به گزارش ایسنا، پایگاه خبری دویچه وله در گزارشی آورده است: براساس جدیدترین آمارهای موسسه تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم موسوم به SIPRI، هزینه‌های نظامی در سطح جهانی در ۲۰۱۹ به رقم ۱.۹ تریلیون دلار رسید که بالاترین مبلغ سالانه در بازه زمانی از ۱۹۸۸ است. این مبلغ همچنین نشانگر افزایش ۳.۶ درصدی نسبت به ۲۰۱۸ است که بالاترین افزایش سالانه از ۲۰۱۰ محسوب می‌شود.
در آلمان، هزینه‌ها ۱۰ درصد افزایش یافته و به رقم ۴۹.۳ میلیارد دلار رسیده که بالاترین افزایش بودجه دفاعی در میان ۱۵ کشور اصلی جهان در مورد هزینه‌های نظامی است.
مکس موچلر، از مرکز بین‌المللی گفتگو بن که درباره صلح و درگیری تحقیق می‌کند، گفت: فشارهایی بر آلمان برای افزایش هزینه‌های نظامی پیش از دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا بوده است. تاثیر این فشار حالا دارد مشخص می‌شود. مساله‌ای که می‌توان گفت این است که این هزینه هنوز زیر دو درصد است.
کشورهای عضو ناو در نشست ۲۰۱۴ این ائتلاف که در ولز برگزار شد، توافق کردند تا به هدف صرف هزینه دو درصد از تولید ناخالص داخلی در امور دفاعی ظرف یک دهه آتی برسند. سال گذشته میلادی، هزینه‌های نظامی آلمان حدود ۱.۳۸ درصد از تولید ناخالص داخلی بود.
روسیه یک تهدید فزاینده است
دیه‌گو لوپاس دا سیلوا، محقق SIPRI با کنار گذاشتن تعهدات ناتو، این افزایش در بودجه دفاعی آلمان را به وضعیت ژئوپلیتیکی در اروپا و این حقیقت ربط می‌دهد که روسیه یکبار دیگر به عنوان یک تهدید در نظر قرار گرفته شده است. در ۲۰۱۹، تقریبا چهار درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور صرف هزینه‌های نظامی شده که برابر با ۶۵.۱ میلیارد دلار است.
داسیلوا همچنین به این مساله اشاره می‌کند که آلمان در این مساله تنها نیست و بسیاری دیگر از کشورهای عضو ناتو در حال نظارت بر تحولات روسیه آن هم با چشم تیزبین هستند.
از ۱۵ کشور با بالاترین میزان بودجه دفاعی، شش کشور عضو ناتو هستند: کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، انگلیس و آمریکا. هزینه‌های مشترک نظامی آنها تقریبا نیمی از مجموع آمارهای جهانی را تشکیل می‌دهد. در ۲۰۱۹، مجموع هزینه‌های نظامی ۲۹ کشور ناتو ۱.۰۴ تریلیون دلار بود؛ آماری که موچلر را شگفت زده نکرد.
او به دویچه وله گفت: مخارج و هزینه‌های نظامی بر مبنای بدترین سناریوها چیده می‌شود. عموم مردم اغلب درگیری اقتصادی بین دولت‌ها را در اولویت می‌دانند در حالیکه تهدید به وجود آمدن درگیری‌های نظامی در پس زمینه بسیار گسترده است.
او ادامه داد: با توجه به تنش بین چین و آمریکا، ما نمی‌دانیم آیا درگیری نظامی رخ می‌دهد یا نه. به همین دلیل، هر دو کشور برای چنین رویدادی آماده می‌شوند و زمانیکه برای منابع مالی بیشتر لابی گری می‌کنند، خیلی خوب هستند.
آمریکا هنوز جلوتر از چین است
بر اساس گزارش موسسه SIPRI، در سال ۲۰۱۹ ایالات متحده مسئول ۳۸ درصد از هزینه‌های نظامی در سطح جهان بود که مجموعا ۷۳۲ میلیارد دلار می‌شود. این افزایش در بودجه ۲۰۱۸ این کشور تنها با مجموع هزینه‌های آلمان در ۲۰۱۹ برابری می‌کند.
این منابع مالی برای پوشش ۱۶ هزار پرسنل نظامی دیگر در کنار مدرن کردن تسلیحات متعارف و زرادخانه اتمی‌اش صرف شد. اما کارشناسان این افزایش را واکنشی در مقابل چین می‌دانند که دومین جایگاه را پس از آمریکا در هزینه‌های نظامی دارد. بودجه پکن ۱۴ درصد از هزینه‌های نظامی جهانی در سال ۲۰۱۹ را به خود اختصاص داده است و با افزایش پنج درصدی به رقم ۲۶۱ میلیارد دلاری رسید.
چین هزینه‌های نظامی خود را به صورت پیوسته از ۱۹۹۴ افزایش داده اما بودجه آن از ۲۰۱۰، ۸۵ درصد افزایش یافت. همچنین از منظر تولید ناخالص داخلی، تغییر چندانی نکرده و همیشه روی ۱.۹ درصد بوده است.
هند از عربستان پیشی گرفت
در قاره آسیا، هزینه‌های نظامی رقیب چین یعنی هند اتمی قابل ملاحظه است و ما شاهد رشد هفت درصدی و رسیدن به مبلغ ۷۱.۱ میلیارد دلاری در سال گذشته بودیم.
سیمون وزمان، محقق ارشد موسسه SIPRI گفت: تنش با همسایگانی چون چین و پاکستان دلایل اصلی است که دولت هند هزینه‌های نظامی خود را به این شکل افزایش داده است.
عربستان نیز با هزینه ۶۱.۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۹ در عرصه دفاعی و نظامی از سایر کشورهای حوزه خاورمیانه پیشی گرفت، اگرچه این مبلغ به واقع یک کاهش ۱۶ درصدی در مقایسه با سال گذشته میلادی بود. بر اساس گزارش SIPRI، این آمار با توجه به عملیات در حال انجام نظامی عربستان در یمن و افزایش تنش‌ها با ایران یک تحول شگرف است.
اقتصادهای نوظهور هزینه بسیار کمتری صرف می کنند
هزینه‌های نظامی سایر کشورها در مقایسه با سرمایه گذاران برتر جهانی، بسیار کم است. کشورهای آمریکای جنوبی در سال ۲۰۱۹ فقط ۵۳ میلیارد دلار هزینه کردند و نیمی از آن فقط برای برزیل است.
کشورهای جنوب شرق آسیا نیز در مجموع حدود ۴۱ میلیارد دلار و قاره آفریقا نیز حدود ۴۲ میلیارد دلار هزینه کرده‌اند، اگرچه بسته به کشورها نوسان‌های قابل توجهی وجود دارد. به عنوان مثال، اوگاندا بودجه خود را ۵۲ درصد افزایش داد در حالیکه کشوری چون بورکینافاسو تنها ۲۲ درصد هزینه‌های دفاعی خود را افزایش داد.
نویسندگان گزارش SIPRI اختلاف هزینه‌ها را به وضعیت ژئوپلیتیکی فعلی در کشورهای حوزه آفریقای سیاه و اینکه آیا کشورها مستقیماً درگیر تنش‌های نظامی هستند، نسبت داده‌اند.
انتهای پیام
نظرات