مرادعلی قنبرپوری در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: طی ۱۵۰ سال گذشته مقدار کربن در هوا ۳۰ رصد افزایش یافته و بسیاری از دانشمندان اعتقاد دارند که یک رابطه مستقیم بین سطح بالای دی اکسید کربن در هوا و بالا رفتن دمای کره زمین وجود دارد.

وی ادامه داد: یکی‌از روش‌های پیشنهاد شده برای کاهش دی‌اکسیدکربن هوا، افزایش ذخیره جهانی کربن در خاک است که حسن این روش در این است که علاوه‌بر کاهش دی‌اکسیدکربن در هوا، تولید محصولات کشاورزی نیز افزایش می‌یابد.

قنبرپوری با اشاره به این‌که کربن در ساختمان بدن همه موجودات زنده یافت می‌شود و واحد ساختمانی اصلی موجودات در روی کره زمین است، ادامه داد: کربن به اشکال متعددی مانند بیوماس گیاهی، ماده آلی خاک، به صورت دی‌اکسیدکربن گازی در اتمسفر و حل شده در آب اقیانوس وجود دارد.

این محقق ارشد مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان تصریح کرد: ترسیب کربن درواقع ذخیره بلندمدت کربن در اقیانوس، خاک، پوشش گیاهی و تشکیلات زمین شناسی است، اگرچه اقیانوس‌ها بیشترین کربن کره زمین را در خود ذخیره می کنند اما خاک ها تقریباً حاوی ۷۵ درصد ذخیره کربن در زمین هستند که این مقدار سه برابر کربن ذخیره شده در گیاهان و جانوران است، بنابراین خاک‌ها نقش مهمی در حفظ چرخه جهانی کربن دارند.

وی با اشاره به این‌که گیاهان از طریق فتوسنتز کربن را در خود جذب می‌کنند و قسمتی از آن را از طریق تنفس به اتمسفر برمی‌گردانند، افزود: کرنی که در بافت‌های گیاهی باقی می‌ماند یا توسط حیوانات مصرف می شود یا به صورت بقایا و لاشبرگ بعد از مرگ گیاهان و تجزیه آن ها به خاک اضافه می‌شود.

قنبرپوری ادامه داد: فرآیند اصلی که از طریق آن کربن در خاک ذخیره می‌شود افزایش ماده آلی خاک است که مخلوط پیچیده‌ای از ترکیبات کربنه است که از بافت‌های گیاهی و حیوانی در حال تجزیه، میکروب‌ها و کربن مربوط به کانی‌های خاک تشکیل شده است.

این محقق ارشد بخش تحقیقات خاک و آب مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان گفت: کربن می‌تواند برای هزاران سال در خاک ذخیره شود یا اینکه سریعاً به اتمسفر برگردد که شرایط اقلیمی، پوشش گیاهی طبیعی، بافت خاک و زهکشی در مقدار کربن ذخیره شده و طول مدت زمان آن تأثیر دارد.

انتهای پیام