ابوالفضل سروش در گفت‌وگو با ایسنا، درباره ضرورت رعایت اخلاق و ادب سیاسی در بین فعالان سیاسی اظهار کرد: نقد و نقادی و بیان اختلاف نظرات از بایدها و نبایدهای میدان سیاست است که اگر این اختلافات و تعارضات نظری و گاه عملکردی وجود نداشته باشد رقابت های سیاسی معنا و مفهومش را از دست می دهد. نکته‌ قابل تامل مرز باریک میان نقد و نقادی و طرح اختلاف نظرها با تهمت، فحاشی و ناسزا است.

به گفته وی توجه نکردن به این مرز باریک از سوی مسئولان و عدم کنترل آن در تریبون ها ثمره ای جز بی اعتمادی مردم  به مسئولان و دلسردی‌شان از حاکمیت نخواهد داشت. به هر میزان و مقداری که نقد و نقادی دلسوزانه و بازگویی و شرح اختلاف نظرات سبب بارورتر شدن دموکراسی می شود چندین برابر آن هتاکی ها و تهمت های سیاسی به تنگ شدن دایره حاکمیتی و قدرت به سود جریانی خاص می انجامد.

سروش ادامه داد: در این بین یکی از ویژگی های عرصه سیاست داخلی کشور ما این است که هرچه به زمان انتخابات  نزدیک می‌شویم ادبیات رقبا نسبت به یکدیگر تندتر و گزنده‌تر می شود، این روند هم خاص این زمان و این دوره از انتخابات نبوده و نیست و متاسفانه موج پیش رونده آن از کمتر از ۱۵ سال پیش توسط برخی مدیران به جامعه سیاسیون وارد شد که عایدی این ادبیاتِ به ظاهرافشاگرانه و تخریب کننده جز ویرانی مرزهای اخلاقی نبود، ادبیاتی که بیشتر به رو در رویی جریان ها علیه هم می‌ماند و حالت توهین و ناسزا به خود می‌گیرد.

نماینده تهران اضافه کرد: با نزدیک شدن به فصل انتخابات برخی با داشتن مصونیت در بزنگاه انتخاباتی هر آنچه می خواهند را به روند کاری و هویتی جریان‌های مقابلشان حواله می دهند. آن ها نه تنها نگاه آینده نگرانه‌ای در باب ادعاهایشان ندارند که به فکر تاثیر روانی حملات و اتهامات و گاهی اوقات ناسزا گفتن‌هایشان به رقبایشان نیستند. این طیف خاص کاملا حساب شده و با  برنامه ریزی برای خارج کردن رقیب از عرصه به میدان می آیند و برایشان مهم نیست چه بر سر اعتماد عمومی می آید. آن ها خوب می دانند با اتهام زدن و تخریب دیگری چگونه پروژه انتخاباتی‌شان را جلو ببرند، هدف آنها دلسردی حامیان رقیب از حضور در انتخابات و قهر با  صندوق های رأی است.

به گفته وی قهر مردم با صندوق های رأی هدفی است که این افراد بی وقفه در پی آن هستند تا در بازی سیاست، گوی قدرت را در دست گرفته و یکه‌تاز میدان سیاست شوند، به همین دلیل در کنار پروژه تخریب چهره، پروژه دلسردی مردم با صندوق های رأی را دنبال می‌کنند، به نحوی سخن می گویند و عمل می‌کنند که نه تنها کوچکترین مشوقی برای مشارکت سیاسی مردم نیست که می خواهند مردم را به سمتی ببرند که با خود بگویند چرا در این شرایط باید در انتخابات تصمیم ساز شوند.

سروش در پایان تاکید کرد که اسلام گرایی، اخلاق مداری و ایران دوستی سه اصلی است که مردم را به رغم تفاوت های نژادی و تکثر فرهنگی کنار هم منسجم نگه داشته است، لذا شاید تخطی از این سه اصل نردبان موقتی برای پیروزی طیفی شود اما مردم  فهیم ما با ایران ستیزان، اسلام ستیزان و مروجان بی اخلاقی میانه ای ندارند و دیر یا زود از میدان به درشان خواهند کرد.

انتهای پیام