فرنوش حقانیپور، روانشناس در گفتوگو با ایسنا، بالا رفتن سن ازدواج را یک معضل جهانشمول دانست که در جوامع امروزی اتفاق افتاده و اظهار کرد: در گذشته مجرد بودن یک نقص اجتماعی محسوب میشد، اما امروز به واسطه تغییر ذائقه اجتماعی تجرد یک انتخاب است.
وی با بیان اینکه تجرد قطعی دیگر دغدغه جوانان نیست، تصریح کرد: در حال حاضر تا جوانی احساس نیاز به تشکیل خانواده نکند به دنبال ازدواج کردن نیست. برخی از جوانان نیز از ترس از دست دادن والدین و تنهایی اقدام به ازدواج میکنند.
این روانشناس بیانگیزگی نسبت به ازدواج را یکی از عوامل تجرد دانست که شبیه افسردگی است و گفت: وسواس در انتخاب همسر، مشکلات فراهمسری و روابط سرد همسران موجب شده جوانان نه تنها ازدواج را قلهای برای خوشبختی نبینند، بلکه حاضر نیستند خودشان را گرفتار گودال ازدواج کنند.
حقانیپور مسئولیتناپذیری و دلمشغولیهایی از جمله اعتیاد به مواد مخدر یا فضای مجازی را یکی دیگر از عوامل تجرد دانست و تصریح کرد: طولانی شدن تحصیلات تکمیلی، نابسامانی اقتصادی، بیکاری، نداشتن مسکن و هزینههای بالای سور و سات عروسی و مراسمات نوظهور همچون جهازبران نیز موجب به تعویق افتادن ازدواج جوانان شده است.
وی آرمانگرایی شدید در جوانان امروزی را از دیگر عوامل اثرگذار بر تجرد قطعی دانست و خاطرنشان کرد: برخی از جوانان یک زندگی خیالی برای خودشان ساختهاند که ناشی از سبک فرزندپروری والدین است؛ والدینی که همواره به دنبال فراهم کردن بهترینها برای فرزندانشان بودند و لذا اکنون آن فرزند میخواهد که بهترین ازدواج را داشته باشد و در انتظار همسر آرمانی خود سالها میماند که ممکن است به تجرد قطعی ختم شود.
این روانشناس با بیان اینکه ازدواج غلط شکست و سرخوردگی جوان را به دنبال دارد، عنوان کرد: برخی از جوانان پس از شکست در ازدواج اول حاضر به ازدواج مجدد نیستند و لذا تجرد قطعی را انتخاب میکنند.
حقانیپور ازدواج بههنگام را ازدواجی دانست که نه زودهنگام است و نه دیرهنگام و یادآور شد: برای هر پدیده رشدی در سیر تکامل انسان یک «سن طلایی»(golden age) وجود دارد، یعنی هر پدیده رشدی باید در ظرف زمانی خودش محقق شود. زمانی که یک جوان خود را مسئولیتپذیر یافت و آماده آغاز یک رابطه عاطفی پایدار و زندگی مشترک شد، در واقع به سن طلایی ازدواج رسیده است. زندگی مشترک به معنی شریک گرفتن در آرزوها و اهداف است، اما خیلیها با خودخواهی وارد زندگی مشترک میشوند و حاضر نیستند طرف مقابل را شریک خودشان بدانند.
وی کاهش سازگاری و انعطافپذیری را یکی از پیامدهای به تعویق انداختن ازدواج دانست و اضافه کرد: انسان میتواند با پایین آوردن سطح توقعات و توجه به نیازهای فطری خود در تمام مراحل زندگی موفق عمل کند.
این روانشناس مشاورههای قبل از ازدواج را راهکار انتخاب درست همسر دانست و گفت: بسیاری از جوانان با کولهباری از مشکلات خانوادگی وارد یک زندگی مشترک میشوند لذا مشاور درباره افراد شفافسازی میکند و مانند آیینه به نکات مثبت و منفی میپردازد، اما نباید از مشاور انتظار پیشگویی داشت، بلکه مشاوران براساس دستاوردهای تجربی و با استفاده از تکنیکهای روانشناسی پیشبینی میکنند.
حقانیپور آموزش خودآگاهی، کنترل خشم و مهارتهای زناشویی را از دیگر اقدامات مشاور ازدواج دانست و یادآور شد: مشاور به یک ازدواج «بله» یا «خیر» نمیگوید و انتخاب را بر عهده فرد مراجعهکننده میگذارد لذا باید بدانیم که مشاور ازدواج مشاور حل مشکلات زناشویی نیست.
وی خانواده را یک نهاد کوچک با کارکردهای بزرگ دانست و اظهار کرد: اگر خانواده تشکیل نشود، جامعه به خطر میافتد و تجرد قطعی نتیجهای جز تنهایی و احساس ناکامی ندارد لذا برای یک ازدواج درست باید قبل از دلبستن از مشاورههای ازدواج کمک بگیریم تا کار از کار نگذرد. متاسفانه برخی از جوانان با مراجعه به مشاور ازدواج فقط منتظر شنیدن «بله» هستند و آمادگی مواجه شدن با واقعیت را ندارند.
عکسی که در این خبر منتشر شده متعلق به اینفوگرافی نگاهی به وضعیت مجردها در ایران است.
انتهای پیام
نظرات