به گزارش ایسنا، بنابر اعلام دکتر طبیب خوئی، تومور مغزی انواع مختلف دارد. برخی تومورهای مغزی غیر سرطانی هستند که به آنها  تومور خوش خیم مغزی  و برخی دیگر سرطانی هستند که به آنها تومور بدخیم مغزی می گوییم.

دکتر طبیب خویی جراح مغز و اعصاب، دانشیار و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران در این رابطه اضافه کردند.

تومورهای مغزی ممکن است به صورت یک تومور اولیه از مغز شروع شوند و یا این که در اثر تهاجم تومورهای سایر نواحی بدن و سرایت آن به مغز ( متاستاز )، به صورت یک تومور ثانویه در مغز به وجود بیایند.

سرعت رشد تومور مغزی متغیر است. به طور کلی سرعت رشد و محل تومور تعیین می کند تاثیر آن بر دستگاه عصبی چگونه است.

 علائمی که تومور مغزی ایجاد می کند، بستگی زیادی به اندازه و محل و سرعت رشد آن دارد.

شایع ترین علائم تومور مغزی عبارتند از:

. شروع سردرد یا تغییر در الگوی سردردها

. سردردهایی که به تدریج بیشتر و شدیدتر می شوند

. حالت تهوع و استفراغ بدون علت

. مشکلات بینایی مانند تاری دید، دوبینی و یا کاهش دید محیطی

. کاهش تدریجی حس یا حرکت دست یا پا

. مشکل در تعادل

. مشکلات گفتاری

. گیجی در کارهای روزمره

. تغییراتی در شخصیت یا رفتار

. تشنج به خصوص در کسی که سابقه تشنج ندارد

. مشکلات شنوایی

چه عواملی منجر به ایجاد تومور مغزی می شوند؟

تومورهای مغزی اولیه از خود مغز یا بافتهای نزدیک به آن مانند پرده پوشاننده مغز، عصبهای جمجعه ای، غده هیپوفیز و یا غده پینه آل یا صنوبری نشات می گیرند. تومورهای اولیه مغز زمانی شروع می شوند که سلولهای سالم و طبیعی دچار جهش هایی در دی ان ای (DNA) می شوند.

این جهش ها به سلول امکان می دهد با سرعت بیشتری رشد کند و تقسیم شود و عمر طولانی تری نسبت به سلولهای سالم داشته باشد. در نتیجه یک توده از سلولهای غیر طبیعی شکل می گیرد که به آن تومور مغزی می گوییم.

در افراد بزرگسال تومور مغزی اولیه بسیار کمتر از تومور مغزی ثانویه (که ناشی از رشد تومور در جای دیگری از بدن و سرایت آن به مغز است) شیوع دارد.

انواع تومور مغزی

گلیوم یا گلیوما: این تومورها در مغز یا طناب نخاعی ایجاد میشوند و شامل چند درجه بندی میباشند

مننژیوم: این تومورها از پرده ای که مغز و طناب نخاعی را پوشانده است و به آن مننژ میگوییم شروع می شود. بیشتر مننژیومها غیر سرطانی هستند.

نوروم آکوستیک: این تومورهای خوش خیم در عصبهایی ایجاد می شوند که تعادل و شنوایی را کنترل می کنند و از گوش داخلی نشات می گیرند و به مغز می رسند.

این تومورها اکثرا خوش خیم هستند و در غده هیپوفیز در قاعده جمجمه شکل می گیرند. این دسته از تومورهای مغزی بر هورمونهای هیپوفیز تاثیر می گذارند در نتیجه کل بدن را می توانند تحت تاثیر قرار دهند.

مدولوبلاستوم: شایع ترین تومور مغزی کودکان است که در بخش پشتی و پایینی مغز شروع می شود و معمولا به مایع نخاعی گسترش می یابد. این تومورها در بزرگسالان کمتر شایع هستند.

تومورهای سلولهای جنسی: این تومورها ممکن است در کودکی در جایی که بیضه ها یا تخمدانها شکل می گیرند ایجاد شوند اما گاهی اوقات این تومورها بر بخش های دیگر بدن مانند مغز تاثیر می گذارند.

کرانیوفارنژیوم: این تومورها نادر و غیر سرطانی هستند و در نزدیکی غده هیپوفیز در مغز ایجاد می شوند. غده هیپوفیز هورمونهایی ترشح می کند که عملکردهای زیادی از بدن را کنترل می نماید. از آنجایی که کرانیوفارنژیوم به تدریج رشد می کند می تواند بر غده هیپوفیز و ساختارهای دیگر اطراف مغز تاثیر بگذارد.

متاستاز مغزی

تومور مغزی ثانویه یا متاستاز مغزی به تومورهایی می گوییم که حاصل ایجاد سرطان در جای دیگری از بدن است و سپس به مغز رسیده است. تومورهای ثانویه مغزی در اکثریت موارد در کسانی که سابقه سرطان دارند بروز می کند اما در موارد نادر ممکن است تومور مغزی متاستازی به عنوان اولین نشانه ایجاد سرطان در جای دیگری از بدن بروز نماید.

در افراد بزرگسال تومور مغزی ثانویه بسیار شایع تر از تومور مغزی اولیه است.

هر گونه سرطان در بدن می تواند به مغز برسد اما شایع ترین سرطانهایی که به مغز سرایت می کنند عبارتند از:

. سرطان پستان (سرطان سینه)

. سرطان روده بزرگ

. سرطان کلیه

. سرطان ریه

. سرطان پوست (ملانوم)

چه عواملی احتمال ابتلا به تومور مغزی را افزایش می دهد؟

در بیشتر کسانی که تومور مغزی اولیه دارند، علت این اتفاق مشخص نیست. اما به طور کلی برخی عوامل احتمال ایجاد تومور مغزی را افزایش می دهند که عبارتند از:

قرار گیری در معرض تشعشع: کسانی که در معرض نوعی تشعشع به نام تشعشع یونیزه کننده قرار می گیرند، بیشتر در خطر تومور مغزی قرار دارند. از جمله تشعشع های یونیزه کننده عبارتند از پرتو درمانی که برای درمان سرطان صورت می گیرد و تشعشع ناشی از بمب هسته ای.

سابقه خانوادگی تومور مغزی: درصد کمی از تومورهای مغزی در کسانی دیده می شود که سابقه تومور مغزی یا سندرمهای ژنتیکی که خطر تومور مغزی را افزایش می دهند، در خویشاوندان آنها دیده می شود.

جراحی تومور مغزی

پس از تشخیص تومور مغزی اگر تومور در جایی از مغز  واقع شده باشد که دسترسی به آن در جراحی راحت باشد جراح تومور مغزی تلاش می کند طی عمل جراحی، هر مقدار از تومور را که می تواند بردارد.

در بعضی از موارد هم تومور را نمی توان از بافتهای اطراف جدا کرد یا موقعیت آن طوری است که نزدیک به نواحی حساسی در مغز قرار دارد در نتیجه خطر و جراحی زیاد است در چنین شرایطی  بهترین جراح مغز و اعصاب هر قدر از تومور را که می تواند برمی دارد و بخشهایی را که خطرآفرین هستند، دست نمیزند.

انتهای رپرتاژ آگهی