روزگاری دوچرخه‌سواری در معابر شهر دوچرخه‌های ایران یک عرف و فرهنگ بین مرمانش بود تا یک سنت ثبت شده در تاریخ که مسافرانی چون «جلال آل احمد» را به حیرت وا دارد ولی در گذر زمان و به سبک مدرنیته شدن، این شهر نیز به واسطه خیابان‌کشی‌هایش همچون کاغذی سفید نه تنها خط خطی شد که با جایگزین شدن خودروهای دودزا به جای دوچرخه‌هایش، هر روز سیاه و چرک‌تر شد.
البته دیری نگذشت که مردمانش به اشتباهشان پی بردند لذا اکنون یزدی‌ها دوباره دست به کار شده‌اند تا شهرشان را بار دیگر به شهر دوچرخه‌ها تبدیل کنند ولی در این هیاهوی ماشینی شدن شهر، اقدامی پر زحمت و گاهاً دردسرساز است چرا که با وجود اقدامات قابل توجهی که در این راستا از سوی مدیریت شهر انجام شده اما همچنان خیابان‌های یزد مملو از خودروهاست و دوچرخه‌ها هنوز همچون گذشته نتوانسته جایگاه خود را در سیستم حمل و نقل شهری پیدا کنند.
شاید افزایش قیمت بنزین و به صرفه نشدن استفاده از خودرو با وجود تمام جوانب آزاردهنده‌اش، فرصتی باشد تا گره کور توسعه دوچرخه‌سواری در شهر یزد گشوده شود و مردم این شهر را که مدت‌هاست به صندلی، گاز و ترمز خودورهایشان عادت کرده‌اند را بار دیگر به روی زین دوچرخه بنشاند و علاوه بر پاکیزگی هوای شهر، با تحرک بخشیدن، از صدرنشینی در برخی بیماری‌ها مانند دیابت و بیماری‌های قلبی و عروقی در کشور نیز برهاند.
البته «احمد طالبی» معاون جوانان اداره کل ورزش و جوانان استان یزد در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، عمده مشکل برای تحقق این موضوع را سیاست‌های ترافیکی خودرومحور شهر یزد می‌داند و تصریح می‌کند: از آنجایی که سیاستگذاریهای ترافیکی در شهر یزد خودرومحور است، جای دوچرخه در سیستم حمل و نقل شهری کمرنگ دیده شده و نمی‌تواند به یک فرهنگ عمومی تبدیل شود.
وی با بیان این که تردد با دوچرخه در خیابان‌های یزد به علت خودرومحوری طراحی و اجرای معابر و نبود زیرساخت‌های مناسب برای دوچرخه‌سواری در شهر مشکلاتی مانند افزایش احتمال تصادف و حادثه برای دوچرخه‌سواران را به دنبال دارد، تاکید می‌کند: الگوبرداری از کشورهای دیگر لازمه اجرای این سیستم در حمل و نقل شهری است و در این رابطه باید توجه داشت در حالی استفاده از دوچرخه در بسیاری از شهرها و کشورهای توسعه یافته به فرهنگی عمومی تبدیل شده که شاهد وجود اختلافات فرهنگی در این شهرها و کشورها نیز هستیم ولی تجارب آنها نشان می‌دهد که می‌توان مانند سایر فعالیت‌های مشابه در گذشته، دوچرخه‌سواری را نیز با سیاست‌گذاری‌ها، گفت‌وگوی عمومی و اقتناع‌گذاری عموم به یک حرکت جمعی تبدیل کرد.
این فعال اجتماعی ورود دوچرخه به سیستم حمل و نقل را راهکاری برای رفع مشکلاتی عمده در کشور به ویژه مسائل مربوط به ترافیک و کمبود پارکینگ می‌داند و متذکر می‌شود: راه اندازی ایستگاه‌های دوچرخه سواری شبکه‌ای در شهر اقدامی موثر اما قابل استفاده برای پیاده‌محورهاست و نمی‌تواند برای افرادی که از خودرو استفاده می‌کنند، مفید باشد.
طالبی در پایان نیز افزایش قیمت بنزین در کشور را فرصتی برای ترویج پیادهمحوری و فرهنگ دوچرخه‌سواری می‌داند و اظهار می‌کند: دوچرخه ابزاری در دسترس همه و دارای همه فواید کلی ورزش کردن به ویژه سلامت و نشاط افراد است.
انتهای پیام
نظرات