اردشیر پشنگ در گفت‌وگو با ایسنا در پاسخ به این  سوال که با توجه به برگزاری مذاکرات راهبردی بین آمریکا و عراق طی روزهای آینده فکر می‌کنید محور اصلی این رایزنی ها چه  مسائلی خواهد بود؟ گفت: ظاهر امر بر اساس نامه رسمی دولت آمریکا، مذاکرات حول دو مساله تعیین روابط امنیتی و اقتصادی برگزار خواهد شد، اما با توجه به روند تحولات در عراق، انتخاب نخست وزیر جدید در این کشور و نیز تداوم تنش‌ها و برخی حملات پراکنده به پایگاه‌های آمریکایی مستقر در عراق، به نظر می‌رسد، محوریت بحث مسائل و همکاری‌های امنیتی خواهد بود. در همین چارچوب با توجه به برخی مواضع مصطفی الکاظمی و مشاورانش، به نظر می‌رسد بحث مربوط به خروج نیروهای آمریکایی در اولویت قرار نخواهد گرفت و برعکس موضوع نحوه ارتقای تعامل نیروهای نظامی طرفین و چگونگی تامین امنیت مراکز و نیروهای آمریکایی در عراق است.

کشش الکاظمی به سمت غرب با محوریت واشنگتن، بیشتر از نخست وزیران پیشین در عراق است

 وی ادامه داد : در عین حال به نظر می رسد طرفین در خصوص دستیابی به زمانی در میان مدت برای آغاز خروج نیروهای آمریکایی نیز صحبت کنند که این موضوع متاثر از شعارهای انتخاباتی دونالد ترامپ و تلاش برای نشان دادن این موضوع است که او بر سر وعده‌هایش همچنان راسخ است، اما امکان این موضوع چه از نظر منافع آمریکایی‌ها و چه دولت عراق در کوتاه مدت بعید است، لذا تمرکز بر بهبود روابط امنیتی و تامین امنیت نیروهای آمریکایی خواهد بود. از سوی دیگر حمایت سیاسی واشنگتن از دولت جدید این کشور بسیار حائز اهمیت است، به نظر می‌رسد نخست وزیر جدید عراق، هرچند تاکید بر میانه روی در روابط خارجی با بازیگران موثر منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای دارد، اما عملاً کشش وی به سمت غرب با محوریت واشنگتن کمی بیشتر از نخست وزیران پیشین در عراق است. از سوی دیگر استراتژی فعلی الکاظمی این است که با در پیش گرفتن استراتژی «موازنه مثبت» به نوعی تعادل سازی میان واشنگتن –تهران در راستای کاهش تنش‌ها را در پیش بگیرد که این موضوع می‌تواند به افزایش ثبات در این کشور منجر شود.

آمریکا به دنبال ایجاد یک موازنه جدید علیه حضور و نفوذ ایران در عراق است

 این کارشناس مسائل خاورمیانه در پاسخ به این سوال که  با توجه به اینکه پیشنهاد اولیه برای انجام این مذاکرات از طرف آمریکایی ها ارائه شد به نظر شما اهداف آمریکایی ها از برگزاری این مذاکرات چیست؟ تصریح کرد: همانطور که اشاره شد آمریکا می‌خواهد در وهله نخست به تامین امنیت نیروهای خود در عراق دست زند، به هرحال عراق همچنان یکی از پایگاههای مرکزی آمریکا در خاورمیانه به شمار می‌رود و به رغم برخی وعده‌های ترامپ مبنی بر خروج نیروهای آمریکایی، اما به نظر می‌رسد این خروج دست کم در این زمان و بازه کوتاه مدت امکان پذیر نیست، لذا آمریکا می‌خواهد در گام نخست تنشها و حملات به نیروهایش را کم کند و در گام دوم با حمایت های دیپلماتیک و اقتصادی از دولت مرکزی عراق و نیز سوق دادن متحدین منطقه‌ای‌اش از جمله عربستان سعودی و برخی دیگر از بازیگران عرب منطقه‌ای به سوی بسط روابط با بغداد، عملاً یک موازنه جدید علیه حضور و نفوذ ایران در عراق برقرار سازد و از این طریق از وزن یکی از کارت‌های بازی و ابزار فشار ایران در برابر خود بکاهد.

هنر" الکاظمی" در این خواهد بود که با کمترین مخالفت ، بیشترین دستاورد را از مذاکرات با آمریکا به دست آورد 

پشنگ در واکنش به این موضوع که نخست وزیر عراق  حدود یک ماه است که  به صورت رسمی مسئولیت در  این کشور را برعهده گرفته و با توجه به وجود برخی از حساسیت ها نسبت به وی فکر می کنید تیم مذاکره‌کننده عراقی در جریان مذاکرات با آمریکایی‌ها باید چه معذورات و مسائلی را در نظر بگیرد تا با واکنش منفی گروه های سیاسی در عراق روبرو نشوند؟ گفت : در عراق تقریبا هیچ سیاستمداری نمی‌تواند رضایت همه گروهها و از جمله گروه‌های اصلی قدرت را بدست بیاورد. اگر کسی هم به سمت جلب رضایت حداکثری پیش برود سرنوشتش محتملاً شبیه عادل عبدالمهدی نخست وزیر پیشین خواهد شد، در نتیجه مصطفی الکاظمی می‌داند که در پیش گرفتن هر استراتژی در قبال عراق، توام با موافقت برخی و مخالفت گروهی دیگر است؛ اما در عین حال قاعدتا الکاظمی بایستی واقعیات قدرت میدانی و سیاسی در داخل عراق را درک کرده و مواضع و مسائلی را در پیش بگیرد که مخالف کمتر و اندک‌تری بدنبال داشته باشد که این امری بسیار سخت خواهد بود و در حقیقت یک آزمون عملی برای سنجش میزان نبوغ، خلاقیت و توانمندی نخست وزیر این کشور خواهد بود. به هرحال اینک یک دوگانه پررنگ تر موافق و مخالف آمریکا در میان نیروهای سیاسی و نیز شبه نظامی این کشور وجود دارد این دوگانگی و تضاد باعث می شود هر مذاکره ای با آمریکا با حساسیتها و دشواریهای چندی روبرو شود. هنر کاظمی این است با کمترین مخالفت بیشترین دستاورد را از این مذاکرات بدست آورد که باید منتظر شد و دید آیا از عهده آن برخواهد آمد یا خیر؟

با توجه به مسائل امنیتی و اقتصادی، میزان وابستگی و نیاز بغداد به واشنگتن بیشتر از قبل است

 این کارشناس مسائل خاورمیه در پاسخ به این سوال که آیا به نظر او در جریان این مذاکرات دو طرف به توافقی برای مشخص کردن زمانی برای خروج نیروهای آمریکایی از عراق خواهند رسید؟ گفت: اگر توافقی هم صورت بپذیرد این توافق برای زمان کوتاه مدت نخواهد بود، همچنین با توجه به استراتژیهای آمریکا و نیز وابستگی نظامی و امنیتی عراق به این کشور به نظر میرسد تا میان مدت نیز همیشه بخشی از نیروهای نظامی آمریکایی در عراق باقی خواهند ماند. موضوع دیگر این است در زمان فعلی و با توجه به مسائل امنیتی و بخصوص اقتصادی و کاهش قیمت نفت، میزان وابستگی و نیاز بغداد به واشنگتن بیشتر از قبل است، از سوی دیگر آمریکا هم نیاز دارد تا در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، به نوعی در عراق بطور خاص و در خاورمیانه بطور عام روند دیپلماسی در حالتی باشد که از نظر ذهنی و منافع راهبردی و حیاتی این کشور تحت خطر جدی قرار نداشته باشد، این نیاز متقابل باعث میشود که زمینه بیشتری برای دستیابی به یک سلسله توافقات امنیتی، سیاسی و اقتصادی فراهم باشد.

آمریکا،خود و شرکای غربی و عربی‌اش را آماده می‌کند تا کمکها و حمایتهای خود را از عراق افزایش دهند 

 وی در واکنش به این موضوع که آیا  آمریکایی ها می توانند در جریان این مذاکرات دولت الکاظمی را متقاعد کنند که در نوع روابط این کشور با ایران تغییراتی را ایجاد کند؟ اظهار کرد: آمریکا از میزان قدرت و نفوذ ایران در عراق به خصوص در شرایط فعلی آگاه است و می داند این نفوذ چند بعدی، عمیق و گسترده است، لذا وجود و حضور ایران در عراق، برای آمریکا یک واقعیت انکار ناپذیر است، اما آمریکایی‌ها طبیعتاً دنبال آن هستند که با ابزار و روشهای مختلف از میزان نفوذ و اثرگذاری تهران بر بغداد بکاهند. به همین دلیل این مذاکرات آتی با دولت عراق برای آنها بسیار مهم است، یکی از محورهای مذاکرات اقتصادی است، آمریکا چه خود و چه شرکای غربی و عربی‌اش را آماده می‌کند تا کمکها و حمایتهای مالی و اقتصادی و خدماتی اش از دولت عراق را افزایش دهد، مانند تامین بخشی از برق عراق توسط عربستان سعودی، یا تلاش برای کاستن از میزان تنش میان بغداد و اربیل و ... . آمریکاییها  موفقیت نسبی این مذاکرات چه در بعد امنیتی (تامین امنیت نیروهای نظامی شان در عراق) و اقتصادی (تقویت توان دولت مرکزی  عراق) را به نوعی کاهش نفوذ ایران قلمداد می کنند لذا در تلاش هستند تا در مذاکرات پیش رو در چنین مسیری گام بردارند اما خود نیز واقفند عبور از این مسیر چندان راحت و سریع نخواهد بود.

 انتهای پیام