‌شیوا اکبری‌بیرگانی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه پروژه «ساخت حسگرزیستی برای شناسایی مرگ سلول»، به مطالعات غربال‌گری دارو و پیشبرد تحقیقات در این زمینه کمک می‌کند، اظهار کرد: این پروژه، فرآیند مرگ سلول را بررسی می‌کند و فاز اول، مربوط به ساخت حسگرزیستی پروتئینی است که توسط سیستم باکتریایی تولید شده و قابل استفاده برای مطالعات خارج سلولی است.

این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه به‌کارگیری حسگرزیستی مذکور، روشی است که سنجش مرگ سلول را قابل تشخیص می‌کند، ادامه داد: هدف اصلی این پروژه، مطالعات داخل سلولی و موجودات زنده است و خوشبختانه فاز اول و دوم آن تأیید شده است. در فاز دوم نیز حسگرزیستی را وارد سلول کرده و موفق شدیم که مرگ سلول را به کمک آن دنبال کنیم.

وی با بیان اینکه با اتکا به این پروژه، می‌توان زمان مرگ سلول را تشخیص داد، افزود: خوشبختانه از دیگر امکاناتی که این پروژه فراهم کرده، سیستم تصویربرداری است و باعث می‌شود که علاوه بر مراحل کمی، مراحل کیفی مرگ سلول نیز قابل تشخیص باشد؛ در واقع سلول در حال مرگ، سیگنالی از خود ساطع می‌کند که قابل تصویربرداری خواهد بود.

اکبری بیرگانی با اشاره به اینکه با این بیوسنسور می‌توان سیگنال مرگ سلول را دنبال کرد، تصریح کرد: هدف اصلی از این پروژه، غربالگری کاندیداهای دارویی ضدسرطان است؛ در واقع این داروها با القای مرگ به سلول سرطانی، به درمان منتج می‌شود. این در حالی است که درمان‌گران همیشه با تعدد ترکیبات کاندیدای دارویی مواجه هستند و برای اینکه میزان اثربخشی هر کدام از این ترکیبات روی سلول سرطانی مشخص شود، حداقل دو هفته کاری زمان لازم است.

عضو هیات‌علمی گروه علوم‌زیستی دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم‌پایه زنجان، افزود: با بهره‌گیری از این روش، امکان بررسی و غربال‌گری همزمان چندین ترکیب، با حساسیت بالا فراهم می‌شود و نتیجه نیز با روش تصویربرداری تأیید می‌شود؛ در واقع حسگرزیستی مذکور این امکان را فراهم می‌کند که اگر ترکیبی مرگ سلول را القا بکند، سیگنال نور حاصل از آن دریافت شود. همچنین امکان روش غربال‌گری در مقیاس بالا با تصویربرداری دنبال می‌شود و دیگر نیازی به سنجش‌های عددی نیست.

اکبری‌بیرگانی خاطرنشان کرد: فاز سوم پروژه نیز این است که حسگرزیستی به بدن موجود زنده وارد شود و قابلیت استفاده از آن برای ردیابی مرگ سلولی در بدن موجود زنده مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد. در صورت موفقیت‌آمیز بودن روش طراحی شده، درمان‌گران می‌توانند مرگ سلولی در بخش‌های مورد مطالعه از بدن را ردیابی کنند. چنین روندی می‌تواند به جد، تسهیل‌گر مانیتورینگ اثربخشی درمان توسط پزشک متخصص باشد.

انتهای پیام