به گزارش ایسنا، متن نامه دبیران شوراهای صنفی دانشگاه های علوم پزشکی به شرح ذیل است:

نظام آموزشی در بستر جامعه و فرهنگ ایفای نقش می کند و با آن داد و ستد مستمر دارد. اگر چه جریان رسمی آموزش به کارکرد ضمنی و پنهانی خود معمولا بی اعتناست اما این امر منافاتی با ابعاد فرهنگی و اجتماعی آموزش ندارد.حال که جامعه ما از بی عدالتی،شکاف طبقاتی و فقدان آرمان و ناامیدی در عرصه عمومی رنج می‌برد وظیفه جامعه دانشگاهی حرکت در جهت رفع این نارسایی هاست.

لذا تصمیم گرفتیم نقطه شروع این حرکات را از خود دانشگاه شروع کنیم زیرا هویت صنفی دانشجویی ایجاب می کند بدون هیچ ترسی اعتراض خود را به بی عدالتی ها بیان کند. متاسفانه مسئولان امر به خوبی سخن از عدالت آموزشی می گویند اما در عمل شاهد بستری مناسب و همگانی در جهت استفاده از پتانسیل های آموزشی برای حاکمیت عدالت در جامعه و استفاده برابر از آموزش های رسمی نیستیم.

مصداق یکی از این بی عدالتی ها سیاست گذاری های انجام شده در نظام آموزشی است،به گونه ای که دانشجوی روستایی در سال های اخیر، به دلیل عدم اتصال به ساختار عریض و طویل قدرت از اساسی ترین حقوق خود باز می ماند ولی راه ورود به دانشگاه برای متمولین هموار تر شده است.

دانشگاه های کشور اصولا باید بستری مناسب در جهت رشد و شکوفایی و اعتلای نخبگان و استعدادهای درخشان کشور باشند اما تبدیل به خانه‌ای برای طیفی خاص از جامعه شده‌اند. وظیفه مسئولین موثر در تصمیم سازی های آموزشی، بر اساس قانون اساسی فراهم کردن شرایط تحصیلات عالیه برای همه مردم و نه برای قشرهایی خاص از جامعه است.

بعد از بیان مقدمات لازم است بگوییم گرچه کنکور بهترین راه شناسایی و انتخاب افراد نخبه دارای صلاحیت های لازم نیست ،اما یقینا در وضعیت کنونی بهترین مجرای اجرای عدالت آموزشی است‌(قطعا کنکور سراسری ایراداتی اساسی دارد و ما نیز منکر آن نیستیم،اما صحبت در این باره،در این مقال نمی گنجد) و در حال حاضر با فاکتور گرفتن از برخی مولفه ها می توان گفت،کنکور سراسری راهی برای تشخیص بهترین، توانمندترین و تلاشگر ترین داوطلبین کنکور است و در این کارزار برای سالیانی طولانی،افرادی شایسته موفق به حضور در بهترین و مهم ترین رشته های تحصیلات عالی کشور شده اند.

در بخشی از نامه دبیران شوراهای صنفی دانشگاه‌های علوم پزشکی آمده است: متاسفانه انتقال عده‌ای از افراد دارای تمکن با ثبت نام در دانشگاه های خارجی و سپس بازگشت آنها پس از دو ترم به داخل کشور باعث نابرابری و سرخوردگی اجتماعی خیل عظیمی از داوطلبان برای ورود به دانشگاه های علوم پزشکی شده است و ناامیدی و دلسردی قابل توجهی در بین دانشجویان و حتی فارغ التحصیلان رشته های حوزه بهداشت و درمان به وجود اورده است.

از این رو ما نمایندگان دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی سراسر کشور اعتراض و نگرانی خود را به هرگونه تصمیم جدید برای انتقال دانشجویان ایرانی شاغل در دانشگاه های خارجی که عمدتا از ترازهای علمی پایینی نیز برخوردارند و قطع به یقین خسارات جبران ناپذیری را به بدنه علوم پزشکی وارد خواهند ساخت، به هر علتی از جمله پاندمی کووید ۱۹،کمبود ارز و ... اعلام می داریم.

در شرایطی که وزیر، معاونین، مسئولین دانشگاهی و اساتید به تعداد بالای دانشجویان در حال تحصیل معترض هستند و به دلیل عدم وجود امکانات کافی و مناسب آموزشی و رفاهی پیگیر عدم افزایش ظرفیت هستند، چگونه بدون فراهم سازی زیر ساخت های لازم به دنبال پذیرش این دانشجویان آن هم با اخذ مصاحبه‌هایی که شفافیت آنها برای عموم روشن نیست، بوده اند و در روزهای اخیر نیز به حواشی جدی و عمیقا تاثیرگذار در این خصوص،دامن زده اند.

اگر چه لازم به ذکر است تمامی متقاضیان ورود به دانشگاه های داخل کشور برادران و خواهران ما هستند،اما ای کاش مسئولین مربوطه به جای  آنکه تمرکز خود را روی پذیرش دانشجویان خارج از کشور بگذازند، به فکر  پذیرش داوطلبانی باشند که همواره با داشتن تمام شرایط لازم و صرفا به دلیل عدم تمکن مالی و امتیازات ویژه از تحصیل در رشته های مورد علاقه‌ خود بازمانده‌اند.

دبیران شوراهای صنفی دانشگاه‌های علوم پزشکی در پایان نامه خود به وزیر بهداشت، اعلام کرده‌اندکه مهمترین سرمایه کشور بالاخص کشورهای در حال توسعه، دانشگاه ها و جوانان و امیدواری آنها است. این سرمایه ها مهمتر از ارز کشور و هر چیز مشابه دیگر است اما افسوس که این تصمیم،تصمیمات قبلی و تصمیمات آتی با این منطق و طرز تفکر حاکم، موجب نابودی این سرمایه های عظیم و انسانی خواهد شد. لذا خواهشمندیم تمام تلاش خود را برای پایان دادن به این تصمیم و عدم پزیرش دانشجویان خارج از کشور به کار ببندید.

انتهای پیام