مهندس مسعود عتیقی در گفت‌وگو با ایسنا، بارش‌ شهاب "پرساووشی" را یکی از بارش‌های مشهور سالیانه توصیف کرد و افزود: این بارش به دلیل وقوع در فصل تابستان، با وجود شب‌های با هوای نسبتا مناسب از یک سو و از سوی دیگر به دلیل عبور آذر گوی‌های ویژه این بارش، بسیار مورد توجه رصدگران رخدادهای نجومی است.

وی ادامه داد: شاید برای برخی جالب باشد که بارش مشهور تابستانی سال ۱۳۹۹ در سالی رخ می‌دهد که دو رقم سمت چپ سال با عدد ۱۳ شروع می‌شود که از سال ۱۴۰۰ دیگر تکرار نخواهد شد.

عتیقی با انتقاد نسبت به رایج شدن یک غلط مصطلح درباره این بارش، یادآور شد: برخی به اشتباه با حذف حرف "پ"در زبان فارسی، بارش "پِرساووشی" را "بَرساووشی" می‌نامندکه متاسفانه به عنوان یک غلط مصطلح رایج شده است!

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران با اشاره به جزئیات بارش "پرساووشی" سال جاری، اظهار کرد: با وجود آنکه ساعت ۱۷ و ۳۰ دقیقه روز چهارشنبه ۲۲ مرداد ماه ۱۳۹۹ ) وضعیت نور روز در ایران یکی از زمان‌های اوج برای بارش پرساووشی امسال است، اما ۳ زمان اوج در بامداد روزهای سه‌شنبه، چهارشنبه و پنج‌شنبه به ترتیب ۲۱، ۲۲ و ۲۳ مرداد جاری برای مشاهده شهاب‌های این بارش پیش‌بینی شده است.

وی ادامه داد: ماه در وضعیت هلال کاهنده صبحگاهی تا حدودی مزاحم مشاهده برخی از شهاب‌های کم نور این بارش است، هر چند که همانگونه که اشاره شد، شهاب‌های بسیار درخشان از ویژگی‌های این بارش زیبای تابستانی است.

عتیقی، بهترین زمان مشاهده شهاب‌های پرساووشی را پس از نیمه شب تا صبح دانست و خاطر نشان کرد: تا قبل از طلوع ماه به طور قطع شرایط برای مشاهده شهاب‌ها مهیاتر خواهد بود؛ هر چند که طی شب‌های ۲۱ تا ۲۳ مرداد ماه که این بارش به اوج می‎رسد، ماه دقایقی پس از نیمه شب طلوع کرده و تا صبح در آسمان حضور خواهد داشت.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران ZHR (میزان بارش ساعتی سرسویی) این بارش در سال جاری را ۴۰ تا ۵۰ شهاب در ساعت عنوان کرد و گفت: در سال‌های اخیر در برخی سال‌ها بدون حضور نور ماه در آسمان، تا ۱۰۰ شهاب در ساعت دیده شده است.

به گفته وی، در میان شهاب‌های این بارش همچنان شهاب‌هایی از بارش شهابی قبلی یعنی بارش شهابی "دلتا دلوی" که قبلا اعلام شده، مشاهده خواهد شد.

عتیقی در خصوص تفاوت شهاب‌های بارش شهابی پرساووشی با دلتا دلوی توضیح داد: تفاوت شهاب‌های این دو بارش صرفا در کانون بارش آنها می‌شود؛ کانون بارش پرساووشی در صورت فلکی به همین نام در آسمان قرار دارد و با امتداد شهاب‌های این بارش، به صورت فلکی پرساووش و یا "بُرنده سر غول" می‌رسیم.

وی اضافه کرد: بارش شهابی پرساووشی از این نظر با بارش شهابی دلتادلوی متفاوت خواهد بود.

این فعال حوزه نجوم آماتوری با تاکید بر اینکه علاقه‌مندان به حوزه نجوم دقت داشته باشند که "شهاب" با "شهاب‌سنگ" متفاوت است، خاطر نشان کرد: بر عکس شهاب‌سنگ‌ها که دارای حجم و جرم قابل توجه هستند، شهاب‌ها ذرات میلی‌متری و میکرومتری هستند که در حدود ۱۰۰ کیلومتری زمین بر اثر برخورد و اصطکاک با اتم‌های جو، برانگیخته می‌شوند و نور زیادی متصاعد می‌کنند که به صورت رد شهاب‌ها در تمام پهنه آسمان دیده می‌شوند.

وی منشا بارش پرساووشی را دنباله‌دار "سوئیفت تاتل" دانست که در جو زمین، با برخورد با ذرات به جای مانده از این دنباله‌دار، درخشان می‌شوند و با سرعت سرسام آور ۲۱۰ هزار کیلومتر در ساعت، ذرات این دنباله‌دار با جو زمین برخورد می‌کنند.

عتیقی ادامه داد: دوره دنباله‌دار سوئیفت-تاتل (Swift-Tuttle) یکصد و ۳۳ سال است.

مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران به بیان نحوه رصد این بارش شهابی پرداخت و گفت: همانگونه که بارها اشاره شده برای مشاهده و ثبت شهاب‌های یک بارش نیاز به تکسکوپ و یا ابزار رصدی خاص نیست و کافی است رصدگران از نور و آلودگی‌های شهرها دور شوند و در یک منطقه با آسمان باز  و عاری از موانع دید برای مشاهده بی خطر شهاب‌ها، سراسر آسمان را جستجو کنند.

وی افزود: عکاسی نجومی از عبور شهاب‌ها، ترسیم اسکیس از آسمان و رد شهاب‌ها، تعیین میزان درخشش، جا به جایی و یادداشت نام صورت‌های فلکی محل عبور شهاب‌ها از جمله فعالیت‎هایی است که آماتورهای نجومی در کنار لذت بردن از یک بارش شهابی می‌توانند انجام دهند.

عتیقی یادآور شد: گروه آموزش کاربردی انجمن نجوم آماتوری ایران پذیرای عکس‌ها و گزارش‌های مصور رصدی علاقه‎‌مندان از سراسر کشور در مورد این واقعه است تا در فضاهای مجازی اختصاصی انجمن با نام خودشان منعکس شود.

انتهای پیام