احمدرضا میرمقتدایی، خالق این اثر به ایسنا گفت: حجم شیر نشسته، پیرو کارهای گرافیک محیطی است که من از سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۴ در موزه گرمابۀ علی‌قلی آقا انجام دادم و قصد داشتم بر همین اساس اثر دیگری را هم خلق کنم.

وی ادامه داد: از سال ۱۳۹۵ با همراهی گروهی از دوستان در کارگاه درگیر ساخت این اثر شدم و مراحل اجرای نرم‌افزاری و سخت‌افزاری کار کمی طول کشید تا اینکه سال گذشته با شهردار اصفهان رایزنی کردیم و با حمایتی که داشتند پروژه به سرانجام رسید.

مدرس گروه گرافیک دانشگاه سپهر اصفهان تصریح کرد: این اثر، برداشتی آزاد از نماد شیر به‌صورت نشسته است که از شمایل‌نگاری‌های مذهبی و زیبایی‌شناختی جنبش سقاخانه‌ای در ایران اقتباس‌شده و در آن صفاتی برگرفته از نور مانند خورشید، سایه، آفتاب و... و کلماتی در ارتباط با نور مثل مهر، محبت، دوستی، عشق و ... که گرمابخش زندگی انسان است و یادآور انوار الهی به‌ منزلۀ «الله نور السماوات و الارض»، به کار گرفته‌شده است.

وی افزود: اعداد، در این اثر، نمایشی از مشغله‌های انسان امروز است که پر شده از گذرواژه‌ها، کلیدواژه‌ها، کدها و رمزهایی که در پیچیدگی ذهن او به دشواری‌هایی تبدیل‌شده و ناگزیر به زندگی با آن‌هاست و نیز، هر آنچه از حافظه خویش بر اثر ذکر از گذشته‌های مذهبی در خاطر دارد و برای او بسیار مقدس است، در این اثر به‌صورت ابجد به‌کاررفته.

میر مقتدایی خاطرنشان کرد: اعداد و عناصر تزیینی مثل شمع و قفل در این اثر از تصاویر سقاخانه‌ها الهام گرفته‌شده و صرفاً به‌عنوان بافت و تزیین و گرایش‌های هنر معاصر با نوشته‌ها ترکیب‌شده است.

این گرافیست باسابقه توضیح داد: ساخت حجم شیر به شکلی ساده‌شده (انتزاعی) ضمن داشتن نگاهی امروزی به این نماد، بر هویت بومی تأکید داشته و باعث می‌شود که مخاطب، در ارتباطی معنوی در پی کشف ریشه‌های فرهنگی خویش برآید و خود نیز بی‌آنکه خواسته باشد، بخشی از اثر شود.

مدرس گروه گرافیک دانشگاه سپهر اصفهان دربارۀ جنس این اثر گفت: این حجم با استفاده از آهن ضخیم ساخته‌شده و من تقریباً آهن را نرم و رام کردم تا بتوانم روی آن با حکاکی منبت‌کاری کنم تا به این شخصیت قالبی و بافت برسم. کار بسیار سختی بود که با همراهی دوستانم در کارگاه انجام شد و به ثمر رسید.

وی افزود: آنچه برای من اهمیت داشت این بود که به یک نتیجه کیفی برسم و اثر بتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند.

این هنرمند گرافیست، در پاسخ به این سؤال که انتخاب چهارباغ عباسی برای نصب این اثر، انتخاب شما بوده یا خیر؟ توضیح داد: دوست داشتم اثر جایی باشد که مردم بتوانند از نزدیک آن را لمس کنند و با آن در ارتباط باشند چون این حجم برگرفته‌شده از هنر عمومی است و به‌بیان‌دیگر از متن زندگی اجتماعی برخاسته و از ذات مردم سرشته شده است. به این دلیل که نمی‌خواستم آلودگی بصری در میانۀ چهارباغ ایجاد شود، حجم در حاشیۀ چهارباغ (بدنۀ شرقی) نصب شد و امیدوارم که مردم کمک کنند تا این اثر برای اصفهان به یادگار بماند.

میرمقتدایی، یادآور شد: هنوز به‌صورت رسمی از این اثر رونمایی نشده و نورپردازی آن ‌هم کامل نیست، چون شمع‌هایی در آن هست که باید روشن شود. امیدوارم شرایط ناشی از شیوع ویروس کرونا بهبود پیدا کند تا بتوان در مراسمی از مستندی که دربارۀ این اثر تهیه‌شده رونمایی کرد.

انتهای پیام