به گزارش ایسنا، در شهریور ۱۳۷۱ با حمله اشخاص ناشناس به رستوران «میکونوس» و قتل سران حزب دمکرات کردستان، دادگاه فدرال آلمان متأثر از جوسازی جریانات معاند جمهوری اسلامی، ایران را مجرم اصلی حادثه شناخت و به دنبال آن کاظم دارابی، تاجر و مهندس ایرانی را بازداشت کرد. بعد از سه سال و نیم فرایند دادرسی، کاظم دارابی به عنوان فراهم‌کننده شرایط ترور «میکونوس» به همراه چند تبعه لبنانی دیگر به حبس ابد محکوم شد. او سال ۸۶ بعد از تحمل ۱۰ سال حبس، مطابق قانون جرایم اتباع بیگانه آلمان از آن کشور اخراج و به ایران بازگشت.

کاظم دارابی، متهم دادگاه میکونوس در برنامه «شب روایت» که از شبکه چهار پخش شد، به بازخوانی پرونده میکونوس پرداخته است. او گفت: من اوایل انقلاب یک ایرانی در آلمان بودم که همسر و فرزند داشتم، دانشجو بودم و کار می‌کردم. آن زمان همه گروه‌ها خط و خطوط خود را مشخص می‌کردند. من هم به عنوان یک بچه مسلمان خودم را موظف می‌دانستم در همه سالگردهای انقلاب یا روز قدس و یا مراسم اینچنینی شرکت کنم. من به عنوان آدمی که این فعالیت‌های فرهنگی، سیاسی را انجام می‌دادم برای مأموران امنیتی آلمان شناخته شده بودم.

برای هیچکدام از اتهاماتی که به من زدند سندیتی در کار نبود

دارابی در تحلیل خود از ماجرای میکونوس گفت: من به عنوان آدمی که هیچ اطلاعاتی در مورد این عملیات نداشته‌ام و ندارم نمی‌توانم بگویم چه کسی این را انجام داده است. تنها ایرانی که در آن اتفاق دستگیر شد من بودم. ضد انقلاب خارج نشین که به عناوین مختلف دنبال ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی است، اپوزوسیون تمام اروپا را جمع کردند تا به هر وسیله‌ای شده در این محکمه اسمی از نظام جمهوری اسلامی ایران بیاورند. در حکم من نوشتند که من عضو سپاه قدس، عضو وزارت اطلاعات، عضو حزب الله لبنان و عضو انجمن اسلامی در اروپا هستم. چگونه ممکن است آدمی مثل من عضو این ۴ تشکیلات مهم باشد؟ تنها حرف راستشان این بود که من عضو اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان در اروپا بودم. برای هیچکدام از اتهاماتی که به من زدند سندی در کار نبود. یکی از وکلایم به من گفت این دادگاه‌ها سیاسی هستند و قاضی مجبور است تو را محکوم کند تا بتوانند ماجرا را به ایران ربط دهند.

هیچ تشکیلات و ارگان حکومتی در نوشتن این کتاب به ما کمک نکرد

وی در مورد کتاب مربوط به خاطراتش گفت: در این ۱۰ سالی که من و آقای کاظمی روی این کتاب کار می‌کردیم، هیچ تشکیلات و ارگان حکومتی در این مملکت نه به ما کمک کرد و نه گفتند این را بنویس و آن را ننویس.

دارابی با انتقاد از سکوت رسانه‌ای و حکومتی در مورد ماجرای خود گفت: من نمی دانم چرا آن زمان ماجرای من با سکوت در داخل کشور روبرو شد. اگر آن موقع محکم پای این قضیه ایستاده بودند، شرایط بهتر می‌شد. من ۵ سال در انفرادی بودم و در این مدت سعی کردم با کتاب خواندن و ورزش کردن خود را سرپا نگه دارم. البته سال اول خیلی به من سخت گذشت و وزن زیادی از دست دادم.

انتهای پیام