به گزارش ایسنا، محمدباقر نوبخت در مراسم مجازی گرامی داشت یاد مرحوم سید محمد میرمحمدی در اولین سالگرد رحلت وی اظهار کرد: با تالمات عاطفی زیادی نسبت به برادر و دوستی که از دست دادم، دارم ایراد سخن می کنم. کسی که در دوران های مختلف جایگاه ممتاز و رفیعی نزد حقیر داشته است.

وی با اشاره به سابقه آشنایی خود با میرمحمدی گفت: آشنایی من با ایشان به اوایل دهه چهل باز می گردد که من به واسطه برادرم جناب علی نوبخت که در آن زمان در قم نزد پدر بزرگم حضرت آیت الله حاج ابوالقاسم حجتی تلمذ می کردند و آماده می شدند در کنار دروس کلاسیک درس دینی را به عنوان یک طلبه پی بگیردند، با مرحوم میرمحمدی در مدرسه دین و دانش با مدیریت شهید ماندگار جمهوری اسلامی ایران شهید بهشتی اداره آشنا شدم.

وی ادامه داد: برادرم از داشتن دوستی با خانواده مذهبی و اهل فضلی یاد می کردند؛ به این ترتیب ما با مرحوم میرمحمدی و خاندان فاضلشان آشنا شدیم. این آشنایی با بعد از انقلاب همزمان شد. از مجلس سوم که من نماینده شدم در دو دوران رئیس دفتری آیت الله هاشمی و بعدتر به عنوان معاون رئیس جمهور در سازمان اداری استخدامی علاقه من به او افزایش پیدا کرد. ایشان از نظر مباحث اداری و علم مدیریت فرد صاحب نظری بود.

نوبخت گفت: در مجلس ششم با ایشان همکار شدم. ضمن اینکه ایشان از شخصیت های متدین و با اصل و نسب دینی و علمی بود از نظر مشی سیاسی فراتر از جریان های سیاسی بود. برای نائب رئیسی مجلس ششم که مجلس پر فراز و نشیبی بود، در رای گیری هیئت رئیسه رای بسیار بالایی را توانستند از نمایندگان کسب کنند؛ آن هم به خاطر شخصیت خودشان بود. با چند رای کمتر نائب رئیس مجلس نشدند اما آن رای بالا مقبولیت ایشان را نشان می داد. در آن دوران با آن منازعات ایشان با جمعی از دوستان یک تشکلی با عنوان فراجناحی برای رسیدگی به مسائل اساسی کشور را شکل دادند. ایشان با وجود جریان های شناسنامه داری که فعال بودند به عنوان فردی فراتر از جناح ها عمل کردند .

وی به بیان خاطره کاری از میرمحمدی پرداخت و گفت در موضوع تشکیل مجدد سازمان برنامه و بودجه و تفکیکی سازمان اداری و استخدامی به نظر کارشناسی میرمحمدی توجه نشد و بعدها خودش و رئیس جمهور از این بابت اظهار ناراحتی کردند.

نوبخت گفت: من اذعان می کنم یکی از افراد بسیار زیرک و فهیم را از دست دادیم. با وجود جایگاه رفیعش  در میان سران نظام، در سیاست مشی خود را برای احیای تمدن اسلامی را فراموش نکردند و برای تشکیل حزب تمدن اسامی فعالیت ارزشمندی داشتند. واقعا فرد عالم و فاضلی در عرصه علوم اداری بود. آثار و کتاب هایشان بسیار نافع بود. انسان بسیار با ادب اسلامی بودند. شاید اگر کرونا نبود یکی از سرمایه های نظام را از ما گرفته نمی شد.

انتهای پیام