مجتبی ابراهیمی در گفت‌وگو با ایسنا، در رابطه با اختلال وسواس فکری- عملی، اظهار کرد: این بیماری یک اختلال مزمن و مقاوم به درمان بوده که سازمان جهانی بهداشت این اختلال را در میان ۱۰ عامل ایجاد کننده ناتوانی اساسی در انسان قرار داده است.

وی با بیان اینکه اختلال وسواس یکی از پیچیده‌ترین اختلال‌های روانی است و درمان آن یکی از دشوارترین درمان‌ها در بین اختلالات نورتیک است، افزود: ممکن است اختلال وسواس، پایه ژنتیک داشته باشد البته وقایع استرس‌زا نیز این اختلال را آغاز یا وخیم‌تر می‌کنند.

ابراهیمی با اشاره به این‌که وسواس می‌تواند فکری، عملی یا ترکیبی از هر دو باشد، عنوان کرد: وسواس فکری شامل افکار، تصاویر و یا امیال ناخواسته و مزاحمی هستند که شدیدا فرد را مضطرب می‌کنند و فرد نمی‌تواند این اضطراب را نادیده بگیرد و گاهی برای رهایی موقت از اضطراب ناشی از افکار یک رفتار تکراری یا همان وسواس عملی را انجام می‌دهد.

این روانشناس با بیان این‌که موضوعات وسواس فکری در افراد بسیار متنوع هستند، ادامه داد: شایع‌ترین انواع آن شامل ترس از آلودگی و کثیفی، افکار ترس آلود از اقدامی خشن نسبت به دیگران است و وسواس عملی شامل رفتارهایی است که فرد این رفتارها را به قصد رهایی و کاهش اضطراب ناشی از افکار وسواسی انجام می‌دهد.

وی شایع‌ترین انوع وسواس عملی را شامل شستن دست‌ها بیش از حد معمول، طولانی بودن کارهایی مثل دوش گرفتن، مسواک زدن یا دستشویی رفتن، چک کردن در، شیرگاز، چک کردن شرایط جسمی خود مانند انجام زیاد آزمایش ایدز و ...، دوباره خوانی یا دوباره نویسی مثل ۵ بار خواندن یک پاراگراف، شمارش در حین انجام یک تکلیف تا رسیدن به یک شماره «خوب»، «درست» یا «امن»، حذف کردن  مثل جایگزین کردن یک کلمه «خوب» به جای یک کلمه «بد» برای از بین بردن اثر منفی آن، سؤال پرسیدن مداوم برای مطمئن شدن مثل  مطمئنی لباسم به سطل زباله نخورده است، دانست.

ابراهیمی تصریح کرد: کسی که به اختلال وسواس مبتلاست اگر تحت درمان قرار نگیرد، شدت وسواسش به مرور زمان زیاد می‌شود به نحوی که در انجام کارهای روزانه‌اش با مشکل مواجه می‌شود، شدت درگیری فرد درباره افکار یا اعمال وسواسی متفاوت است و می‌تواند از خفیف تا فوق شدید باشد.

این روانشناس در پاسخ به این سؤال که «آیا این بیماری قابل بهبود است؟»، گفت: برای درمان ایده‌آل و موفق هر فرد مبتلا به وسواس، با توجه به شدت آن، گاهی باید چندین درمان را با هم ترکیب کرد، در حالت ترکیب درمانی ما زودتر به نتایج درمانی مثبت، دسترسی پیدا کرده و فرد زودتر سیکل بیماری را طی خواهد کرد.

وی افزود: در حالت ترکیب درمانی، فرد تحت درمان فشار کمتری را حس خواهد کرد، برای رسیدن به اثرات درمانی بهتر، توصیه اول این است که برای درمان، بصورت همزمان از هر دو روش درمانی یعنی مصرف داروهای ضد وسواس و روان درمانی از نوع شناختی- رفتاری استفاده شود، در این صورت طبیعتاً نتایج درمانی بهتری بدست خواهد آمد.

ابرهیمی بیان کرد: نتایج بهتر نه فقط به علت توأم شدن دو روش درمانی بلکه به این دلیل است که درمان شناختی- رفتاری در آغاز تکنیک‌هایش با اضطراب کم و بیشی همراه است که مصرف دارو آن‌را تخفیف داده و انجام تمریناتی که از سوی درمانگر داده می‌شود را راحت‌تر می‌کند.

انتهای پیام