به گزارش ایسنا، دنیای اقتصاد نوشت: یکی از مهم‌ترین راه‌های درآمدزایی برای دو باشگاه بزرگ پایتخت که در نبود حق پخش برای آنها باقی‌مانده اتکا به بلیت‌فروشی و حمایت هواداران خود با استقبال از بازی‌های آنها در استادیوم‌های خانگی است. اما در همین سال‌ها هم سیستم بلیت‌فروشی باشگاه‌های پرطرفدار با چالش‌ها و ضعف‌های فراوانی مواجه بوده است. حتماً به یاد دارید قراردادی که طی آن این باشگاه‌ها بلیت‌فروشی خود را به یک شرکت واسطه واگذار کردند و بعد از آن که در برنامه نود مشخص شد آنها سهم بسیار زیادی از پول بلیت‌فروشی را برمی‌دارند این قرارداد جنجالی هوا شد. حالا مدیرعامل شرکتی که اسپانسری دو باشگاه را برعهده دارد مدعی است می‌توان با یک سیستم درست این درآمد دست به نقد را مدیریت کرد.

علایی می‌گوید: «چرا نشود؟! سیستم فروش و سیستم کنترل و چک باید الکترونیکی شود. یکی از اینها نباشد مشکل‌ساز است. الان سیستم فروش الکترونیکی است و همه چیز قابل رصد است. یعنی ما در سیستم فروش‌مان یک پنل مانیتورینگ داریم که در اختیار تقریباً همه ارگان‌های نظارتی است که چندتا فروخته شده و چند تا باقی مانده و کدام جایگاه‌ها بیشتر بوده است. سیستم چک در استادیوم الکترونیکی نیست و دلیل آن نبود زیرساخت است. گیت‌های الکترونیکی باید در استادیوم باشد و کل این سیستم به‌صورت یکپارچه الکترونیکی شود. هرکسی وارد استادیوم می‌شود یا بلیت خریده است یا سهمیه‌ای از جایی دارد که آن هم مشخص است.

من مدیرعامل دیگر نمی‌توانم دست یک نفر را بگیرم به‌عنوان میهمان به استادیوم ببرم. اتفاقی که به وضوح الان رخ می‌دهد و خیلی از افراد بدون بلیت وارد استادیوم می‌شوند و هرکدام از طریق کانال‌های مختلف خودشان این کار را می‌کنند. تا زمانی که اینها الکترونیکی نشود و دخالت نیروی انسانی در آن قطع نشود تمامی این شائبه‌ها وجود دارد. تا یک اتفاق در استادیوم می‌افتد گردن بلیت‌فروشی می‌اندازند. شما بازی پرسپولیس - سپاهان را نگاه کنید درگیری دو ساعت قبل بازی اتفاق افتاد و هنوز استادیوم پر نشده بود. خیلی از ظرفیت‌های استادیوم خالی بود در حالی که یکی از کسانی که انگشت اتهام به سمتش رفت ما بودیم که زیاد بلیت فروخته‌ایم. ما بیانیه هم دادیم و اعداد و ارقام کاملاً مشخص است که چند بلیت فروختیم و چند بلیت تحویل دادیم.»

این شرکت از بهمن ۹۶ بلیت‌فروشی دو باشگاه بزرگ پایتخت را در اختیار دارد. به ادعای آنها شرکت تجهیز و توسعه اماکن ورزشی برخلاف وعده‌اش گیت‌های الکترونیک استادیوم آزادی را فعال نکرده است تا این پروسه سامان بهتری گیرد: «منابع مختلف درآمدی‌مان را به حساب باشگاه می‌ریزیم تا به کف تعهدات برسیم و بعد از آن شریک باشگاه هستیم. سال ۹۷ در شهریورماه قرار بود گیت‌های الکترونیک وصل شود. پیش از آن یعنی اوایل سال ۹۷ ما یکسری طرح‌هایی را به شرکت توسعه دادیم و اعلام کردیم حاضر هستیم رایگان گیت‌ها را در اختیار شرکت تجهیز بگذاریم فقط چند اسپانسر گرفته می‌شود که اجازه تبلیغات روی گیت‌ها را می‌خواهیم.

این را شرکت توسعه نپذیرفت و قرار بود تا آبان سال گذشته این گیت‌ها را بگذارند. این موضوع در سازمان لیگ صورت‌جلسه شد و شرکت توسعه موظف شد قبل از شروع بازی‌های آسیایی آن موقع گیت‌های الکترونیکی را نصب کند و به بهره‌برداری برساند. گیت‌های الکترونیکی نصب شد اما به بهره‌برداری نرسید و فقط هرز می‌چرخد. اینکه چرا از آن موقع تا به حال این اتفاق نیفتاده را نمی‌دانیم. فقط هم نباید گیت‌های ورودی تماشاچیان الکترونیکی باشد. باید تمامی درب‌های ورودی استادیوم این امکان را داشته باشند. چون اگر یک در هم گیت نداشته باشد فردا می‌گویند این ۵ هزار نفر تماشاگر اضافه از همان در آمده است.»

شما چگونه و از چه طریقی بلیت را با دسترسی آسان در اختیار هوادار قرار می‌دهید: «اگر بخواهیم حالت ایده‌آل را در نظر بگیریم کارت هواداری جزئی از سیستم بلیت است. من هوادار وقتی کارت هواداری دارم یک آی‌دی مشخص دارم که فن آی‌دی است. فن آی‌دی من در کل مجموعه باشگاه شناخته شده است چه وقتی که به استادیوم می‌روم، چه وقتی به فروشگاه باشگاه می‌روم و چه اینکه در دیگر مجموعه‌های تحت قرارداد باشگاه کاری انجام می‌دهم. همه این کارها با فن آی‌دی انجام می‌گیرد و آن موقع بلیت می‌خرم و شماره صندلی‌ها مشخص است. روز بازی به استادیوم می‌روم و کارت هواداری را جلوی گیت می‌گیرم و داخل ورزشگاه می‌روم. همان‌جا یک پرینت می‌دهد که فلان صندلی برای من است. این حرفه‌ای‌ترین شکل انجام کار است.»

اما شاید خیلی از هواداران دوست داشته باشند بدانند که با خرید بلیت یا حضور در استادیوم چه نقشی در گردش مالی باشگاه خود دارند. عدد فروش بلیت دریک بازی که ظرفیت استادیوم آزادی پر شده بسیار جالب است و با قیمت یک بازیکن برای یک فصل برابری می‌کند. اتفاقی که می‌تواند نقش هوادار و حضورش در استادیوم را بیش از پیش روشن کند: «درآمد برای بازی‌ای که استادیوم پر باشد مثل بازی پرسپولیس و سپاهان قبل از دوره ما ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان بود. اما الان با وجود این که مبلغ بلیت‌ها هم عوض نشده درآمد حاصل از چنین مسابقه‌ای چیزی حدود ۹۰۰ میلیون تومان است. جالب است که فتاحی، مسئول برگزاری مسابقات سازمان لیگ می‌گوید باشگاه‌ها با واگذاری فروش بلیت ضرر کرده‌اند. درآمدی که سازمان لیگ در دوره‌هایی که بلیت‌فروشی را در اختیار داشت اعلام می‌کرد مشخص است. در بازی‌های معمولی ۴۰ یا ۵۰ میلیون تومان بلیت می‌فروختند، در بازی‌های پر ۳۰۰ تا ۴۰۰ میلیون بود. الان که همه چیز دست ماست و به‌صورت شفاف درآمدها را نشان می‌دهیم عدد حدود ۹۰۰ میلیون است. تعداد بلیت‌ها و ظرفیت قابل فروش مشخص است. بلیت‌های چاپ شده مشخص بوده و سر بازی‌های بزرگ هم مثل فینال لیگ قهرمانان آسیا که از ۱۰ جا نظارت داشتند در روند اجرا به وضوح مشخص است.»

عرب، مدیرعامل پرسپولیس در مصاحبه اخیر به «دنیای اقتصاد» گفته بود که باشگاه‌ها برای تکریم اسپانسر برنامه دارد از جمله این که ماشین شخصی VIP برای اسپانسر بفرستند و در CIP بهترین پذیرایی از ایشان انجام شود و بعد هم با همین تشریفات به خانه برگردانده شوند تا از سرمایه‌گذاری در باشگاه پرسپولیس لذت ببرند. آیا این رفتار با مدیرعامل شرکت مبنا صورت گرفته است: «در این یکی، دو سال برای VIP و VVIP که دست باشگاه است یکی، دو بار خودم به باشگاه رفتم چون به ایرانسل و اسپانسرهای مختلف بلیت می‌دادیم. اما باور کنید خودمان گدایی بلیت کردیم. قسمت VIP و VVIP بعد از مدیران رده بالای باشگاه جای اسپانسرهای باشگاه است و این در همه جای دنیا مرسوم است. در بازی‌های آسیایی AFC می‌آید هزار بلیت برای اسپانسرهایش می‌گیرد. اینجا اما اسپانسری که میلیاردها تومان پول داده و کنار تیم بوده است برای گرفتن این بلیت باید گدایی کند. حالا شما می‌گوئید گفته‌اند می‌خواهند با ماشین دنبال آنها بروند! »

انتهای پیام