به گزارش ایسنا، روزنامه شهروند نوشت: «لودویگ فان بتهوون یکی از تأثیرگذارترین آهنگسازان و موسیقی‌دانان کلاسیک در تمام دوران‌هاست. هر کس در ‏هر گوشه‌ای از جهان که زندگی کند، اگر ذره‌ای علاقه به موسیقی داشته باشد، دست‌ کم یک‌ بار در طول عمرش، یکی از آثار ‏و قطعات بتهوون را شنیده است.

١- لودویگ فان بتهوون دسامبر ١٧٧٠ در شهر بن آلمان به دنیا آمد. تاریخ دقیق تولد او مشخص نیست‎.‎‏ پدر بتهوون یک ‏خواننده‌ شکست‌خورده بود که پسرش را مجبور می‌کرد هر روز ساعت‌های زیادی را به تمرین ساز اختصاص دهد. او اگر ‏موقع تمرین، نت‎ها را اشتباه می‌نواخت، کتک می‌خورد‎!‎‏ لودویگ از بداهه‌نوازی در موسیقی لذت می‌برد اما اغلب اوقات ‏پدرش با این کار برخورد می‌کرد‎.‎

٢- بتهوون برای کمک به خانواده‌اش مجبور به ترک مدرسه شد، به همین دلیل هم هیچ‌وقت ضرب و تقسیم را یاد نگرفت. او ‏‏٦خواهر و برادر دیگر هم داشت که چهار نفر از آنها در زمان حیات او درگذشتند‎.‎‏ پدر بتهوون به الکل اعتیاد داشت و او ‏ناچاراً در هجده سالگی نان‌آور خانه و خانواده‌اش شده بود.

٣- مشهور است که پدرش مکرراً و به دروغ به لودویگ می‌گفت که متولد سال ١٧٧٢ است، نه ١٧٧٠! ظاهراً او قصد ‏داشت فرزندش از سن واقعی‌ خود جوان‎تر و بااستعدادتر به نظر برسد. البته پر بیراه هم نبود زیرا در کمال تعجب، بتهوون نخستین قطعه‌ موسیقی‌اش را در دوازده سالگی‌ نوشت و منتشر کرد‎!

٤-‏‎ ‎بتهوون از زمانی که به وین مهاجرت کرد (یعنی از سال ١٧٩٢)، خاطرات روزانه‌اش را می‌نوشت و از آن نگهداری ‏می‌کرد. بسیاری از اطلاعاتی که در حال حاضر درباره‌ زندگی این نوازنده‌ چیره‌دست وجود دارد از دفتر خاطرات خود او ‏استخراج شده است‎..

٥-‏‎ ‎بتهوون مستعد ابتلا به بیماری‌های مختلفی بود و بیشتر عمرش را حین ابتلا به بیماری‌های مثل کولیت، روماتیسم، ‏حصبه، اختلالات پوستی، آبسه و عفونت در نقاط مختلف بدن، مشکلاتی در چشم و بینایی، التهاب شریان‌ها، زردی، هپاتیت ‏مزمن و سیروز کبدی و... گذراند‎.‎

‏٦-‏‎ ‎بتهوون در اوایل بیست سالگی به وین نقل مکان کرد و نزد یوزف‌ هایدن یکی دیگر از موسیقیدانان و آهنگسازان مهم و ‏تأثیرگذار هم‌عصرش آموزش دید‎.‎

‏٧-‏‎ ‎زمانی که لودویگ آهنگسازی را شروع کرد، در نواختن ساز ‌هارپ تسلط کامل داشت. اما با این حال، تمرکزش را بر ‏روی آهنگسازی با پیانو گذاشت‎.‎‏ ذکر این نکته ضروری است که او از تدریس پیانو متنفر بود‎!‎

‏٨- توانایی شنوایی لودویگ از بیست‌وپنج سالگی بنای ضعیف شدن را گذاشت، به‌ طوری که او در بیست‌وهفت سالگی، مداوماً صدای ‏وزوز می‌شنید و در چهل‌وشش‌سالگی کاملاً ناشنوا شد‎.‎‏ در سال ١٨١٨، یک سازنده‌ پیانوی انگلیسی‌تبار به نام توماس براد وود، ‏یکی از پیانوهایش را به‌عنوان هدیه برای این نوازنده ارسال کرد. اما زمانی که این پیانو به دست بهتوون رسید، او کاملاً ‏ناشنوا شده بود و هرگز نتوانست صدایی که از این جعبه‌ موسیقی خارج می‌شود را بشنود‎.‎

‏٩- عده‌ زیادی از اشراف وین با هم توافق کرده بودند که سالانه حقوقی در حدود ٤هزار فلورین توسکانی (واحد پول اتریش) ‏به بتهوون پرداخت کرده و از او حمایت کنند تا فقط در وین بماند‎!‎‏ بتهوون نخستین نوازنده‌ای بود که برای آهنگسازی در هر ‏زمان و مکانی که حاضر می‌شد، حقوق دریافت می‌کرد‎.‎

‏١٠-‏‎ ‎پیش از تحلیل رفتن حس شنوایی، بتهوون به مهارت بداهه‌نوازی‌ استادانه‌اش مشهور بود‎.‎‏ او حتی بعد از ناشنوایی هم ‏روحیه‌اش را از دست نداد و عرصه‌ آهنگسازی را به هیچ عنوان ترک نکرد. برخی از مهم‌ترین آثار بتهوون در دهه‌ پایانی ‏زندگی‌اش ساخته شده‌اند. یعنی زمانی که او کاملاً ناشنوا بود.‏

‏١١- سمفونی نهم بتهوون، نخستین سمفونی‌ای بود که او آهنگسازی کرد. بعدها بسیاری از خواننده‎ها با این موسیقی، قطعاتی ‏را خواندند‎.‎

‏١٢- بتهوون معمولاً پیش از کار، سرش را زیر آب سرد فرو می‌برد تا بیدار بماند.‏

١٣- بعد از تحلیل رفتن قوه‌ شنوایی، بتهوون حرف‌هایش را با نوشتن در «دفتر گفت‌وگوهایش» مطرح می‌کرد‎.‎

١٤-‏‎ ‎آخرین قطعه‌ای که بتهوون توانست آن را به سرانجام برساند، در سال ١٨٢٥ ساخته شد.‏

١٥-‏‎ ‎شنیده شده که بتهوون خیلی خوش‌اخلاق نبوده است‎!‎

١٦- لودویگ فان بتهوون در سال ١٨٢٧ درگذشت‎.‎

برگردان از ‏thefactsite

انتهای پیام