به گزارش ایسنا، در اروپا شرکت‌های رویال داچ شل، بریتیش پترولیوم و توتال به مدد رشد تجارت، سود قوی فروش گاز طبیعی و تولید بالاتر، درآمد بالاتر از حد انتظاری داشتند. در آمریکا شرکت شورون با کاهش هزینه‌ها موفق شد عملکرد خوبی پیدا کند اما شرکت اکسون موبیل با بدترین عملکرد در بخش پالایش در دو دهه اخیر مواجه شد.

این شرکت‌ها همچنان وضعیت حساسی دارند و تلاش می‌کنند از یک سو کاهش هزینه‌ها را حفظ کرده و از سوی دیگر با نشان دادن برنامه رشد، ارزش سهام خود را تقویت کنند. جدیدترین دور انتشار گزارش‌های مالی شرکت‌های بزرگ نفتی این حقایق را بارز کرد که عبارتند از:

سایه نفت شیل

قراردادهای شیل ممکن است درآمدها را به خصوص در منطقه پرمیان باسین تحت الشعاع خود قرار دهد. شرکت شورون درصدد خرید شرکت "آنادارکو پترولیوم" است اما به دلیل پیشنهاد خرید بالاتر شرکت اوکسیدانتال پترولویم که مورد حمایت وارن بافت قرار دارد با چالش روبروست.

شرکت‌های اکسون و شورون اعلام کرده‌اند تولید منطقه پرمیان ممکن است سریع‌تر از آنچه پیش بینی شده است رشد کند. شرکت بریتیش پترولیوم پس از خرید ۱۰.۵ میلیارد دلاری از گروه بی اچ پی، موقعیت خود را در شیل گسترش داد و کمک کرد مجموع تولیدش در سه ماهه اول رشد کند.

سایر غول‌های انرژی نیز راضی به نظر می‌رسند. بن فان بردن، رئیس شرکت شل در ژانویه اظهار کرده بود که دارایی‌های این شرکت در پرمیان اندکی کوچک است. این اظهارات باعث شد گمانه زنی‌هایی درباره خرید احتمالی ایجاد شود. با این حال مدیر مالی این شرکت اظهار کرد که شل نیازی به انجام یک قرارداد نمی‌بیند. مدیر مالی توتال نیز اعلام کرد این شرکت علاقه‌ای به خرید دارایی‌های شیل آمریکا ندارد.

آسیب ناشی از افت قیمت

در حالی که بسیاری از شرکت‌ها درآمد بالاتر یا مطابق با انتظارات داشتند، اکثراً درآمد خالص پایین‌تری را گزارش کردند که به دلیل پایین بودن قیمت‌های نفت در سه ماهه نخست سال ۲۰۱۹ با وجود روند صعودی قیمت‌ها بود. این مسئله غول‌های بزرگ را تحت فشار قرار می‌دهد تا هزینه‌ها و مخارج خود را کنترل کرده و بتوانند نقدینگی کافی برای پوشش سود نقدی سهام یا بازخرید سهام داشته باشند و رشد تولیدی که سهامداران انتظار دارند را محقق کنند.

قیمت سهام شرکت‌ها که امسال عقب‌تر از رشد قیمت نفت خام بوده است بدبینی سرمایه گذاران را نشان می‌دهد. به گفته تحلیلگران شرکت "سنفورد سی برن اشتاین"، کسانی که به اداره بهتر شرکت‌ها و عملکرد مالی و عملیاتی آنها باور داشتند نسبت به عملکرد آنها خشمگین هستند. دلیل این عملکرد ضعیف‌تر را می‌توان در بازار نفت یافت. اگرچه قیمت نفت برنت ماه گذشته به بالای ۷۵ دلار در هر بشکه صعود کرد اما نگرانی نسبت به پایداری روند صعودی آن وجود دارد. سرمایه گذاران و مدیران نفت همچنان وقایع سال ۲۰۱۸ را به یاد دارند که طی آن نفت برنت از رکورد ۸۷ دلار در هر بشکه در اکتبر به پایین ۵۰ دلار در دسامبر سقوط کرد. در نهایت سرمایه گذاران نیاز دارند قیمت‌های نفت بالا رود یا حداقل صعودی بماند تا ارزش سهام آنها پشتیبانی شود.

گاز پادشاهی می‌کند

گاز برای بسیاری از شرکت‌ها پول ساز شد. درآمد خالص شرکت شل به لطف درآمد حاصل از تجارت این سوخت، فراتر از برآورد تحلیلگران بود. شرکت بریتیش پترولیوم نیز اعلام کرد درآمد بالای این شرکت تا حدودی حاصل فروش قراردادهای گاز بوده است. همچنان که شرکت‌های نفتی از مزایای کوتاه مدت بازار گاز بهره می‌برند، در آینده عاری از کربن ارزش بیشتری را در این سوخت مشاهده می‌کنند. حتی آرامکوی سعودی که بزرگترین تولیدکننده نفت جهان است، درصدد خرید و توسعه دارایی‌های گازی خود است.

رکود فعالیت‌های پایین دستی

بر اساس گزارش بلومبرگ، کسب و کار پایین دستی که شامل پالایش نفت خام و بازاریابی سوخت و مواد شیمیایی است معمولاً حاشیه امنی برای شرکت‌ها در دوران رکود قیمت‌ها ایجاد می‌کند. اما این مسئله در سه ماهه اول که بهای معاملات نفت در لندن و نیویورک بیشترین افزایش را در یک دهه اخیر داشت، صدق نکرد.

حاشیه سود فرآوری از آمریکا تا آسیا در مقایسه با اواخر سال گذشته کمتر شد. در حالی که اکثر شرکت‌ها انعطاف پذیری نشان دادند، اکسون به طور میانگین روزانه ۳ میلیون دلار ضرر کرد.

انتهای پیام