سهیلا جلودارزاده در گفتوگو با ایسنا، در خصوص چرایی عدم توجه به قانون هوای پاک گفت: این عدم توجه صرفا مختص به این قانون نیست. خیلی از قوانینی که در مجلس تصویب میشود به دلیل این که در میان اجزای دولت یک هماهنگی و همافزایی وجود ندارد شکست میخورد. قانون بهبود مستمر فضای کار و یا قانون حمایت از تولیدات رقابتی از جمله قوانینی است که میتوان در این باره مثال زد.
وی افزود: بزرگترین مشکلی که در این باره وجود دارد بخشی نگری دستگاهها و مقداری داشتن منافع در حفظ وضع موجود است که البته باید مورد رسیدگی قرار گیرد. دولت هم باید در بخش نظارتی تلاش خود را افزون کند؛ یعنی وقتی آییننامهای را در جهت مکلف کردن دستگاهها در موضوعی تدوین میکند باید مسئول مربوطه را مشخص کرده و همه را برای اجرای آن آییننامه ملزم کند.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی تاکید کرد: متاسفانه این مشکل کلی در دولت وجود دارد پیشتر سازمان مدیریت برنامه ریزی در این حوزه پیگیریهای لازم را انجام میداد ولی اکنون مانند گذشته شاهد این پیگیریها نیستیم و ساختار دولت در این حوزه دچار مشکل است. البته در برخی موارد قوانین نیز مشکل دارد. برای مثال قانونی در حوزه گمرک برای ۲۰ نهاد درآمدی قائل میشود و آن نهادها هیچ وقت حاضر نخواهند بود از این ساختار دل بکنند.
این عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: در خصوص قانون هوای پاک نیز به همین شکل است در این حوزه ما شاهد مشکلاتی در صنایع خودرو و سیاسی شدن اقتصاد در این باره هستیم. اگر چه این اقتصاد و یا صنعت خودرو به دلیل تحریمها به شکل بین المللی هم سیاسی شده است که این موضوع در خصوص مباحثی همچون فیلتر آلایندههای خودروها مورد توجه است.
نماینده مردم تهران در پایان تاکید کرد: در چنین مواردی رسانه باید سیاست جدیدی را اتخاذ و مردم را برای مقابله با شرایط خاص بسیج کنند. البته ما متاسفانه شاهد وجود فرهنگ استفاده بیش از حد از سوخت و وسایل نقلیه شخصی در برخی موارد هستیم. در حوزه استفاده از وسایل عمومی نقلیه نیز مقاومت مدنی در مقابله با این گونه مسائل به نهادهای مربوطه فشار میآورد و مجبور به پاسخگویی خواهند شد. اگر مردم بگویند مترو و اتوبوس دچار تراکم بوده و جا نیست نهادهای مربوطه سعی میکنند مشکل را رفع و رجوع کنند.
انتهای پیام
نظرات