کتر "رودریکو اورفین" در گفت‌وگو با ایسنا در پاسخ به این سوال که آیا اعمال قرنطینه ها و تعطیلی ها می تواند در مهار ویروس کرونا با توجه به مسائل و مشکلات اقتصادی که برای کشورهای ضعیفی همچون ایران و هند به همراه داشته است، موثر باشد گفت: نکته اساسی در قرنطینه کردن این است که ما می دانیم که قرنطینه کردن در مقیاسی که در اوایل شروع اپیدمی در تمامی کشورهای دنیا از جمله ایران اعمال گردید سبب شد که انتقال ویروس در جامعه کمتر و فضای لازم را به سیستم بهداشتی برای جبران اینکه بتوانند موارد شدید کووید ۱۹ را بهتر رسیدگی کرده و خدمات بهداشتی ضروری را بهتر ارائه دهند، بیشتر شود.

وی افزود: قرنطینه کامل قطعا سبب می شود که تقاضاهای مراقبت های بهداشتی، روان تر پیش رفته و حضور در بیمارستان ها و همچنین مرگ های زودرس ناشی از ابتلا این بیماری کاهش پیدا کند اما به این موضوع نیز آگاه هستیم که این قرنطینه های کامل علاوه بر اینکه باعث افزایش خشونت در جامعه شده، بر مشکلات اقتصادی کشورها نیز افزوده که بخشی از این افزایش خشونت ها به موضوعات آسیب های وارده بر اقتصاد مردم بر می گردد.

اورفین ادامه داد: تأثیر غیرمستقیم مرتبط با افتادن افراد در تنگنای مالی و روی آوردن به امنیت اجتماعی منجر به تأثیر اقتصادی بیشتر و افزایش زمان بهبود اقتصادی خواهد شد پس با توجه به این واقعیت ها، ما قرنطینه های کامل را به عنوان آخرین گزینه برای حل این بحران در نظر می گیریم زیرا این امکان هنوز وجود دارد که بتوانیم همه مردم را درگیر اقدامات اساسی و موثرتر کنیم.

نماینده سازمان بهداشت جهانی در هند با تاکید بر اینکه باید دیدگاهمان را نسبت به کنترل ویروس تا جای ممکن تغییر داده و بازتعریفی در معنای قرنطینه و کنترل بیماری داشته باشیم افزود: ما می توانیم اقداماتی انجام دهیم که باعث ایجاد تغییر شود و با حفظ معیشت زندگی مردم را نجات دهیم. مدل سازی هایی توسط تیم های سازمان بهداشت جهانی و موسسه وسنجش و ارزشیابی سلامت ارائه شده که نشان می دهد استفاده منظم و عمومی از ماسک با نرخ ۹۵ درصدی ممکن است تا ابتدای ماه فوریه سال ۲۰۲۱ در ۵۳ کشور اروپایی جان ۲۶۶ هزار نفر را نجات دهد که همین اتفاق می تواند به نسبت به در سایر قاره ها و کشورهای دنیا اتفاق بیفتد.

وی ادامه داد: این داده ها همچنین بیان می کند که تشویق مردم به کار در خانه در صورت امکان، محدود کردن اجتماعات بزرگ و تعطیلی مکان هایی که افراد در آن جمع می شوند می تواند راهی طولانی برای حفظ زندگی و معیشت آنها در شرایط کرونایی باشد.

این عضو سازمان بهداشت جهانی با تاکید بر اینکه ما نمی توانیم تاثیری را که خستگی کووید ۱۹ بر سلامت جامعه گذاشته و اثرات پاسخ های آن را دست کم بگیریم ادامه داد: ما باید شهروندان و مردم را درگیر کرده تا به ما در ایجاد راه حل کمک کنند و از سوی دیگر پیشنهاد ما به دولت ها و مسئولین محلی این است که هر اقدامی که انجام می دهید باید از نظر اثربخشی در کاهش سرعت انتقال ویروس از یک سو و همچنین از نظر تأثیرات منفی مورد بررسی قرار گیرد.

اورفین با بیان اینکه سیستم های بهداشتی ما در حال غرق شدن هستند افزود: امروز مسئله اصلی که بیشترین نگرانی را به خود جلب می کند نیروی کار بهداشت است. نیروی کار بهداشتی ما خسته شده است و متاسفانه در کشورهای منطقه ما مردم در معرض خطر جدی و سوختن از این بیماری قرار دارند بنابراین اگر از کادر درمان و مراقبت های بهداشتی خود حفاظت نکرده و نیازها و رفاه های آنها در اولویت نباشد، هیچ پاسخ مثبتی از کووید ۱۹ نخواهیم گرفت زیرا این کادر درمان هستند که نقش کلیدی در میدان بازی می کنند.

وی با اشاره به این نکته که می دانیم در کشورهایی مانند ایران و هند نمی توان از حد مشخصی آزمایش و ردیابی بیمار را در مقیاس بالایی افزایش داد گفت: باید ارزیابی کرده که منابع خود را کجا متمرکز کنیم. تطبیق آزمایش و ردیابی باید در این شرایط به گونه ای باشد که از آنها بتوان به طور هدفمند برای حداکثر تأثیر استفاده کرد.

این عضو سازمان بهداشت جهانی در آخرین توصیه به دولتمردان گفت: باید سعی کنیم یک سیستم سلامت دوسویه داشته باشیم تا تأثیرات پاسخ های مداوم کووید ۱۹  را به حداقل برسانیم که منابع کافی از جمله نیروی انسانی و سرمایه، مکانیزم های ارجاع قوی تر و سیستم عامل های جایگزین ارائه خدمات به ویژه در بخش دیجیتال همه می توانند ما را در رسیدن به هدف کنترل بیماری یاری کنند.

انتهای پیام