به گزارش ایسنا و به نقل از تایم، تقریبا 50 سال پس از ماموریت "آپولو 11"، مجله تایم از لباس نیل آرمسترانگ در آزمایشگاه "اسمیتسونیان"(Smithsonian) که در آن در حال تعمیر و بازیابی است، عکس گرفته است.

لایه بیرونی این لباس از فایبر گلاس با پوشش تفلون برای محافظت در مقابل ریزشهاب‌ها ساخته شده است.

فضانوردان با این لباس می‌توانستند سر خود را در یک کلاه ثابت بچرخانند. همچنین قاب شیشه‌ای کلاه، چشم‌های فضانوردان را از آسیب تابش اشعه ماوراء بنفش محافظت می‌کرده است.

دستکش‌های تحت فشار ساخته شده برای این لباس اگرچه چابکی را محدود می‌کرده، اما لاستیک‌های سیلیکونی تعبیه شده روی سرانگشتان، به گونه‌ای احساس لمس و توانایی بهتر گرفتن اجسام را فراهم می‌کرده است و این قابلیت برای آرمسترانگ خیلی مهم بود، چرا که اصلی‌ترین وظیفه وی نمونه‌برداری از سطح ماه و گذاشتن آن در جیب شلوار فضایی‌اش بود تا اگر مجبور به ترک فوری ماه شد، نمونه‌برداری کرده باشد.

پوتین‌های طراحی شده برای این لباس فضانوردی نیز غیرقابل نفوذ هوا بودند که با یک رویه لاستیکی که در عکس نیست، باعث ایجاد رد پای مشهور روی سطح ماه شوند.

انتهای پیام