به گزارش ایسنا، خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی در خصوص اینکه چرا ارتش ونزوئلا همچنان در پشت نیکولاس مادورو، رئیس جمهوری این کشور ایستاده است می‌نویسند: "روز پنج‌شنبه ژنرال‌های عالی رتبه ارتش ونزوئلا در مراسمی در مقابل سربازان کاملاً جدی حمایت تزلزل ناپذیر خود از نیکولاس مادورو را ابزار کردند. این نوع نشان دادن وفاداری شگفت انگیز نبود. مادورو که از نزدیکان هوگو چاوز رئیس جمهوری سوسیالیست درگذشته ونزوئلا است در سال ۲۰۱۳ رهبری دولت این کشور را به دست گرفت. او با وجود آنکه خودش تجربه‌ای نظامی ندارد توانسته با ارتقا دادن نیروهای وفادار به خود حمایت ارتش را به خود جلب کند. او به این وفاداران کنترل بخش‌های مهم اقتصاد ونزوئلا را داده و آنها را در سمت‌های مختلف و وزارت‌خانه‌ها منصوب کرده است.

این به این معنی است که مقامات ارشد ارتش ونزوئلا خود را مدیون مادورو می‌دانند و احتمالاً نسبت به از دست دادن جایگاه خود یا مجازات در صورت خیانت به وی واهمه دارند. با این حال به گفته چند افسر نظامی فعلی و سابق سربازان رده متوسط و پایین که در تأمین غذایی خانواده‌هایش مشکل دارند چندان در این وفاداری سهیم نیستند اما همچنان شانس جدای گروه چشمگیر از آنها و به رسمیت شناختن خوآن گوآیدو از سوی آنها ناچیز است.

خوزه آنتونی کولینا یک سروان سابق ارتش گفت: ما باید منتظر باشیم ببینم که در ۴۸ ساعت آینده چه اتفاقی می‌افتد. اگر سربازان رده متوسط و رده پایین مخالفتشان را در دو روز آینده با وضعیت اعلام نکنند می‌توان فرض کرد که آنها همچنان به رهبرانشان متعهد هستند. نیروهای مسلح معمولاً در مناقشات سیاسی نقش تعیین کننده‌ای دارند. هرچند که طبق قانون اساسی ونزوئلا که مورد حمایت چاوز بود آنها در خدمت هیچ شخص یا حزب سیاسی نیستند. ارتش ونزوئلا ۶۱ سال قبل از اینکه گوآیدو در مقابل انبوهی از حامیان خود به عنوان رئیس جمهوری موقت ونزوئلا خود را اعلام کند. اقدام به سرنگون کردن دیکتاتور مارکو پرز خیمنز کرد، کسی که در بحبوهه ناآرامی‌های آن زمان با هواپیما به جمهوری دومنیکن فرار کرد. هوگو چاوز در سال ۱۹۹۲ به عنوان یک فرمانده جوان ارتش ونزوئلا دست به یک کودتا زد و یک دهه بعد خودش نیز برای مدت کوتاهی از قدرت کنار گذاشته شد. گوآیدو ۳۵ ساله یک قانونگذار جوان است که باعث بخشیدن انرژی دوباره به مخالفان دولت ونزوئلا شده است. او استدلال کرده که سه بخش برای ایجاد دولت جدید اهمیت فراوان دارد؛ مردم، جامعه بین‌الملل و ارتش. او روز جمعه از حامیانش خواست متن یک قانون عفو را به اشتراک بگذارند که طبق آن اعضای ارتش که بازیابی دموکراسی در کشور با هر کسی که در نیروهای مسلح می‌شناسد همکاری کنند مورد عفو قرار خواهند گرفت.

او همچنین از سربازان ارتش خواست اجازه دهند کمک‌های انسان دوستانه که آمریکا قصد فرستادنش را دارد و خود او به عنوان رئیس جمهور خودخوانده مورد تأیید قرار گرفته وارد کشور شود. او در پیامی خطاب به ارتش گفت: در روزهای پیش رو شما با آزمون مهمی روبه رو هستید. اما ارتشی که گوآیدو خواهان حمایتش است خیلی با گذشته متفاوت است.

چاوز و اکنون مادورو اقدام به کمرنگ و مبهم کردن خطوط تفکیک میان سربازان، دولت و حزب سیاسی حاکم کرده‌اند در حالی که زمان این خطوط عیان بودند. در این محیط وضعیت طوری است که ایجاد شدن نوعی شکاف میان رهبران ارشد خیلی بعید می‌شود. هرچند که نشانه‌های شکاف در میان سربازان رده پایین‌تر وجود دارد.

در سال‌های اخیر صدها تن از این نظامیان به منظور یافتن فرصت‌های اقتصادی بهتر به خارج از ونزوئلا فرار کردند و ده‌ها نفر نیز به اتهام دسیسه چینی علیه دولت به زندان انداخته شده‌اند. روز دوشنبه گذشته گزارش شد که تعدادی کمی از نیروهای گارد ملی یک انبار سلاح را در یک یورش پیش از سحرگاه تصاحب کردند اما فوراً در هم شکسته شدند.

شاید عجیب باشد که تاکنون ارتش از پروتکل وضعیت اضطرای به نام "طرح زامورا" (plan Zamora)استفاده نکرده است. طرح زامورا در ناآرامی‌های سابق نیز مورد استفاده قرار گرفته و به نظامیان ونزوئلایی این اختیار را می‌دهد که تظاهرات دسته جمعی را کنترل و سرکوب کنند.

یک ژنرال سابق که نامش را فاش نکرد، گفت: این تصدیق این مساله است که زیردستان ناراضی از این فرمان‌ها تبعیت نخواهند کرد.

روسیو سانمیگوئل یک کارشناس نظامی مستقر در کاراکاس خاطرنشان کرد: که با وجود آنکه روز چهارشنبه درگیری‌های میان معترضان و نیروهای امنیتی در ونزوئلا به وقوع پیوست اما تظاهرات ده‌ها هزار نفری برای تماشای سخنرانی گوآیدو بدون تقابل اتفاق افتاد.

کولینا، سروان سابق ارتش گفت: با وجود آنکه تعداد زیادی از نظامیان رده پایین‌تر مثل تعداد بی‌شماری از ونزوئلایی‌ها گرسنگی می‌کشند از رهبری مؤثر برای به چالش کشیدن مافوق‌ها برخوردار نیستند و این بدان معنی است که آنها مجبور به حفظ وضعیت موجود شوند. چند رهبر سابق ارتش ونزوئلا که در ارتباط نزدیک با نظامیان فعال در ارتش هستند، گفتند: برای اینکه گوآیدو شانسی برای جلب حمایت بخشی از ارتش ونزوئلا داشته باشد مجبور است که تا مدتی به بسیج عمومی ادامه بدهد تا به افسران مردد ارتش که خیلی چیزها را برای از دست دادن خواهند داشت ثابت کند قولش برای عفو آنها صادقانه است و آنچه در ونزوئلا اتفاق می‌افتد، هنوز پایین نیافته است."

انتهای پیام