به گزارش ایسنا، حسین میرزایی در همایش از مدارس نوین تا دانشگاه در ایران که امروز در پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برگزار شد، با اشاره به اینکه همایش فوق مختص پژوهشکده نیست و در سال ۹۵ بنا شد تا گروههای پژوهشی برنامههای پژوهشی خود را اعلام کنند، خاطر نشان کرد: از سال گذشته اعتقاد به این دارم که پژوهشکدهها بر ستون استاد و پژوهشگر نباشند، به این دلیل که در دانشگاه دانشجو وجود دارد، اما در پژوهشکدهها اساس کار را اعضای هیئت علمی انجام میدهند؛ بنابراین هر چه نشستهای تخصصی و برنامههای پژوهشی بهتر باشد، پیشرفت و خیر و برکت را به همراه خواهد داشت.
وی افزود: این همایش نیز میز تخصصی دکتر ماحوزی، دانشیار پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی است و در اردیبهشت و آذر ماه آینده نیز همایشهای دیگری برگزار میشود.
رئیس پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی در ادامه اظهار کرد: با مرور کتابهای حوزه تاریخ و دانشگاه به عددی برخوردم که آمار تعداد دانشآموزان در سال ۱۳۰۱ را نشان میداد، آن سال حدود ۴۵ هزار دانش آموز در مقاطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان تحصیل میکردند و تخمین جمعیت که حدود ۹ و نیم میلیون نفر بود. یعنی نیم درصد از جمعیت کل کشور دانشآموز بودند که این عدد در سال ۱۳۱۹ به ۲.۵ درصد میرسد.
میرزایی تصریح کرد: بنابراین میتوان گفت انتظارات ما از آموزش عالی بالا است و شتابزده هستیم. این در حالی است که واقعیت تاریخی و آموزشی ما چیز دیگری را نشان میدهد.
رئیس پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی سپس به وضعیت آموزشی در زمان تأسیس دارالفنون پرداخت و توضیح داد: در آن زمان تعداد مدارس و دانشآموزان اندک بود، البته ممکن است تاریخ اروپا هم همینطور باشد؛ اما به نظر میرسد آنچه در سابقه تاریخی خودمان میبینیم، نشان میدهد باید به وضعیت تاریخی خودمان توجه داشته باشیم و بر اساس آن قدم برداریم.
میرزایی با بیان اینکه این جامعه رنج دوران برده است، اظهار کرد: در حوزه آموزش عالی هم وضعیت به همین شکل است و اگر به اتفاقات این حوزه و اعداد و ارقام توجه کنیم، متوجه آن خواهیم شد که چه بودیم و در حال حاضر در چه نقطهای قرار داریم.
میرزایی در پایان گفت: دغدغه اصلی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی این است که در سمت و سوی مطالعات فرهنگی و اجتماعی و آموزش عالی و علم و فناوری حرکت کند.
انتهای پیام
نظرات