«حسین با یاران و خانواده‌اش که تمام دل و دارایی او هستند، به کربلا می‌رسد. می‌گوید پیاده شوید که اینجا محل افتادن بارهای ما و ریخته‌شدن خون‌های ماست. اینجا آرامگاه ماست. دل زینب می‌لرزد: این سخنان از آنِ کسی است که یقین دارد کشته می‌شود. صدای اُمّ کلثوم به گوش حسین می‌رسد: یا محمد، یا علی، یا حسن ...» آنچه می‌شنوید، شعری از «سیدحمیدرضا برقعی» و برداشتی آزاد از مقتل «لهوف»، با قطعه‌ای از «آرماند آمار» است.