فؤاد ایزدی در گفت‌وگو با ایسنا در ارزیابی خود از اقدام اخیر اروپایی‌ها در مساله اینستکس اظهار کرد: نکاتی که آقای عراقچی داشت، نکات درستی بود که بحث‌های اروپایی‌ها در حال حاضر فقط یک قدم و حرکت رو به جلو بوده است اما با کاری که در راستای برجام باید اتفاق می‌افتاد فاصله خیلی زیادی دارد.

وی تصریح کرد: براساس برجام، اخلال در تجارت بین‌المللی ایران ممنوع شده بود، به این معنی که ایران باید می‌توانست نفت خود را بدون ایجاد مزاحمت و اخلال به فروش برساند و سپس پول فروش نفت را دریافت کند و این موردی است که اینستکس باید ورود کرده و آن را حل کند که ایران بتواند به حالت طبیعی برگشته و فروش داشته باشد و بعد از آن اینستکس کمک کند تا این پول به دست ایران برسد.

این کارشناس مسائل سیاسی خاطرنشان کرد: اما اروپایی‌ها این کار را نکردند، تنها اقدامی که انجام دادند در مواردی مانند غذا و دارو بوده که شامل تحریم‌ها هم نبوده است و لذا این کاری بود که گفتند ما در این حوزه‌ها ورود می‌کنیم، اصطلاحی داریم که می‌گوید «روغن ریخته را نذر امام زاده می‌کنند»، البته که اروپایی‌ها معتقد به امام زاده نیستند اما معتقد به کارهای نمادین و غیر تأثیرگذار هستند.

وی ادامه داد: فعلاً تنها اقدامی که انجام داده‌اند در همین حد است، البته با توجه به اصلاح سیاستی که ۱۸ اردیبهشت داشتیم، یعنی بیانیه شورای عالی امنیت ملی که در نهایت به طرف مقابل این پیام را داد که ادامه مسیر یک سال گذشته آن‌ها برای ایران قابل قبول نیست و لذا آن‌ها این حرکت کوچک را انجام داده‌اند اما به این معنی نیست که ایران بیانیه ۱۸ اردیبهشت را اجرا نمی‌کند.

ایزدی افزود: نیازی که ایران دارد و وظیفه‌ای که اروپا و ۱+۵ داشته‌اند باید محقق شود که نشده و همچنین حرف‌هایی که اروپایی‌ها زدند با این که خوب است، اما حرف‌هایی نیست که در حد وظایف‌شان ذیل برجام باشد.

این استاد دانشگاه همچنین بیان کرد: از این رو دولت باید آن پروژه‌ای که بعد از ۶۰ روز باید اتفاق افتد را بدون تأخیر انجام دهد، زمانی که طرف مقابل به آن چیزی که ذیل برجام تعهد کرده عمل کند، ایران می‌تواند به حالت عادی برگردد و اگر عملی نکرد ایران باید به تدریج به سمت خروج از برجام و NPT برود.

وی با تاکید بر این‌که خروج از ان پی تی باید در دستور کار دولت باشد و فقط خروج از برجام کافی نیست، گفت: درواقع باید هزینه سنگین‌تری بر آن‌ها تحمیل شود، اکنون متوجه شدیم که هزینه کم سرعت حرکت طرف مقابل را خیلی زیاد نمی‌کند، هزینه باید جدی‌تر باشد، همان‌طور که می‌دانید ما تعهدی نداریم ذیل برجام باشیم وقتی طرف مقابل ذیل برجام نیست، تعهدی نداریم ذیل ان پی تی باشیم وقتی سودی برای کشور نداشته و فقط ضرر داشته است، در نتیجه کشور باید دنبال منافع ملی خودش باشد و نمی‌تواند معطل کشورهایی باشد که کارشان معطل کردن ایران است.

انتهای پیام