برخی از بلوطهایی که "گودرز عزیزی" در ارتفاعات دالاهو کاشته، حالا سه ساله شدهاند و قصد دارد هر سال تعداد آنها را بیشتر کند. شاید روزی برسد که تمام ارتفاعات دالاهو به جنگلهای بلوط تبدیل شود.
به گزارش ایسنا، این جوان 28 ساله اهل "روستای چم زرشک" دالاهو از سال 1395 برای اولین بار با همراهی برادرش ابتدا 120 نهال بلوط را در نزدیکی خانهشان کاشت و بعد هر سال تعداد بذرهای بلوطها و وسعت کاشت آن را بیشتر کرد.
خودش درباره انگیزه شروع به کاشت بلوط می گوید: اولین جرقه علاقه به کاشت درخت وقتی که با پدرم به چوپانی میرفتیم در ذهن من زده شد، زیرا در محلی که دامها را به چرا بردیم درختی بود که پدرم آن را کاشته بود و زمانی که درخت را به من نشان داد، تصمیم گرفتم راه او را ادامه بدهم. همچنین آسیبی که در این سالها به جنگلهای بلوط وارد شده نیز انگیزه دیگر من برای کمک به این درختان بود.
عزیزی ادامه داد: ابتدا 120 بذر بلوط را در نزدیکی خانه خود کاشتم و در مرحله بعد تعداد بذور بلوط را به هزار عدد افزایش دادم و به کوهستانهای و ارتفاعات دالاهو رفتم وکاشت بلوط را ادامه دادم.
او محل کاشت بلوط را در ارتفاعات بسیاری بالای دالاهو در نزدیکی زیارتگاه "بهلول دانا" انتخاب کرده و حالا برخی از بلوطهایش که در سال 1396 کاشته شده اند سه ساله هستند، اما به گفته خودش وقوع زلزله شدید آبان 1396 و آسیب به کوهستانهای دالاهو باعث شد تعدادی از این درختان از بین برود.
عزیزی از اینکه امسال هزار بذر بلوط را کاشته گفت و ادامه داد: به زودی که بارانهای پاییزی شروع شود، هزار بذر دیگر را نیز خواهم کاشت.
به گفته این جوان دوستدار محیط زیست، هیچگاه از سوی مردم هیچ آسیبی به درختان بلوطی که او کاشته وارد نشده، زیرا به عقیده او مردم دالاهو بسیار محیط زیست را دوست دارند و هرگز به درختان و حیات وحش آسیبی وارد نمیکنند.
عزیزی درباره اینکه آیا کسی هم در این کار او را همراهی میکند یا نه، عنوان کرد: هزینه آبیاری و تامین بذرها را خودم میپردازم، اما گاهی برخی از اعضای خانواده یا دوستانم نیز مرا در مسیر کاشت و آبیاری همراهی میکنند.
وی اضافه کرد: بیشتر مواقع بذرهای بلوط را جمع میکنم اما حالا بنا دارم در کنار بلوط، بنه هم بکارم و برای کاشت بنه باید بذر آن را خریداری کنم.
روند نگهداری از بلوط ساده نیست و تا یک سال نیازمند آبیاری است که او با دبه و یا تانکر کوچکی که دارد این کار را انجام میدهد و حالا خواستهاش هم تامین یک تانکر بزرگ دو هزار لیتری برای آبیاری بلوطها است، زیرا تانکر کوچکی دارد دیگر جوابگوی این تعداد بلوط نیست.
او از کارهای دیگری که در راستای کمک به محیط زیست انجام میدهد نیز یاد کرد و ادامه داد: برخی از بلوطها درگیر بیماری "لورانتوس" شده اند و گاهی با تبر و تیشه درختان بیمار را قطع میکنم تا به بقیه درختان آسیب وارد نشود، اما این کار با تبر و تیشه دشوار است و نیاز دارم اره برقی برای این کار داشته باشم.
عزیزی فرهنگ کاشت درخت را بین بچههای روستا هم جا انداخته، به گونهای که به گفته خودش بسیاری از بچههای روستا وقتی که یک دانه بلوط یا بذر دیگر پیدا میکنند آن را برای کاشت نگه میدارند.
او در کنار کاشت بذر بلوط، درختان و گیاهان دیگری را نیز در باغ نزدیکی خانهای که در روستا دارند کاشته است. برنامه آیندهاش هم این است که کاشت بلوط را هر سال افزایش دهد، زیرا به گفته خودش از هر هزار بلوطی که کاشته میشود فقط حدود 300 بذر آن به درخت تبدیل میشود.
شاید روزی به همت این جوان، ارتفاعات دالاهو پوشیده از جنگلهای بلوط شد، اما گودرز عزیزی تنها است و به گفته خودش از هرکسی که بخواهد در این مسیر او را همراهی کند استقبال خواهد کرد.
او که در مزرعه کشاورزی کار میکند و درآمد کمی دارد برای اینکه دالاهو را جنگل کاری کند هم حمایت مادی و هم معنوی نیاز دارد.
انتهای پیام
نظرات