به گزارش ایسنا، پروفسور نقی زاده در این نشست که از سوی انجمن علمی روابط بین الملل برگزار شد، گفت: شینزو آبه می‌خواهد در تحولات منطقه و بین الملل ورود بیشتری داشته باشد و در همین راستا به تهران آمد و می‌خواست یکی از ستون‌های حضور ژاپن در منطقه را در ایران بزند. آنها جلسات ویژه ای در این مورد قبل از سفر به تهران داشتند و این‌گونه نیست که فکر کنیم صرفاً به خواست آمریکا و ترامپ به تهران آمد. آنها در پی آن هستند که اگر روابط ایران و آمریکا بهبود یابد جای پای خود را در ایران محکم کرده باشند.

این استاد برجسته اقتصاد گفت: باید ژاپنی‌ها را در سفر به تهران نمک‌گیر می‌کردیم. نباید شینزو آبه دست خالی از ایران بر می‌گشت. اینکه چطور باید این کار را می‌کردیم به عهده دیپلمات‌ها و سیاستمدارها بود. ژاپنی اصولاً این گونه‌اند که اگر از سوی کسی کمکی، هدیه‌ای یا تعاملی را دریافت کنند حتماً بخش قابل توجهی از آن را برای آن طرف جبران می‌کنند از این رو تعامل با ژاپنی‌ها همیشه منفعت دارد.

نقی زاده خاطرنشان کرد: ژاپن در برنامه خود دارد که حضوری فعال و مؤثر در تحولات منطقه‌ای و بین المللی داشته باشد و تازه دارد کارهایی را انجام می‌دهد اما کارها در ژاپن کند و محتاطانه پیش می‌رود از این رو باید مقابل آنها صبور بود. سفر آبه به تهران یک گام اولیه اما جسورانه و از روی شهامت و مثبت بود.

وی در ادامه با بیان اینکه من از مخالفان جدی فروش نفت خام هستم و از نظر من این کار یعنی صادرات دارایی و فرصت‌های اشتغالی، افزود: تمام ارزش نفت تولید آن و فروش فرآورده‌هایی است که از آن به دست می‌آید. نکته جالب توجه این است که برخی اجازه نمی‌دهند امروز کشور ما دارایی خود را صادر کند.

این کارشناس مسائل ژاپن گفت: ژاپنی‌ها سعی دارند بگویند ما یک کشور معمولی هستیم اما من این را قبول ندارم. رابطه با ژاپن دوندگی و شرایط خاص خودش را دارد. این کشور سال‌ها منزوی بوده است اما این دوران انزوا کمک کرد که آنها در تولید سرآمد شوند. امروز یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های ایران و ژاپن در تولید و مصرف است. ژاپن در تولید سرآمد است و ایران در مصرف. رفتار مردم ژاپن حرکت در حوزه خاکستری است و بر خلاف آنها ایرانی‌ها در حوزه سفید و سیاه حرکت می‌کنند. بنابراین در حوزه تعامل دو کشور باید به فرهنگ و نوع تفکر آنها توجه داشت.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: معتقدم ما باید با ژاپنی‌ها پالایشگاه مشترک بزنیم و تمام نیاز ژاپن به فرآورده‌های نفتی را این طور برایشان تأمین کنیم چرا که صدور نفت خام بر خلاف سیاست تولید محور است. فروش نفت خام فروش درآمد نیست بلکه فروش دارایی‌هایمان است. البته در چند سال اخیر نفت خام از درآمد به دارایی کشور تبدیل شده است.

وی افزود ژاپن یک جامعه عمودی است یعنی کارمندان کارخانه میتسوبیشی فقط با کارمندان میتسوبیشی در ارتباط دارد ولی ایرانی‌ها هم افقی و هم عمودی رفتار می‌کنند و از این روست که می‌بینیم ایرانی‌ها در همه چیز و همه زمینه‌های تخصصی صحبت می‌کنند.

نقی زاده با بیان اینکه ژاپن در حال "دست راستی" شدن است اظهار کرد: دست راستی‌ها اکنون در ژاپن طرفداران جوان بیشتری دارند. الان ذهن ساموراواری که از ژاپنی‌ها در گذشته سراغ داریم دیگر وجود ندارد. دولت آنها هم به همین شکل است و احتمالاً در انتخابات آینده باز هم آقای آبه برنده خواهد شد.

این استاد دانشگاه و کارشناس مسائل ژاپن اظهار کرد: شینزو آبه اگر در سپتامبر امسال به ریاست حزب انتخاب شود چهار سال دیگر در قدرت باقی می‌ماند و بلندترین زمان نخست وزیری ژاپن را خواهد داشت. تا وقتی نگرش مان به اقتصاد تغییر نکند داشتن منابع غنی دردی از ما دوا نمی‌کند.

به گزارش ایسنا، همچنین ضیاالدین صبوری رئیس انجمن علمی روابط بین الملل در پایان این نشست با اشاره به حساسیت جامعه ایرانی نسبت به مسائل سیاسی به ویژه سفر شینزو آبه به تهران گفت: شاهد بودیم در هنگام انجام این سفر ابهامات زیادی به وجود آمد بخشی از آنها پاسخ داده شد و بخشی دیگر خیر که جا داشت مسؤولان به موقع شفاف سازی کنند.

وی گفت: اگرچه سفر آبه به تهران دیرهنگام بود اما در چارچوب روابط دو جانبه و با هوشمندی شخص آقای آبه در زمانی بسیار مهم انجام شد.

صبوری اظهار کرد: سفر نخست وزیر ژاپن به تهران جایگاه این کشور را ارتقا داد و آن را در جایگاه میانجی گر در دنیا مطرح کرد که برای آبه دستاورد مهمی تلقی می‌شود.

انتهای پیام