به گزارش ایسنا؛ سفینه‌های آپولو گرچه ظرفیت سه نفر را داشتند اما در مدار ماه یک فضانورد در ناو اصلی می‌ماند و به گرد ماه می‌چرخید و دو نفر دیگر با سفینه مه نشین بر سطح ماه فرود می‌آمدند. در جریان پرواز آپولو ۱ ۱،

روز ۲۰ ژوئیه نیل آرمسترانگ و ادوین آلدرین با مه نشین خود را به سطح ماه رساندند. در آنجا آرمسترانگ به عنوان نخستین انسانی که بر روی کره‌ای غیر از زمین پا نهاده، نام خود را در تاریخ فضانوردی به ثبت رساند. پس از او ادوین آلدرین بر روی ماه به راهپیمایی پرداخت. در این زمان مایکل کالینز با ناو اصلی به گرد ماه می‌چرخید. قدم زدن بر روی ماه حدود دو ساعت به طول انجامید و سوغات مه نوردان، ۲۲ کیلو از خاک و سنگ ماه بود که با خود به زمین آوردند.

پس از اتمام مأموریت، دو فضانورد با مه نشین خود را به سفینه اصلی در مدار ماه رساندند و مه نشین را در مدار رها کردند. سپس آپول و-۱۱ به سوی زمین حرکت کرد و روز ۲۴ ژوئیه در آب‌های اقیانوس آرام فرود آمد.

آپولو -۱۲ در ۱۴ نوامبر ۱۹۶۹ با سه سرنشین به نام‌های کنراد، گوردون و بین راهی ماه شد. در جریان این سفر، کنراد و بین با مه‌نشین بر سطح ماه فرود آمدند. عملیات آنها در خارج از سفینه، طی دو مرحله و به مدت تقریبی ۸ ساعت انجام گردید. سپس مه نوردان با ۴۰ کیلوگرم از خاک و سنگ ماه سطح این کره را ترک گفتند. آپول و-۱۲ روز ۲۴ نوامبر در اقیانوس آرام فرود آمد.
سفینه آپول و-۱۳ در ۱۱ آوریل ۱۹۷۰ با سه سرنشین به نام‌های جیمز لاول، جان سوئیگرت و فرد هیز کیپ کاناورال را به مقصد ماه ترک گفت، اما در نیمه راه به علت انفجار مخزن اکسیژن و احتمال بروز خطری جدی برای سرنشینان ناچار به بازگشت شد. سفینه آپول و-۱۳ روز ۱۷ آوریل در اقیانوس آرام فرود آمد به این ترتیب هیچ کدام نتوانستند در ماه کاری انجام دهند.

در ۳۱ ژانویه ۱۹۷۱ آپول و-۱۴ با سه سرنشین به نام‌های آلن شپارد، استوارت اروسا و ادگار میچل راهی فضا گردید. شپارد و میچل توسط مه نشین در ماه فرود آمده، طی دو راهپیمایی به مدت تقریبی ۹ ساعت بر سطح این کره به تحقیق پرداختند. پس از اتمام مأموریت و برداشتن ۴۴ کیلوگرم نمونه از خاک و سنگ، فضانوردان ماه را ترک گفته، به زمین برگشتند. آپول و-۱۴ با سه سرنشین خود روز ۹ فوریه در اقیانوس آرام فرود آمد.

آپول و-۱۵ نیز در ۲۶ ژوئیه ۱۹۷۱ با سه سرنشین به فضا پرتاب شد. در جریان این پرواز، اسکات و ایروین با مه نشین در ماه فرود آمدند و طی سه راهپیمایی جمعاً حدود بیست ساعت را بر روی ماه به تحقیق گذراندند.

این دو پس از برداشتن ۷۸ کیلوگرم از خاک ماه به درون مه نشین رفته، ماه را ترک گفتند. با اتصال مه‌نشین به سفینه اصلی فضانوردان و محموله به آپول و-۱۵ منتقل شده، مه نشین را رها کردند. هر سه فضانورد، سالم در اقیانوس آرام فرود آمدند.

در ۱۶ آوریل ۱۹۷۲ پرتاب آپول و-۱۶ توسط ناسا صورت گرفت. در مدار ماه دو تن از فضانوردان ناو به نام‌های جان یانگ و چارلز دوک از نفر سوم توماس ماتینگلی جدا و با مه نشین راهی سطح این کره شدند.

یانگ و دوک طی سه راهپیمایی در سطح ماه حدوداً ۲۰ ساعت خارج از سفینه فعالیت کردند که شامل ۲۷ کیلومتر رانندگی و انجام تحقیقات علمی در این کره بود. آنها قریب به ۱۰۰ کیلوگرم خاک ماه را با خود به زمین آوردند. آپول و-۱۶ با سه فضانورد خود روز ۲۷ آوریل در اقیانوس آرام فرود آمد.

آپول و-۱۷ در ۷ دسامبر ۱۹۷۲ با سه سرنشین به نام‌های یوجین سرنان، رونالد ایوانز و هاریسون اشمیت به فضا پرتاب و راهی مدار ماه شد. سرنان و اشمیت طی سه بار راهپیمایی، حدود ۲۰ ساعت به تحقیق در سطح ماه پرداختند، ۳۵ کیلومتر رانندگی کردند و ۱۱۰ کیلوگرم از خاک این کره را به زمین آوردند.

روز ۱۹ دسامبر ۱۹۷۲، مأموریت سفینه‌های آپولو در کره ماه، با فرود آپول و-۱۷ در آب‌های اقیانوس آرام پایان یافت. به این ترتیب طی ۶ مأموریت آپولو، ۱۲ انسان زمینی، بر ماه قدم گذاشتند.

مهنوردان از راست به چپ: دوک، یانگ، میچل، شپارد، ایروین، کنراد، بین، اسکات، آلدرین، آرمسترانگ، اشمیت و سرنان

انتهای پیام