به گزارش ایسنا، روز گذشته جدول حداکثر نرخ بلیت پروازهای داخلی منتشر شد که بر اساس مصوبه اخیر شورای عالی هواپیمایی کشوری نهایتا باید ۱۰ درصد بالاتر از حداکثر نرخ منتشر شده در خرداد ماه امسال قیمت گذاری می‌شد.
این مصوبه تقریبا در همه نرخ‌های جدید، اعمال شده است اما در این میان تعداد مسیرهای پروازی در جدول نرخی جدید بیشتر از جدول منتشر شده در خرداد ماه امسال است و این سوال را در ذهن به وجود می‌آورد که آیا امکان اضافه کردن مسیرهای جدید پروازی با نرخ‌های جدید وجود دارد؟
البته پاسخ به این سوال ساده است چرا سازمان هواپیمایی کشوری از اضافه شدن مسیرهای پروازی از سوی ایرلاین‌ها استقبال می‌کند اما مشخص نیست که این مسیرهای پروازی با کدام معیار قیمت‌گذاری شده‌اند که فاصله معناداری با دیگر نرخ‌های این جدول دارند. از سوی دیگر نیز در این روزهای کرونایی که تعداد مسافران و متقاضیان برای سفرهای هوایی کمتر شده، مسیر پروازی با نرخ بالا چه کمکی به صنعت هوانوردی و شرکت‌های هواپیمایی می‌کند؟
به عنوان مثال پرواز تبریز-بندرعباس در نرخنامه خردادماه امسال وجود ندارد و حالا حداکثر قیمت بلیتش در جدول جدید به یک میلیون و ۵۱۸ هزار و ۵۰۰ تومان می‌رسد که روی کاغذ حدود ۴۰۰ هزار تومان با آنچه مسیرهای مشابه از نظر مسافت دارند، متفاوت است.
پرواز کیش – تبریز هم همین وضعیت را دارد و حداکثر نرخی که برای آن در جدول تعیین شده یک میلیون و ۴۶۰ هزار و ۲۰۰ تومان است.
البته یکی از معیارها برای آنالیز قیمت بلیت هواپیما که همواره در جلسات مختلف از سوی ایرلاین‌ها و دستگاه‌های اجرایی و نظارتی مورد بحث قرار می‌گیرد، ساعت پرواز و مسافت است اما باید دید این فاصله چند صد هزار تومانی بین قیمت بلیت این پروازها با مسیرهای پروازی مشابه به چه دلیل اعمال شده و دستگاه‌های نظارتی مانند سازمان هواپیمایی کشوری باید پاسخگو باشند.
انتهای پیام
نظرات