پس از شیوع ابتدایی کرونا ویروس از اواخر سال گذشته، نگرانی شدیدی در بین مردم پیرامون پیشگیری از این بیماری اتفاق افتاد و همین ترس و نگرانی در کنار تلاش همگانی به ویژه پزشکان و کادر مراکز درمانی باعث شد تا شرایط در اکثر شهرهای کشورمان به وضعیت سفید بازگردد ولی به دنبال موثر واقع شدن این همت و همکاری همه‌جانبه به صورت غیرقابل باوری نرگانی در مورد این بیماری به شدت در جامعه افول کرد به طوری که حتی در برخی مناطق نکات بهداشتی معمول نیز رو به فراموشی گذاشته شد.

البته دیری نگذشت که مجدداً همانند موج اول بیماری در برخی شهرهای و مناطق کشورمان شاهد شدت گرفتن مجدد بیماری و حتی قرمز شدن وضعیت آنها شدیم ولی متاسفانه این مرتبه ترس از این بیماری به نسبت قبل ایجاد نشده و به نظر می‌رسد که بسیاری از شهروندان بی‌توجه به پروتکل‌های بهداشتی، خود را هاله‌ای از مصونیت نسبت به این بیماری می‌دانند که همین موضوع نیز روز به روز بر شدت شیوع دوباره این بیماری در شهرهای مختلف می‌افزاید.

شهروندان یزدی نیز از این رویکرد مستثنی نبوده‌اند به طوری که در برخی از شههای این استان نیز شاهد شیوع مجدد کرونا ویروس هستیم لذا همزمان با آغاز موج دوم کرونا در یزد به سراغ برخی از شهروندان رفتیم تا جویای دغدغه‌های آنان نسبت به کرونا شویم؛ شهروندانی که بعضاً از ماسک هم استفاده نمی‌کردند ولی از کرونا می‌ترسیدند و نسبت به آن نگران بودند.

اطمینان کاذب مردم به بیمار نبودن اطرافیان

«سید جواد جبرئیلی خادم» از شهروندان یزدی است که نسبت به استفاده از ماسک در محیط کاری و غیرکاری حساسیت زیادی دارد و در این باره به خبرنگار ایسنا، می‌گوید: خوشبختانه همه همکاران در محیط کاری استفاده از ماسک را رعایت می‌کنند اما خارج از محل کار، رعایت پروتکل‌های بهداشتی از سوی همه به طور جد دنبال نمی‌شود.

وی اعتماد نسبت به اطرافیان را عامل رعایت نکردن بسیاری از پروتکل‌ها و نکات بهداشتی می‌داند و می‌گوید: شناخت ما نسبت به اطرافیان در واقع نوعی اطمینان به ما داده است که از طریق آشنایان بیمار نمی‌شویم و احساس امنیت داریم اما نسبت به رعایت نکات بهداشتی در برخورد با افراد غیرآشنا حساسیت بیشتری به خرج می‌دهیم.

این شهروند یزدی که به گفته خود این روزها ترس و وحشت روزهای ابتدایی شیوع کرونا را ندارد، اظهار می‌کند: اوایل از ابتلا به کرونا بسیار می‌ترسیدم، ترسی که شاید بیش از اندازه و مضر هم بود اما در حال حاضر این ترس کاهش یافته و بعضاً کرونا را مسئله‌ای پیش پا افتاده نیز جلوه می‌دهد و جمله‌ای آرامش‌بخش با این مضمون که «تا حالا که نگرفتیم، قرار نیست دیگر بگیریم» و همین به بسیاری از مردم اعتماد کاذبی را تلقین می‌کند.

آرامش روانی ناشی از کاهش ترس از کرونا

«فرشته احمدی» هم استانی دیگری که در روزهای حساس کرونایی که شاهد بروز موج دوم کرونا هستیم، در فضاهای عمومی پوشیدن ماسک را الزامی می‌داند و به خبرنگار ایسنا می‌گوید: گاهاً در خیابان و اماکن خلوت از ماسک استفاده نمی‌کنم اما در فضاهای عمومی و شلوغ به خصوص درمانگاه‌ها خود را ملزم به استفاده از ماسک کرده‌ام.

وی اضافه می‌کند: ترس این روزهای مردم از کرونا هر چند نسبت به رعایت پروتکل‌های بهداشتی و ارائه آمار مبتلایان و مرگ و میر تاکید بیشتری یافته ولی همچنان باید افزایش یابد چرا این ترس در من و بسیاری از شهورندان بسیار کمرنگ شده و حتی به میزانی رسیده که هر چند می‌دانیم در صورت ابتلا، عواقب بدی را برایمان به دنبال خواهد داشت ولی در نوعی آرامش روانی هستیم.

احمدی شست و شوی مرتب دست‌ها را جزو یکی از مهمترین خط قرمزهای خانواده‌اش عنوان می‌کند و می‌گوید: شست و شوی دست‌ها حتی با وجود رعایت نکردن پروتکل‌های بهداشتی هم از زندگی من حذف نشده و نسبت به رعایت این مسئله بسیار مصمم هستم.

نگران کرونا هستم اما از آن نمیترسم

«فهمیه اکرم زاده» دیگر شهروندی که به گفته‌ی خودش کمتر از ماسک استفاده می‌کند و از کرونا و شیوع آن نمی‌ترسد، هم در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، می‌گوید: هرچند نگران کرونا هستم اما از کرونا نمی‌ترسم لذا همه جا ماسک نمی‌زنم ولی با این حال استفاده از ماسک را در مراکز درمانی و اماکن شلوغ هم از یاد نمی‌برم، هر چند که بعضا در مراکز درمانی شهر، پرسنل نیز نسبت به استفاده از ماسک کوتاهی می‌کنند.

وی با بیان این که نسبت به آمارهای ارائه شده اطمینان چندانی ندارد، بیان می‌کند: تنها به توصیه‌ها و پروتکل‌های بهداشتی منتشر شده در رسانه‌ها بسنده می‌کنم و به نظرم می‌رسد برای پیشگیری از موج دوم بیماری، مسئولان باید شهر را مجدداً قرنطینه و محدودیتها را دوباره به شهر برگردانند.

ویروس کرونا پیر و جوان نمی‌شناسد

«مریم حیدری» دانشجوی یزدی که در اتوبوس از ماسک و دستکش استفاده کرده و مصصم به حفظ فاصله‌گذاری اجتماعی است نیز به خبرنگار ایسنا می‌گوید: کرونا جدی است و نگران انتقال آن به گروه‌های حساس مانند برخی از اعضای خانواده‌ام هستم و تعهد نسبت به حفظ سلامت دیگران مرا وادار به رعایت پروتکل‌های بهداشتی می‌کند.

وی که از برخی از دوستان و هم دانشگاهی‌هایش بی‌توجهی و لجاجت نسبت به رعایت توصیه‌ها و نگات بهداشتی را دیده است، یاداور می شود: باید بدانیم که این ویروس پیر و و جوان نمی‌شناسد و نباید سهل انگارانه از کنار آن بگذاریم چرا که ممکن است به جای آن که سلامت خودمان را تهدید کند، جان هر یک از اعضای خانواده‌مان را به خطر بیندازیم و اتفاقات غیرقابل جبرانی را رقم بزنیم.

انتهای پیام