به گزارش ایسنا، رضا رسالت، کارشناس روابط بین الملل در یادداشتی با عنوان «کنارگیری برایان هوک، تایید ضمنی شکست کارزار فشار حداکثری آمریکا» نوشت: اخیرا برایان هوک مسئول سابق گروه ویژه اقدام علیه ایران در وزارت امور خارجه آمریکا، تصمیم خود برای استعفا از این سمت را اعلام کرد. وی به عنوان چهره تحریم‌ها علیه‌ ایران شناخته می شود و در کنار پمپئو بیشترین تلاشها را برای در تنگنا قرار دادن مردم ایران، کرده است. در وزارت خارجه تیلرسون، نام هوک در مسائل مربوط به ایران زمانی بیشتر شنیده شد که او سرپرستی کارگروهی را به عهده گرفت که مأمور مذاکره با دولت‌های اروپایی برای اصلاح برجام مطابق خواست ترامپ شده بود. بعد از اخراج تیلرسون از وزارت خارجه آمریکا توسط ترامپ، برایان هوک یکی از معدود دیپلمات‌هایی بود که از پاکسازی‌های بعدی این دستگاه از تیم تیلرسون در امان ماند.
الیوت آبرامز جایگزین بریان هوک خواهد شد. او جنگ‌طلب بدنام و حامی جوخه‌های ترور در آمریکای لاتین است که کارنامه سیاهی در دروغگویی و اقدامات جنایتکارانه دارد. آبرامز در زمان حاضر نماینده آمریکا در امور ونزوئلا است، وی همچنین با حفظ سمت مسئول گروه اقدام علیه ایران می شود و قرار است کارزار فشار حداکثری دولت دونالد ترامپ رییس جمهوری آمریکا علیه ایران را ادامه دهد. کارزاری که نشانه های به محاق رفتنش بیش از پیش نمایان شده است و تغییراتی از این دست نمی‌تواند مانع از فروپاشی هیمنه پوشالی آن گردد. با این حال آبرامز اکنون به طور همزمان مسئول دو ابتکار مهم در سیاست خارجی ترامپ شده که هیچ کدام از آنها به پیروزی قابل توجهی که کاخ سفید انتظارش را داشت، منجر نشده است.
جایگزین هوک در کارگروه اقدام علیه ایران فردی است که به صراحت دم از براندازی دولت قانونی ونزئلا و سرنگونی مادورو زده است و هیچ بعید نیست که در خصوص ایران نیز قائل بر تغییرات بنیادین ساختاری باشد. این نظریه وقتی قابل تامل میشود که وی چندی پیش در جلسه استماعی در سنای آمریکا گفته بود که همچنان روی برنامه براندازی نیکولاس مادورو رییس جمهوری ونزوئلا سخت کار می‌کند. در هر حال به نظر می‌رسد سیاست آمریکا در قبال ایران تهاجمی تر شده است، ایالات متحده آمریکا به خوبی درک میکند که کارزار فشار حداکثری با عدم تمدید تحریم های تسلیحاتی عملا به بن بست خواهد رسید و نتایج مطلوب انها به چیزی جز شکست منجر نخواهد شد، با این وجود هوک که یکی از هدایت‌کنندگان کارزار «فشار حداکثری» علیه ایران است، چند روز دیگر نیز در سمتش به کار خود ادامه داد تا شاهد رأی‌گیری شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره قطعنامه جدید آمریکا علیه ایران باشد. این قطعنامه با شکست مواجه شد، چرا که بیش از دو رای مثبت آمریکا و دومنیکن را جلب نکرد و علاوه بر روسیه و چین که به آن رای منفی دادند، رای 11 عضو دیگر نیز ممتنع بود. 
هوک در مصاحبه با روزنامه ی نیویورک تایمز که برای اولین بار خبر استعفای خود را داد، خود را از تک و تا نینداخته و در واپسین روزهای ماموریتش همچون فاتحان سخن گفت. وی در این مصاحبه تاکید کرد که «ما دوست داریم که به یک توافق جدید با ایران برسیم، اما در عین حال فشارهای ما باعث سقوط منابع مالی آنها شده است.» برایان هوک که بدون دستیابی به موفقیت خاصی در مأموریت خود علیه ایران سمتش را ترک می‌کند، در ادامه مدعی شد: «تقریباً با هر معیاری که در نظر بگیرید، ایران و نیروهای نیابتی‌اش نسبت به یک سال و نیم قبل ضعیف‌تر شده‌اند. چه با توافق و چه بی توافق، ما بسیار موفق بوده‌ایم.» با این حال آن چه مسلم است اینکه کناره‌گیری برایان هوک از سمت خود آخرین امیدهای دولت ترامپ برای مذاکره با ایران تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را بر باد خواهد داد. همچنین ایالات متحده آمریکا تلویحا اذعان خواهد کرد که کارزار فشار حداکثری مطلوب آن‌ها، با شکست روبه رو شده است.

آمریکایی ها خود نیز به خوبی می‌دانستند که به واسطه مخالفت چین و روسیه، پیش نویس قطعنامه آن‌ها تصویب نمی شود، با این حال با تغییر راهبردی زود هنگام و قبل از مسجل شدن و حصول نتیجه، تاکتیک خود را عوض کرده و از فشار حداکثری به اقدامات ایذایی بی ثبات کننده رسیده اند. ترامپ به خوبی درک کرده است که در استانه انتخابات آمریکا برای اقناع افکار نخبگان آمریکا نیاز به یک پیروزی چشمگیر در عرصه ی سیاست خارجی دارد. در همین راستا است که عادی سازی روابط رژیم صهیونیستی با دولت امارات را رو کرده است و خود را در قامت واسط و میانجی صلح معرفی نموده است. اما این اقدام نمایشی که از قبل صورت گرفته بود و فقط زوایای پنهان ان علنی شد، نمی‌تواند جبران کننده شکست های سیاست خارجی آمریکا در سایر زمینه ها باشد. در نتیجه به نظر می‌رسد دولت ترامپ به هر اقدامی توسل جوید تا خود را در قامت پیروز کارزار فشار حداکثری نشان دهد. در حالی که اقدامات و تغییرات ساختاری‌اش عملا نشان از شکست مفتضحانه آن‌ها در جنگ اراده ها با ملت ایران دارد، به نحوی که جمهوری اسلامی ایران نشان داده است که می‌تواند اراداه مقاومت خود را به دولت آمریکا تحمیل نماید و راهبرد فشار آنها را به شکست بکشاند.
انتهای پیام