به گزارش ایسنا، دکتر محمد رضا نیلی احمدآبادی، دبیر علمی همایش یادگیری سیار به جزئیات برگزاری اولین همایش ملی یادگیری سیار در دانشگاه علامه طباطبائی اشاره کرد و گفت: موبایل جزئی از زندگی لاینفک شهروندان شده و امروزه این وسیله، ضمن خدمت رسانی در ابعاد مختلف زندگی، به عنوان ابزار آموزشی در خدمت محصلان و معلمان هم قرار گرفته است.

وی ادامه داد: سامانه های یادگیری الکترونیکی در بستر موبایل، کاربر را به صورت بی سیم به شبکه مرتبط کرده و فرد از آن طریق در آموزش مجازی شرکت می کند. کاربر در حالت و موقعیت های گوناگون مانند پیاده روی، رانندگی یا حضور در محل کار به راحتی از طریق موبایل دیتا به اینترنت وصل و از برنامه‌های مختلف آموزشی بهره‌مند می شود. کاربرد آن به حدی است که یادگیرنده در صورت قطعی شبکه، از طریق موبایل دیتا قابلیت اتصال به شبکه اینترنت را دارد.

این استاد دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به اینکه تلفن همراه در شرایط حاضر جزئی از زندگی مردم شده، اظهار کرد: این تکنولوژی با امکانات بسیاری مانند انواع اپلیکیشن ها، انواع بازی ها، دسترسی به نرم افزارهای مهمی مانند بسته آفیس یا ایمیل، امکان حضور یادگیرندگان در شبکه های اجتماعی و سایر ابزار جانبی مانند ماشین حساب، امکان استفاده از دوربین، ضبط صدا و فیلمبرداری و ده‌ها ابزار دیگر که به زندگی روزمره مردم مرتبط است، خدمت رسانی می کند. 

نیلی احمدآبادی در ادامه تصریح کرد: یادگیری سیار خدمات زیادی به جامعه دانش آموزی، معلمان و کلیه کسانی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با آموزش و پرورش کودکان و جوانان سروکار دارند، می رساند. بنابراین ضروری است در شرایط بحرانی کنونی که امکان حضور فیزیکی به صورت جمعی در مکان های بسته وجود ندارد، سامانه های آموزش مجازی باید بتوانند با پلتفرم های مختلف، مورد بهره برداری قرار گیرند.

دبیر علمی همایش یادگیری سیار ادامه داد: از جمله مهمترین عوامل مثبت یادگیری در بستر موبایل در مدارس و دانشگاه ها، میتوان به دسترسی به آموزش بدون محدودیت زمانی و مکانی اشاره کرد. همانطور که می دانیم یکی از محدودیت های دوره های آموزشی حضوری وابستگی به زمان و مکان است و اینکه فرد فارغ از محدودیت این دو عامل به راحتی وارد کلاس شود و از مطالب استاد بهره مند شود، تحول بزرگی در عرصۀ تعلیم و تربیت به حساب می‌آید. خصوصاً در شرایط کرونا که محدودیت های اجتماعی مانع حضور یادگیرندگان و معلمان در کلاس درس می شود؛ این ویژگی از یادگیری سیار بسیاری از مشکلات را حل می کند.

نیلی احمدآبادی در ادامه افزود: از ویژگی‌های مثبت دیگر، یادگیری موقعیت و مساله محور است و این رویکرد برخلاف آموزش سنتی، عمل می کند. آموزش سنتی متاسفانه نمی تواند جواب‌گوی نیازهای جامعه باشد. به خاطر اینکه به دنبال انتقال محتوای کتب درسی به صورت حفظی و فارغ از کاربردی کردن آنها در زندگی روزمره است و لذا تربیت‌شدگان این رویکرد قابلیت لازم را برای حل مشکلات جامعه ندارند.

وی اظهار کرد: یادگیری مبتنی بر موبایل موقعیت‌محور، در شرایطی است که فرد با چالش روبه‌رو می شود و بلافاصله باید به راه حل برسد. لذا به خاطر اتصال همیشگی موبایل به شبکه، امکان دسترسی به منابع گوناگون از طریق افراد و رسانه های مختلف مانند تماس با متخصصان، دسترسی به منابع مکتوب، بهره مندی از صوت و تصویر بصورت فوری وجود دارد.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی تاکید کرد: این سبک از یادگیری به مراتب اثرگذارتر از نشستن پشت میز و شنیدن صحبت های معلم اما بدون ارتباط با مشکلات جامعه است. بنابراین یادگیری سیار نوعی از تلفیق یادگیری رسمی و غیررسمی است که به ما در حل مسائل زندگی واقعی کمک می کند. آن در حقیقت نوعی از یادگیری مادام‌العمر است که برای هر مخاطبی اعم از زن و مرد، بزرگ و کوچک، دانش آموز و کارمند می تواند فرصت مناسب یادگیری را فراهم کند.

به گفته وی؛ از دیگر ویژگی‌های این رویکرد، ارتباط با شبکه های اجتماعی و بهره مندی مناسب از انواع ابزارهای موجود در شبکه ها مانند چت های متنی، صوتی و تصویری است.

مدیر گروه تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبائی پس از بیان نقاط مثبت موبایل، به معایب یادگیری از طریق تلفن همراه اشاره و خاطرنشان کرد: در جنب محاسن موبایل معایبی وجود دارد که بعضی از آنها عبارتند ازصفحۀ کوچک موبایل، عدم امکان تایپ سریع، کوتاه بودن مدت شارژ باتری، عدم تمرکز یادگیرنده به خاطر حضور در محیط های غیر آموزشی مانند مترو یا اتوبوس و استفاده همزمان از موبایل به عنوان ابزار آموزشی، وجود پلتفرم های گوناگون مانند اندروید و ios که مانع بهره مندی یکسان کاربران از برنامه ها یا اپلیکیشن های یکسان می شود، عدم دسترسی یادگیرندگان به موبایل های مجهز به شبکه به خاطر گران قیمت بودن، استفاده نابجا به علت ناآشنایی با سواد اطلاعاتی و ارتباطی، سوء استفاده از موبایل مانند ورود به حریم خصوصی افراد و مسائل دیگر، نمونه هایی از آن است.

وی با بیان اینکه آموزش و پرورش به چه نکاتی در رابطه با یادگیری سیار باید توجه کند، گفت: در رابطه با یادگیری سیار، باید به گونه‌ای عمل شود که یادگیرندگان ضمن استفاده از فرصت‌ها، از نقاط ضعف یادگیری سیار مانند دسترسی به سایت هایی که برای کودکان و نوجوانان مناسب نیست، جلوگیری کند.

نیلی تاکید کرد: در راه اندازی شبکه ملی و یا شکل گیری شبکه‌های اینترانت، تقویت معلمان و دانش آموزان در درک سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات، تدوین بسته های سیاستی برای مصون سازی به جای محروم سازی از شبکه، آموزش والدین برای تعامل مناسب با فرزندان در بهره مندی از سیستم موبایل، بازنگری در قوانین و سیاست های منسوخ و سنتی نظام آموزشی، توجه به تحقیقات و استفاده از نتایج آنها برای ریل گذاری در به کارگیری از فناوری های نوظهور در آموزش و استفاده از تجارب سایر کشورها خصوصاً کشورهایی که قرابت فرهنگی بیشتری دارند، می تواند ما را در اتخاذ سیاست ها و عملیاتی کردن آنها یاری رساند. 

نیلی احمدآبادی با اشاره به علت و اهمیت برگزاری همایش یادگیری سیار خاطرنشان کرد: در شرایط بحرانی کرونا که دفعتاً بر کشور عارض شد، چاره ای جز استفاده از ظرفیت آموزش مجازی برای جامعه یادگیرنده اعم از محصلان و یا دانشجویان وجود نداشت. متاسفانه نظام های آموزشی قبل از شرایط کرونا از تجارب لازم در استفاده از سامانه های آموزش مجازی محروم بوده و این نقص در نظام آموزشی ما وجود داشت. 

وی افزود: ذدانشگاه علامه طباطبائی، هسته پژوهشی یادگیری سیار و سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی وزارت آموزش و پرورش با کمک سایر حامیان این همایش درصدد برگزاری همایش یادگیری سیار برآمده‌اند تا با هم اندیشی و بهره گیری از مقالات و تجارب صاحبنظران در ارتقای آموزش مجازی تبادل نظر به عمل آید. از اندیشمندان و پژوهشگران این حوزه تقاضا می کنم در ارسال آثار خود از قبیل مقالات و تجارب زیسته در آموزش و یادگیری به ما یاری رسانند.

به گزارش ایسنا؛ این همایش در تاریخ 29 و 30 بهمن ماه به صورت وبینار برگزار می شود. یک روز به ارائه مقالات و روز دیگر به برگزاری کارگاه اختصاص دارد. پژوهشگران و محققان می توانند برای اخذ اطلاعات بیشتر به سایت   mlearning.atu.ac.irمراجعه کنند.

انتهای پیام