• چهارشنبه / ۱۶ مهر ۱۳۹۹ / ۱۷:۰۴
  • دسته‌بندی: فناوری
  • کد خبر: 99071612569
  • خبرنگار : 71607

برنده نوبل فیزیک ۲۰۲۰:

احساس شادی عجیبی داشتم

احساس شادی عجیبی داشتم

راجر پنروز(Roger Penrose) از دانشگاه آکسفورد، انگلستان و یکی از برندگان جایزه نوبل فیزیک ۲۰۲۰ گفتگویی تلفنی با آدام اسمیت مدیر رسانه‌ای آکادمی نوبل پس از برنده شدن داشت که در زیر به طور خلاصه به آن پرداخته‌ایم.

به گزارش ایسنا، اسمیت پس از تبریک به پنروز از او پرسید که هنگام شنیدن این خبر چه حسی داشته و چگونه این کار انجام شده است که پنروز پس از تشکر از آدام گفت: هنگامی که از آکادمی با من تماس گرفتند و این خبر را شنیدم بسیار خوشحال شدم.

وی افزود: درباره این کار باید بگویم من اساسا کار خودم به طور جدی در این زمینه را از سال ۱۹۶۴ شروع کردم و دقیقا این کار را مدت زمان کمی پس از آنکه برای نخستین بار اختروش رصد شد و دانشمندان دریافتند که این یک موضوع گیج کننده است آغاز کردم.

پنروز گفت: خب به قبل از این موضوع و سال ۱۹۳۹ برمیگردم که در آن سال یک مقاله توسط دو دانشمند به نام‌های جولیوس رابرت اوپنهایمر و اسنایدر نوشته شده بود و طی آن مقاله آن دو به بحث و بررسی درباره مدل تئوری سقوط ابرهای گرد و غبار پرداخته بودند و مدل آنها شبیه به مدلی بود که ما اکنون با نام سقوط سیاه چاله می شناسیم. اما خب آنها در آنجا تماما به موضوع گرد و غبار پرداخته بودند و گرد و غبار در تعریف چیزی است که هیچ فشاری روی آن نیست و در آن تقارن بر قرار است و بنابراین همه چیز در مرکز آنها رخ می‌دهد اما خب چون در آن زمان فناوری به گونه‌ای نبود که آنها بتوانند موضوع مطالعه خود را بسط دهند و به بررسی سیاه چاله بپردازند این موضوع امکانپذیر نشد و به همین سبب افراد به وجود سیاه چاله باور نداشتند.

برنده نوبل فیزیک 2020 خاطرنشان کرد: مطالعات بسیاری بعدها توسط محققان انجام شد و من نیز به این فکر افتادم که به بررسی آن بپردازم. در آن زمان من در کالج برکلی بودم که این ایده به ذهنم آمد و در آن زمان احساس شادی عجیبی به من دست داد و به این قاطعیت رسیدم که می‌بایست به تجزیه و تحلیل کامل مدل سقوط بپردازم. پس از مدتی بررسی و مطالعه مقاله‌ای نوشتم که در سال ۱۹۶۵ در مجله Physical Review Letters منتشر شد.

در نیمه دوم مکالمه راجر پنروز به توضیح برخی از آخرین کارها و مطالعات خود درباره سیاه چاله ها پرداخت و اظهار کرد که سیاه چاله‌ها اساس قانون دوم ترمودینامیک هستند و گفت که امضاهای سیاهچاله‌ها از جهان قبلی ممکن است در تابش زمینه کیهانی کاملاً آشکار باشد. اسمیت در انتها از وی تشکر و قدرانی کرد و پنروز نیز از صحبت با اسمیت ابراز خشنودی کرد.

راجر پنروز از دانشگاه آکسفورد ، انگلستان برای کشف اینکه تشکیل سیاهچاله پیش‌بینی قوی از نظریه نسبیت عام است، مستحق دریافت این جایزه شناخته شده است. وی روشهای ریاضی ابتکاری را برای بررسی نظریه نسبیت عام اینشتین ابداع کرده است. وی نشان داده که این نظریه به تشکیل سیاه چاله ها(همان هیولاهای فضا-زمان که هر آنچه به آنها وارد می شود می بلعند) منتهی می شود.

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha