متاسفانه بااعمال سهمیه ها که بستگی به تعداد فرزندان مسوولین وسال ورود آنها مرتبا اضافه وتغییر می کند.نخبگان ونوابغ ایرانی رابه مهاجرت وادار می کنیم .حیف ازاینهمه استعداد که ایران راترک می کنند .متاسفم که به تبعیض وفساد بها می دهید .

احتمالاً سرکار خانم طاهره مرادی، خبرنگار محترم, در نقل قول مطالب اشتباه در به کار بردن کلمه‌ی "سهمیه‌ی فرزندان هیأت علمی" کرده‌اند وگر نه بسیار بعید است که ریاست محترم دانشگاه تهران ندانند که فرزندان اعضای هیأت علمی سهمیه ندارند و فقط پس از قبولی با شرایط سهلتر میتوانند انتقال یا تغییر رشته دهند. شرط تغییر رشته هم قبولی در همان مقطع و با حداقل 92.5 درصد نمره آخرین فرد قبولی در سهمیه‌ی منطقه هست، پس اولاً جای فرد دیگری را نمیگیرد و ثانیاً در بدترین حالت در رشته‌های پر طرفدارحداکثر 2000 رتبه اختلاف خواهد بود در حالی که همزمان سهمیه خانواده‌ی شهدا و ایثارگران اولاً با رزرو 30 درصد از صندلیهای موجود در هر کد رشته (یعنی اختصاص سهمیه) وارد میشوند یعنی جای افراد مستعد بالاتر از خود را میگیرند و ثانیاً اختلاف تراز و نمره‌ی خام هم 30 درصد هست که در مواقعی تا 20،000 رتبه پایین تر رو هم شامل میشه و به دلیل اختلاف زیاد در سطح علمی، ممکنست پس از فارغ‌التحصیلی هم برای جامعه مشکلاتی ایجاد شود. ضمن اینکه بر چیده شدن تمام سهمیه‌های خاص و شرایط انتقال مورد بحث، مورد تأیید و نکوست. در ضمن اگر سهمیه‌های غیر مناطق برچیده شوند فرزندان هیأت علمی که توانسته‌اند نقل و انتقال یا تغییر رشته‌ دهند (با تسهیلات فرزندی هیأت علمی) اتوماتیک در کرسیهای خالی شده بدون انتقال یا تغییر رشته قرار خواهند گرفت یعنی حذف کلیه‌ی سهمیه‌ها حتی به نفع آنها خواهد بود ضمن اینکه تمام قبولی‌های دانشگاهها، به ترتیب نمره کسب کرده و استحقاق، وارد دانشگاه خواهند شد.

ای پروفسور اگر علمی هستی باید این جمله را بگی: موافق حذف همه سهمیه ها و رانت ها و امتیازات هستم تا حق به حق دار برسد و همه فرزندان این سرزمین بر اساس حقوق انسانی و شایستگی دسترسی به آموزش صحیح را داشته باشند!