احساس شریف و پاک قدر شناسی، میل به وحدت و یک دلی، گریز از تفرقه و جدایی، شجاعت و تهور و بی باکی، همدلی با مظلوم و حس انتقام از ظالم، فراموش کردن رنج های شخصی خود و رفتن در سوگ رنجی بزرگتر، عمومی تر و عمیق تر و... اما از این ویژگی های آشنای مردم ایران که بگذریم امروز شاهد برآمدن حسی وجودی تر و پنهان تر هم در دلهای مردم هستیم.

گویی با ترور حاج قاسم، روح جمعی ما ایرانیان مورد هدف قرار گرفته و بیدار شده است. او نماد روح جمعی ما شده است. فردی برآمده از دل تاریخ این سرزمین و بیرون آمده از عمق واقعی جامعه ماست که می تواند چنین نماد ملی ما شود.

او پاک و بی آلایش و مهربان و مومن و سخت کوش و جسور و مظلوم و زجر کشیده و ازخودگذشته است و این یعنی مهمترین ویژگی های مردم ما در همه تاریخ چند هزارساله شان در این سرزمین. امروز این ویژگی ها صیقل خورده و بارز و پرتلالو در چهره دوست داشتنی او نمایان می شوند و این است که او خیلی زود قلبهای همه وحتی مخالفین نظام سیاسی کشورش را هم فتح می کند.

سوگ او، سوگ سیاوش و قدرتش،آرش را تداعی می کند و قهرمان اسطوره ای مردمش می شود، در قامت بلند اسطوره ای قدیس و یا قدیسی اسطوره. اسطوره ها نمی میرند و با مردمانشان زندگی می کنند و نماد روح جمعی مردمانشان می شوند. این است که از زبان مردم آنها همیشه زنده اند و خود را در قامت او بازسازی می کنند و نامشان را برخود می گذارند، یعنی که ما اوییم و او ماست.

او شهید شده است و زندگی جاوید یافته و در دل مردمانش نیز روح جمعی چند هزارساله را زنده و بیدار کرده است، این روح توان انجام هر ناممکنی را دارد. اشتباه بزرگ دشمنان ابله نه کشتن او که زنده کردن این روح است.

یادداشت از: داریوش اسماعیلی، معاون فرهنگی جهاد دانشگاهی واحد اصفهان

انتهای پیام