به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، یانگهی لی، بازرس مستقل سازمان ملل در امور میانمار جمعه در گزارشی به مجمع عمومی تاکید کرد، وضعیت زندگی روهینجایی‌های باقیمانده در ایالت راخین، واقع در شمال میانمار "همچنان وحشتناک" است.

او گفت، مسلمانان روهینجایی نمی‌توانند روستاهایشان را ترک کنند و کسب درآمد داشته باشند و همین مساله آن‌ها را به کمک بشردوستانه وابسته می‌کند؛ همینطور دسترسی انسان‌دوستانه هم "به شدت محدود" شده است که "کالاهای حیاتی مرتبط به حیات آن‌ها را هدف گرفته است."

این گزارشگر ویژه که از سوی شورای حقوق بشر مستقر در ژنو تعیین شده است، گفت: با ادامه چین وضعیتی امکان بازگشت امن و پایدار آوارگان وجود ندارد.

یانگهی لی همچنین با ابراز نگرانی از برنامه سرشماری در روستاهای روهینجایی آن را "تلاشی برای پاکسازی نام روهینجایی‌ها از سوابق دولتی و کم کردن احتمال بازگشت آن‌ها" توصیف کرد. او گفت، الزام دولت به اینکه هر آواره بازگشته باید "یک کارت تایید ملی" دریافت کند راهکاری برای شهروندی برای روهینجاها نیست.

مسلمانان روهینجایی از میانمار حق شهروندی، بازگشت امن و پس گرفتن زمین‌ها و خانه‌هایشان را دارند. این کشور اکثر بودایی، روهینجاها را به عنوان شهروند یا حتی به عنوان عضوی از گروه‌های قومی به رسمیت نمی‌شناسد و آن‌ها عملا "بی‌کشور" هستند.

بیش از ۷۰۰ هزار روهینجایی به دنبال عملیات نظامی ارتش میانمار در اوت ۲۰۱۷ به سوی بنگلادش گریختند. این کمپین سرکوب که به سازمان ملل آن را پاکسازی قومی توصیف کرد، شامل تجاوزهای گروهی، کشتار و سوزاندن خانه‌های روهینجایی‌ها می‌شد.

مخبر ویژه سازمان ملل می‌گوید، حدود ۹۱۳ هزار آواره روهینجایی در منطقه کوکس بازار بنگلادش، واقع در نزدیکی مرز میانمار وجود دارند که هزاران تن از آنان پیش از ۲۰۱۷ به آنجا فرار کرده بودند و حدود ۱۱۰۰ تن از آنان بین ژانویه تا ژوئیه وارد آنجا شدند.

این مقام ارشد سازمان ملل افزود: همچنان گزارش‌هایی از ضرب و شتم و کشتار و سوزاندن خانه‌ها و انبارهای برنج دریافت می‌کنم. از طرف دیگر، درگیری دولت میانمار با "ارتش آراکان" (نیروی چریکی از گروه قومی بودایی‌ها که به دنبال خودمختاری راخین است) هم روی روهینجایی‌های باقیمانده در راخین تاثیر می‌گذارد. ماه آوریل ده‌ها روهینجایی با آتش بالگردهای دولت جان دادند.    

بازرس سازمان ‌ملل گفت، دولت میانمار جایگاه‌هایی برای آوارگان داخلی می‌سازد اما محدودیت‌های رفت و آمد برداشته نشده است و این بدین معناست که روهیجایی‌ها "عملا در بازداشت" خواهند ماند. به گفته او، کمیسیون مشورتی درباره راخین به ریاست کوفی عنان، دبیرکل فقید سازمان ملل پیشنهادهایی ارائه داده بود که می‌خواست تا روهینجایی‌ها بتوانند آزادانه تحرک داشته باشند و به خانه بازگردند.

یانگهی لی گفت، بنابراین به نظر نمی‌رسد که بستن آن کمپ‌ها وضعیت زندگی این مردمان را ارتقا دهد. او از کشورهای عضو سازمان ملل متحد خواست تا شرکت‌های متعلق به ارتش میانمار را تحریم کرده و شش فرمانده نظامی ارشد و اعضای خانواده آن‌ها را در لیست تحریم‌ها قرار دهند. به گفته او، این‌ها کسانی هستند که از سوی هیات حقیقت‌یاب بین‌المللی مستقل در امور میانمار به عنوان "مسوول‌ترین اشخاص در نقض‌های جدی از سال ۲۰۱۱" شناسایی شدند.

انتهای پیام