به گزارش ایسنا، بنابر اعلام تجارت فلز، در این متن سعی شده است که این ورقها به طور کامل مورد بحث قرار گیرند.
ورق گالوانیزه
گالوانیزاسیون فرآیند اعمال پوشش فلز روی بر فولاد یا آهن بوده که به عنوان محافظ مانع از زنگزدگی ورق میشود. بطور کلی، فرآیند گالوانیزه کردن ورقها به دو روش انجام میشود که متداولترین آنها، غوطه وری گرم است. در ادامه هر دو روش مورد بحث قرار گرفتهاند.
گالوانیزه به روش غوطهوری گرم
1. ورق فولادی در یک محلول چربی زدایی تمیز میشود.
2. پس از تمیز کردن، ورق فولادی داخل یک محفظه اسید سولفوریک داغ قرار میگیرد.
3. سپس ورق در یک محلول آبی (به طور معمول کلرید روی-آمونیوم) وارد میشود.
4. در نهایت، ورق از طریق غوطه وری در یک مخزن روی مذاب گالوانیزه میشود.
5. در انتها، ورق گالوانیزه شده از نظر استحکام وخواص مربوط به پوشش به طور کامل بررسی میشود.
گالوانیزه به روش آبکاری الکتریکی
در این روش، حفاظت گالوانیکی یا همان حفاظت کاتدی انجام میشود. بعبارت دیگر، زیرلایه فولادی خود توسط خوردگی مرجح حفاظت میشود، به این گونه که پوشش روی در این فرآیند فدا میشود (از بین میرود). از آنجایی که روی یک فلز بسیار واکنشپذیر و الکترونگاتیو میباشد، نقش آند رو ایفا کرده و بنابراین در ابتدا خورده میشود و از زیر لایه فولادی حفاظت میکند.
مزایای استفاده از ورق گالوانیزه
ورق گالوانیزه به دلیل دوام طولانی، استحکام و شکل پذیری بالا ، محافظت در برابر خوردگی پوشش روی، از محبوب ترین ورقها میباشد. روی از فلز پایه فولادی به عنوان مانع در برابر عناصر خورنده محافظت میکند و ماهیت قربانی این پوشش منجر به یک محصول با دوام و با کیفیت بالا از ورق میشود.
بعلاوه، ورق گالوانیزه عمر طولانیتری دارد. افزایش دوام محصول نهایی ورق باعث افزایش قابلیت اطمینان محصول نیز میشود. همچنین، گالوانیزه کردن نسبت به سایر عملیات سطحی که باعث مقاومت به خوردگی میشوند، مقرون بصرفهتر میباشد. زیرا این عملیات به آماده سازی اضافی سطح، بازرسی و رنگآمیزی احتیاج ندارد. این مزایا باعث شده که این نوع ورق در انواع پروژه ها و صنایع از جمله کشاورزی، خورشیدی، خودرو، ساخت و ساز و غیره کاربرد داشته باشد.
ورق رنگی
ورق رنگی همان ورق گالوانیزه بوده که رنگ شده است. در نتیجه، مقاومت به خوردگی دو برابر داشته و همچنین برای زیباسازی کاربرد دارد. از این محصول در صنایع مختلف از قبیل: ساختمانی، لوازم خانگی، صنایع فلزی و حمل و نقل استفاده میشود. از آنجایی که مراحل تولید ورق رنگی بیشتر از ورقهای دیگر است، قیمت ورق رنگی نسبت به قیمت ورق سیاه و گالوانیزه بیشتر است.
بطور کلی، فرآیند رنگآمیزی ورقهای گالوانیزه کار دشواری است زیرا پوشش روی پوششی کاملا صاف بوده و رنگ نمیتواند به آن به خوبی بچسبد. در نتیجه، رنگ بصورت لایه لایه ریخته میشود. راهکارهایی وجود دارد که موجب میشود این مشکل رفع شود که در ادامه آورده شده است:
· تمیز کردن سطح: هدف از این مرحله، از بین بردن گرد و غبار یا سایر ذرات معلق است که میتواند بر سطح فلز تأثیر بگذارد.
· استفاده از حلال صنعتی: از سرکه سفید هم میتوان استفاده کرد زیرا موثر و غیرسمی است. بنابراین استفاده از آن نسبت به حلال صنعتی بسیار ایمن تر است. تنها کاری که باید کرد این است که سرکه را روی پارچه تمیز بمالید و سپس سطح گالوانیزه را پاک کنید. اسیدیته سرکه با فلز واکنش نشان داده و نقاط چسبنده سطح را افزایش میدهد تا چسبندگی رنگ به پوشش افزایش پیدا کند.
· انتخاب رنگ: بسته به نوع رنگی که انتخاب میشود، فرآیندهای آمادهسازی متفاوت میباشد. رنگهایی که برای سطوح گالوانیزه ساخته شده اند، به آماده سازی کمتری احتیاج دارند و بهتر از سایر رنگها به سطح خواهند چسبید. نکته مهم این است که از رنگهای بر پایه آلکید یا روغن استفاده نکنید.
· رنگآمیزی: اکنون که سطح آماده شده است، میتوان فرآیند رنگآمیزی را شروع کرد. این فرآیند در واقع بسیار ساده است، زیرا سطح فولاد گالوانیزه نسبتاً صاف و سازگار است.
ورق سیاه
به طور کلی دو روش برای تولید ورق وجود دارد که عبارتند از نورد سرد و نورد گرم. اصطلاحا به ورق فولادی St37 که تحت عملیات نورد گرم قرار گرفته است، ورق سیاه گفته میشود. دلیل این نام گذاری این است که فرآیند تولید این ورقها در دمای بالا صورت میگیرد و این ورقها دچار اکسیداسیون سطحی شده و سطح آنها تیره میشود، در نتیجه به آنها، ورق سیاه گفته میشود.
روش تولید ورق سیاه
روش مرسوم در تولید ورق سیاه انجام عملیات نورد گرم روی تختال می باشد. در این حالت ضروری است که قطعه کار از انعطافپذیری بالایی برخوردار باشد تا از بروز ترک در تغییرات بزرگ سطح مقطع جلوگیری شود. در ابتدا تختالها وارد کوره شده و پیشگرم میشوند. هنگامی که از کوره خارج میشوند یک لایه اکسید روی آن تشکیل میشود که برای فرایند مضر بوده زیرا لایه اکسیدی روی اسلب بسیار ترد و شکننده است و بایستی توسط پاشش از بین برود. اگر ملاحظات حذف این لایه انجام نشود، این لایه اکسیدی حین نورد به داخل اسلب فرو می رود و دهنهای را روی سطح ایجاد میکند. لذا حدف این لایه اکسیدی مهمترین دغدغه در این مرحله از فرآیند است. سپس عملیات نورد خشن انجام میشود که در آن ورق بصورت رفت و برگشتی روی دو غلطک نورد میشود تا به ضخامت دلخواه برسد.
انتهای رپرتاژ آگهی
نظرات