مدیر موسسه انتشارات سمت روشن کلمه در گفت و گو با ایسنا، افزود: مجموعهای از ترانههایی که به مصداق عنوانش عبوری سیال و جاری از زندگی است و این چیز عجیبی نیست برای سرزمین و مردمی که زندگیشان به شدت با موسیقی گره خورده است و در هنگام صید بر پهنۀ آبی دریا، همصدا با موجها میخوانند.
یداله شهرجو با اشاره به اینکه وقتی «مُغ بُر» داسش را بر گلوی «هوش» (خوشۀ درخت خرما) میگذارد، «پامُغیها» همنوا با هم میخوانند، تصریح کرد: ترانههای ابراهیم شهدوستی جدا از این نغمهها و نواها نیست. او نیز جریان زندگی را از دل همین مردم ساحلنشین بازتاب داده است، تا وقتی کتابش چاپ و منتشر شد، به شدت موردتوجه هماستانیهایش قرار گیرد.
وی با بیان اینکه آنها این مجموعه را تهیه و در سیمای ترانهها، سیمای خود را جستوجو میکردند، اضافه کرد: خالق مجموعۀ «زندگی کوه بلندن» در گوشهای از همین بندرعباس تجاریشده روزگار میگذراند. در خانهای ساده و محقر که از زرق و برق این روزهای بندرعباس سهمی ندارد و زندگی را به مثابه کوه بُلندی در دستان فقیر خود به جستوجو نشسته است: توی دَستُنِ فقیرُم / زندگی کوهِ بُلندِن / ...
شهرجو ادامه داد: ترانه نامش با تغزل گره خورده است و از بدیهیترین انتظارات، روایت این تغزل از حضرت عشق است اما این گزینه برای ترانههای شهدوستی مصداق پیدا نمی کند، چرا که معنا و روایت غالب در ترانههای او روایت زندگی است و عشق اگر حضور مییابد، باید باز هم آن را لابهلای سطرهایی از زندگی جستوجو کرد و میتوان گفت عشق در ترانههای شهدوستی تلفیقی از زندگی است.
مدیر موسسه انتشارات سمت روشن کلمه بیان کرد: روایت از زندگی گرچه غالباً با شور و حال همراه است، اما در ترانههای شهدوستی، کفۀ ترازوی اندوه و رنج سنگینی میکند. بسامد واژگان و مفاهیمی که معنای رنج و درد را با خود همراه دارد، در ترانههای این مجموعه اندک نیست.
وی در پایان با اشاره به اینکه «زندگی کوه بلندن» مجموعهای است که روایت زندگی یک نسل را بر دوش میکشد، نسلی که شهدوستی به آن تعلق دارد و در میانشان زیسته است، عنوان کرد: او توانسته است به شیوۀ خود آلام، آرزوها، دردها و رنجها و دغدغههای مردم همنسلش در این سرزمین جنوبی را به خوبی بازتاب دهد.
انتهای پیام
نظرات