به گزارش ایسنا، حمیدرضا پرویزیان، مدیر عامل یکی از شرکتهای فناور فعال در حوزه سامانههای موقعیت یابی در روز دوم ایدهشو مجازی دات راینکس با بیان اینکه این شرکت یکی از شش شرکت انتخاب شده برای مشارکت در پروژه سپهتن است؛ گفت: پس از انتخاب این شرکت با حمایت سازمان راهداری اقدام به تولید ۱۸هزار دستگاه موقعیت یاب بر اساس مشخصات اعلام شده کردیم.
وی با بیان اینکه این شرکت در گذشته در زمینه سامانههای موقعیتیابی اتوبوسها فعال بوده است، اظهار کرد: زمانی که ما در پروژه سپهتن وارد شدیم، یکی از شرکتهای مورد نظر پلیس وارد پروژه سیستمهای موقعیتیاب اتوبوسها شده بود و پلیس معتقد بود که هوشمند سازی اتوبوس از طریق آن شرکت انجام شود تا نظارت بر عملکرد در این زمینه بیشتر شود.
پرویزیان اضافه کرد: از این رو ما در پروژه سپهتن بر روی هوشمند سازی کامیونها متمرکز و با مشکلات عدیدهای مواجه شدیم به گونهای که پس از مدتی این طرح متوقف و ضررهای زیادی به ما وارد شد.
وی با اشاره به این چالشها توضیح داد: پس از مصوبه هیات وزیران، قراردادها با شرکت معرفی شده از سوی پلیس به امضا رسید و شرکتهایی که بعدها از طریق فراخوان وارد این پروژه شدند اطلاعی از مفاد این قرار داد نداشتند. این در حالی است که همه زیر ساختهای این پروژه وابسته به شرکتی بود که در ابتدای اجرای پروژه وارد شده بود.
مدیر عامل این شرکت عدم همکاری وزارت نفت در این پروژه را از دیگر چالشهای اجرای این پروژه نام برد و خاطر نشان کرد: بر اساس توافقات صورت گرفته قرار بود ۷۵درصد از هزینههای نصب سامانه از سوی وزارت نفت تامین شود که این امر صورت نگرفت.
پرویزیان ادامه داد: چنین چالشهایی موجب شد که شرکتهایی همانند ما که واردتولید سامانه با حجم ۱۸ هزار دستگاه شده بودند، متضرر شوند. ما به مسولان دستگاههای دولتی اعتماد کردیم ولی عدم شفاف سازی، مشکلاتی را برای ما ایجادکرد.
این فعال حوزه فناوری حضور پلیس در این طرح را از دیگر چالشها عنوان کرد و گفت: وقتی پروژهای رنگ امنیتی به خود میگیرد، فعالیت در آن سخت میشود و بهتر بود که از توانمندیهای سازمان راهداری استفاده میشد و از دادههای سامانه برای مدیریت ناوگان حمل و نقل بهره برداری میشد.
سندرم مشکل گالیله در پروژههای ملی
شیران، مدیر بازرگانی و فروش یکی از شرکتهای همکار در پروژه سپهتن نیز در این رویداد پروژه سپهتن را مشابه طرحهای بزرگی چون "تاپوگرافی دیجیتال" اروپا و پروژه آمریکا دانست و گفت: پروژه سپهتن ترکیبی از کارفرما و تیمهای فنی در حوزه الکترونیک است و یکی از مشکلات این طرح، عدم دارا بودن پیوست مدیریت پروژه است.
وی رویکرد مسوولان پروژه را از دیگر چالشهای این طرح نام برد و در این باره توضیح داد: زمانی که از سیستمهای ناوبری سخن به میان میآید، بیشتر تصورات بر خرید محصول است و این در حالی است که سیستمهای ناوبری بیشتر بر ارائه خدمات و سرویسهای مختلف به ذینفعال متمرکز است. بهتر است در پروژههای ملی متمرکز بر سیستمهای ناوبر به دنبال سرویسها باشند تا خرید محصول.
شیران کاربرد سیستمهای ناوبری در حوزه حمل و نقل عمومی را در حوزههای "جلوگیری از قاچاق سوخت"، "کاهش تصادفات" و "کنترل ساعت کار رانندگان" دانست و ادامه داد: در جلسات این پروژه درخواستهایی مطرح میشد که من از آن به عنوان "سندرم مشکل گالیه در قرون وسطی" یاد میکنم. اگر در این پروژه تصادفات جادهای و قاچاق سوخت به عنوان موضوعات محوری در نظر گرفته میشد میتوانستیم با امکانات موجود در کشور به سمت حل این معضلات حرکت کنیم.
این فعال حوره سیستمهای ناوبری با اشاره به برخی اخبار در زمینه قاچاق روزانه ۵ هزار لیتر سوخت و میزان تصادفات، خاطر نشان کرد: ما با فناوریها و امکانات موجود میتوانیم به سرعت در جهت رفع این معضلات گام برداریم.
انتهای پیام
نظرات