کیومرث کیاست در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه اگر شرایط ۵۰ سال پیش تاکنون را مقایسه کنیم، معتقدم که در تبریز به ویژه در حوزه اقتصاد هنر تغییر و تحول چندانی رخ نداده است، افزود: هر پدیده اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و هنری از یک عامل تشکیل نمیشود، بلکه پیشنه دارد و باید آن را مورد توجه قرار داد.
وی با تاکید بر اینکه آذربایجان و خود تبریز در حوزه هنر و هنرهای تجسمی پتانسیل بسیار وسیعی دارد، گفت: استعدادهای بسیاری در تبریز وجود دارد اما در چنین شرایطی خلاقیت هم نمیتواند شکل بگیرد و در نتیجه سطح کار پایین آمده و آثار هنری جدی، خلق نمیشود.
وی با تاکید بر اینکه کار جدی، آن اثر هنری است که روح زمان را نشان دهد، افزود: با مطالعه تاریخ هنر در مییابیم که آثار هنری هر دوره، ویژگیهای خاص خود را دارد، برای مثال امروز نمیتوانیم نقاشی قرن ۱۷ را بکشیم، چراکه آثار آن زمان با افکار، اندیشه و فکر آن دوران خلق شده است.
هنرمند پیشکسوت نقاشی افزود: ما باید در این دوران و در زمانی که زندگی میکنیم، احساس و روح زمان را گرفته و در اثر هنری خود نشان دهیم؛ به گونهای که اگر انسانهای ۵۰ سال بعد به اثر نگاه کنند، بدانند که اثر مربوط به کدام زمان و برهه تاریخی است.
وی با تاکید بر اینکه متاسفانه در تبریز نوعی اغتشاش هنری در جریان بوده، چراکه نهادهای هنری موثر نبوده و هنرمندان از یکدیگر بیخبرند، اظهار کرد: در تبریز گالری جدی نداریم تا هنر را به نمایش بگذارد.
وی با اشاره به اینکه تبریز، فاقد موزه هنرهای تجسمی است و جامعه نتواسته این هنرها را ببیند و نسبت بدانها آگاهی یابد، اضافه کرد: هرچند بخشی از ضعفهای حوزه هنر تبریز به این موارد مربوط است، اما در حالت کلی ابعاد و پارامترهای زیادی در این وضعیت دخیل هستند.
کیاست با تاکید بر اینکه برای بهبود شرایط هنری به ویژه در حوزه هنرهای تجسمی باید همت جمعی شده و مجموعهای از عوامل در کنار هم قرار گیرد و شرایط را مدیریت کند، گفت: با شعار و حرف مشکلات حل نمیشود، بلکه باید نقاط قوت و ضعف احصا شده و برای خروج از بحران راهکارهایی برنامهریزی شود.
وی توجه به حوزه آموزش، گزینش شاگردان، ارتقای آگاهی عمومی، چاپ کتاب، اطلاع رسانی و... را در این رابطه با اهمیت دانست و افزود: از گالریداران باید حمایت شده و بدانها اموزشهای تخصصی ارائه شود، چراکه هزینه گالریداری زیاد بوده و باید در مسیر درست خود هدایت شود.
مدیران فرهنگی و هنری باید به صورت تخصصی تربیت شوند
وی با تاکید بر اینکه باید در عرصه هنری نیز مدیریت به صورت تخصصی انجام شده و مدیران متخصص فرهنگی و هنری آموزش داده شوند، افزود: مدیریت یک علم بوده و مدیران باید متناسب با هرکاری آموزشهای تخصص ببیند تا سلیقهای عمل نکرده و بتوانند مجموعه را در مسیر درست هدایت کنند.
هنرمند پیشکسوت نقاشی با مقایسه وضعیت گالریداری در تبریز با سایر کلانشهرها، گفت: در شهر تهران گالریهای حرفهای بسیاری وجود دارد، اما متاسفانه در تبریز گالریها حرفهای نیستند، چراکه گالریداری تخصص و مدیریت خاص خود را میطلبد.
وی با بیان اینکه آثار هنری دارای ارزش افزوده هستند و این درحالی است که بسیاری از مردم از این ویژگی آثار هنری بیخبراند، افزود: خرید و فروش آثار هنری میتواند به عنوان یک حوزه برای سرمایه گذاری سودآور مورد توجه قرار گرفته و متعاقبا رونق اقتصاد هنر و جامعه را به همراه داشته باشد.
وی با اشاره به اینکه رسانههای تخصصی حوزه هنر، نقش موثری در آگاهیدهی هنری به جامعه دارند، گفت: متاسفانه منتقد هنری و منتقد نمایشگاه نداریم؛ هنرمند تا چه حد میتواند در اذهان عمومی فرهنگ سازی کند؟ باید همه آحاد و مجموعههای متولی و فرهنگی دست به دست هم دهند و در مورد هنر و جایگاه آن، فرهنگ سازی کنند.
ضرورت مدیریت درست و استفاده از تجارب دنیا در حوزه هنر
کیاست با تاکید بر اینکه تغییر شرایط هنری موجود، زمان میخواهد، اما میتوان در این رابطه از تجربیات موفق دنیا نیز بهره برد و الگوگیری کرد، افزود: با توجه به پیشرفت روزافزون تکنولوژیها در مقطع کنونی، از نظر هنرهای تجسمی واقعا عقب افتادهایم.
وی با انتقاد از اینکه جامعه حس زیبایی شناسی ندارد و تاریخ هنر نمیداند، گفت: جوانان ما به مطالعه و تاریخ هنری خود علاقه ندارند و فلسفه زیباشناسی نمیدانند، البته این آگاهی و علاقه باید در ابتدا از مراکز آموزشی شکل میگرفت و سپس به خانواده و جامعه تسری مییافت.
وی اضافه کرد: متاسفانه در تبریز چنین وضعیتی دیده نمیشود و هرچند اسپانسرهایی وجود دارد، اما کافی نیست و جامعه هنوز نمیداد که اثر نقاشی تنها مسئله ذوقی نیست، بلکه در سطح دنیا، نقاشان و هنرمندان به عنوان کنشگران اجتماعی مطرح بوده و بخشی از توسعه جامعه در دست هنرمندان است.
هنرمند پیشکسوت نقاشی با بیان اینکه اگر هنر از جامعه جمع شود، در خلاء زندگی خواهیم کرد، افزود: از معماری گرفته تا نقاشی و ... همه این هنرها در فضای جامعه اثر دارند و مدیران باید مشاوران هنری داشته و حتی چیدمان اتاقها هم به هنرمندان سپرده شود. باید در تمامی حوزهها، جایگاه و نقش هنر و هنرمند مورد توجه قرار گیرد.
وی با بیان اینکه تبریز، زمانی مهد نقاشی بوده و قبل از سلجوقیان و حتی قبلتر از آن نیز هنر نقاشی در این شهر جریان داشته است، اظهار کرد: در زمان مغول، تبریز به عنوان یک مرکز هنری شناخته میشد و در دوره صفویان نیز اوج هنر نقاشی در این شهر بروز مییابد.
آثار نقاش قدیم تبریز در موزه متروپولیتن
وی با اشاره به تاریخ شهر تبریز در حوزه هنر نقاشی، تشریح کرد: سلطان محمد از نقاشان تبریزی بود که از لحاظ شهودی، شخصیتی فوق العاده داشت و بخشی از کارهای ارزشمند ایشان، هم اکنون در موزه متروپولیتن نگهداری میشود.
کیاست خاطرنشان کرد: برای سلطان محمد کنگرهای هم در شهر تبریز تشکیل شد، اما بعد از کنگره هیچ تشکیلات و مکانی به نام ایشان مزین نشد تا مردم با دیدن نام وی به فکر رفته و پرس و جو کنند که سلطان محمد که بود؟
وی با بیان اینکه همچنان به فضای هنری این شهر امیدوارم و ناامید نیستم، اما باید خود را با تحولات هنر در عرصه جهانی وفق دهیم، تاکید کرد: هنر باید خلاق باشد و زمانهاش را نشان دهد.
اکسپو باید جدی گرفته شده و ارزیابی شود
هنرمند پیشکسوت نقاشی برپایی اکسپو تبریز را حرکتی بدیع و موثر در مسیر هنری این شهر، به ویژه در حوزه هنرهای تجسمی عنوان کرد و گفت: صرف برگزاری این نمایشگاه هم کافی نبوده و باید نقاط قوت و ضعف آن در هر دوره ارزیابی شده و همچنین به طور مناسب هدف گذاری شود.
وی با اشاره به اینکه باید اکسپو را مسئلهای جدی بدانیم و به صورت تخصصی و برنامه ریزی شده آن را پیش ببریم، گفت: عامل فروش یک بخش بزرگ این مسئله است، اما در این رابطه باید به مسائل جانبی چون فرهنگ سازی، اطلاع رسانی، تبلیغ، آموزش، سخنرانی، فضای نمایشگاه و... نیز توجه کنیم.
وی با بیان اینکه متاسفانه در تبریز، مجموعهای ویژه برای برپایی نمایشگاه آثار هنری وجود ندارد، در حالی که سالنهای بسیار بزرگی وجود دارد که میتوان به خدمت هنر گرفت و در آنها نمایشگاه برگزار کرد، افزود: باید هدف خود را بالا بگیریم و من معتقدم که تبریز میتواند مرکز هنری ایران باشد و همانند مکاتب گذشته مسیر روشنی در پیش بگیرد، اما در این رابطه به برنامه ریزی، تخصص، همیاری و همدلی نیاز داریم.
به گزارش ایسنا، کیومرث کیاست، هنرمند برجسته نقاشی، متولد بهمن ماه ۱۳۲۷ تبریز بوده و از دوران کودکی همپای پدرش که نقاش بود، به نقاشی میپرداخت؛ او در حدود ۱۰۰ نمایشگاه گروهی و انفرادی در کشورهای مختلف جهان شرکت کرده است؛ همچنین کتابهایی نیز در حوزه هنر و تاریخ هنر به رشته تحریر درآورده و بیش از ۲۰ سال است که در رشته تاریخ هنر به تدریس میپردازد.
انتهای پیام
نظرات