به گزارش ایسنا متن این یادداشت به شرح زیر است:

سفر پاپ فرانسیس به عراق از چند منظر قابل توجه و تامل می باشد که هر کدام می تواند در جریان سفر و پیامدهای آن مورد بررسی قرار گیرد:

1- این سفر بیانگر کارامدی یک دیپلماسی قوی و چندجانبه موفق می باشد. کشور عراق قریب سی سال درگیر ناآرامی های متعدد داخلی ناشی از تجاوزات مکرر بیگانگان و آشوب ها و اغتشاشات داخلی می باشد و با وجود یک نظام کاملا غیر متمرکز توانسته است در تلاطمات مختلف مسیری مشخص در روابط خارجی ایجاد نماید و در میان مناقشات طرفهای متخاصم خارجی به دنبال منافع ملی کشور خود باشد.

2- برنامه دیدار رهبر کاتولیک های جهان با حضرت  آیت الله سیستانی مرجع عالی شیعیان در  نجف به عنوان اهم برنامه این سفر می تواند چهره جدیدی از مذهب مترقی شیعه در جهان به ویژه عالم مسیحیت به نمایش گذارد و قطعا حضور پاپ در بیت ساده حضرت آیت الله تاثیر معنوی و موثری در اذهان مسیحیان به جای خواهد گذاشت که درقالب دیپلماسی دینی در نظم نوین جهانی ماندگار خواهد شد.

3- شاید بتوان نکته مهم این سفر را برنامه های تشریفات روز اول سفر  پاپ فرانسیس به بغداد دانست که نوع استقبال بیانگر تغییر تدریجی ماهیت حکومت عراق از یک حکومت دینی به یک نظام  سکولار می باشد به طوریکه منافع خود را در جدایی دین از سیاست تشخیص داده است. پس از سقوط صدام بعثی، دولت های عراق گرایش های مذهبی به ویژه گرایش به مذهب مترقی شیعه داشتند و ملاحظات سایر مذاهب و فرقه ها نیز به موجب قانون اساس مورد توجه قرار می گرفت اما پس از حوادث سال گذشته و روی کار آمدن دولت جدید عراق به تدریج گرایش های سکولارانه در عراق قوت گرفت که سفر رهبر کاتولیک های جهان می تواند پیامد این تغییر ماهیتی در حکومت عراق باشد.

در هر حال سفر پاپ به عراق را باید فرصتی در هنگامه های پرتلاطم خاورمیانه دانست و همچنین با هوشیاری و درایت نباید از نقش مهم کشور و ملت عراق در تقویت  مقاومت در برابر نظام اهریمنی سلطه غفلت کرد، مقاومتی که می تواند با ایجاد  تمدن  نوین اسلامی  تحولات بزرگی در راستای حکومت موعود توحیدی ایجاد کند و پایگاه یکی از نمادهای این تمدن بزرگ انسانی یعنی مراسم بزرگ  اربعین در این کشور قرار دارد و همین می تواند همواره به عنوان تهدیدی بالقوه علیه منافع  نظام سلطه در محاسبات دشمنان قرار گیرد.

انتهای پیام