم.

اگرچه آمونیاک مستقیما از فضانوردان دور شده بود هاپکینز گفت ممکن است ذراتی از یخ روی کلاهشان نشسته باشد در نتیجه بخش کنترل ماموریت گفت که باید محتاطانه عمل کنند و بازرسی شوند.

در اولین بازرسی چیزی روی لباس فضانوردان دیده نشد.

ناسا نمی‌خواست هیچ آمونیاکی وارد ایستگاه فضایی شود و فضای کابین را آلوده کند. فضانوردان از ابزارهای بلند برای تخلیه‌ی لوله‌ها استفاده کردند تا از نازل‌ها فاصله داشته باشند و خطر برخورد با آمونیاک را کم کنند.

هنگامی که لوله‌های آمونیاک تخلیه شدند فضانوردان یکی از آن‌ها را جابه‌جا کردند و به بخشی مرکزی‌تر نزدیک به دریچه‌ی ناسا منتقل کردند. این کابل‌ها سال‌ها قبل طی نشتی سیستم سردکننده به آن اضافه شدند. پس از نزدیک به هفت ساعت راهپیمایی فضایی مرکز کنترل اعلام کرد که فضانوردان به اندازه‌ی کافی برای از بین رفتن آمونیاک از روی لباس‌هایشان زیر نور خورشید بوده‌اند. در حقیقت وقتی گلاور و هاپکینز به داخل برگشتند خدمه گفتند که بوی آمونیاک را حس نمی‌کنند اما همچنان برای جابجایی لباس‌ها از دستکش استفاده کردند.

کار این لوله‌ها باید هفته‌ی پیش انجام می‌شد اما از آن‌جا که ارتقای بخش نیرو زمان بیشتری بود زمان آن تغییر کرد.

اگرچه تلاش‌های آن‌ها جواب داد اما مشکلاتی نیز وجود داشت. راهپیمایی فضایی یک ساعت با تاخیر آغاز شد تا فضانوردان کلاه‌های ارتباطی زیر کلاه فضایی را برای بهتر شنیدن تعویض کنند. چند ساعت بعد چشم راست گلاور شروع به اشک ریختن کرد. این تحریک زود برطرف شد اما بعد از آن چشم چپش دچار مشکل شد. سپس هنگامی که گلاور کار خود را به اتمام می‌رساند یک پیچ جدا شد و همراه واشرها در فضا رها شد. او پس این اتفاق گفت که عذر می‌خواهد اما مرکز کنترل ماموریت به او اطمینان داد که مشکلی نیست.

این ششمین و آخرین راهپیمایی فضایی برای این خدمه‌ی ۷ نفره‌ی ژاپنی، روسی، آمریکایی بود.

انتهای پیام