به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، سه سناتور جمهوری‌خواه آمریکایی ساعتی را با وکلای متهم صرف گفت‌وگو درباره استراتژی کردند. کل سنا به عنوان هیات منصفه عمل کرد، با وجود اینکه آنها هم هدف این جرم بودند. شاهدی فراخوانده نشد و نتیجه نهایی هم هرگز در هاله‌ای از ابهام قرار نداشت.

دادگاه استیضاح دوم دونالد ترامپ، نقص عمیق در تنها روند قانون اساسی آمریکا را برای پاسخگو کردن رئیس جمهور بابت "جرایم بزرگ و جنایات" را آشکار کرد. این روند یک ضربه احساسی وارد آورد و اولین حسابرسی برای شورش‌های شش ژانویه در پایتخت ایالات متحده بود، اما این روند ذاتا سیاسی هرگز به یک تلاش واقعی و بی‌طرفانه برای تعیین چگونگی وقوع شورش و مسئولیت ترامپ منجر نشد.

نتایج استیضاح در نهایت مایه تعجب نبود؛ یک استیضاح سریع در مجلس نمایندگان تحت رهبری دموکرات‌ها با تبرئه در سنا دنبال شد، جایی که رای ۱۷ سناتور جمهوری‌خواه برای محکوم شدن ترامپ نیاز بود. تنها هفت جمهوری‌خواه به گناهکار بودن او رای دادند که تعدادی ناکافی بود اما رکوردی برای یک حزب اپوزیسیون به شمار می‌رود.

براین کالت، پروفسور قانون اساسی در دانشگاه ایالتی میشیگان می‌گوید: مشاهده کردیم که قطب‌بندی احزاب موجب شد تا کسب اکثریت برای استیضاح در مجلس نمایندگان تسهیل شود و در همان زمان، همین قطب‌بندی موجب شد تا به دست آمدن دو سوم اکثریت در سنا دشوار شود. بدین ترتیب، استفاده از استیضاح اکنون برای هر دو حزب به عنوان ابزاری برای پاسخگو کردن روسای جمهور کم‌فایده است.

کنگره به ندرت قدرت خود را برای پاسخگو کردن یک رئیس جمهوری در قبال جرایم بزرگ و جنایات به کار گرفته است؛ استیضاح اندرو جانسون در ۱۸۶۸، بیل کلینتون در ۱۹۹۹ و دو بار استیضاح ترامپ در سال گذشته. مجلس نمایندگان همچنین فرایند استیضاح را علیه ریچارد نیکسون آغاز کرد اما او پیش از رای‌گیری سنا استعفا داد. هر کدام از آن موارد به تبرئه روسای جمهور یا روسای جمهوری سابق انجامید و تعداد اندکی از این فرایند راضی بودند.

در مورد پرونده ترامپ، سیاست موجب شد تا محاکمه سنا حتی پیش از آغاز زمین‌گیر شود. سناتور میچ مک‌کانل در آخرین روزهای کاری‌اش به عنوان رهبر اکثریت در سنا از قدرتش استفاده کرد تا برگزاری این محاکمه را به بعد از خروج ترامپ از ریاست جمهوری موکول کند و موجب شد تا برخی سناتورهای جمهوری‌خواه استدلال کنند که محاکمه یک رئیس جمهوری سابق مغایر با قانون اساسی است.  

همچنین این حقیقت برای دموکرات‌ها وجود داشت که حتی اگر شاهدی فراخوانده می‌شد، تقریبا هیچ شانسی وجود نداشت که جمهوری‌خواهان به محکومیت ترامپ رای بدهند. خشم عمیقی که برخی جمهوری‌خواهان از این رئیس جمهور داشتند، تحت‌الشعاع این حقیقت قرار گرفت که او همچنان بانفوذترین عنصر در عرصه سیاست جمهوری‌خواهان است. دیگران، به ویژه کسانی که به دنبال پوشیدن ردای ترامپیسم برای نامزدی آتی در کاخ سفید بودند، از همان ابتدا روشن ساختند که هیات منصفه بی‌طرفی نیستند.

محقق ارشد انستیتوی سیاست ایگلتون در دانشگاه راتگرز-نیوبرانزویک امیدوار است که تبرئه شدن ترامپ موجب نشود که قانونگذاران از طرح استیضاح علیه روسای جمهوری آتی بابت نقض قسم‌شان خودداری کنند. به گفته او، کنگره باید اثبات کند که می‌تواند به عنوان نهاد ناظر بر اقدامات یک رئیس جمهور عمل کند. او گفت: اگر شما به مرور زمان مسوولیت‌هایتان را کنار بگذارید، مشکلات افزایش می‌یابند. کنگره باید نقش خود را پررنگ کند.

انتهای پیام