هر چی بود نهایتا به نفع بازی تاج و تخت تموم شد

تاریخ پنجم نوامبر برابر چهاردهم آبان ماه است. متوجه تاکید ایرانیان روی تاریخ سیزدهم آبان ماه نمی‌شوم. چرا تحریم‌ها را یک روز جلو می‌اندازید!

مقاله منتشره در اشپیگل آن لاین امروز حاکی از برخورد منفی قریب به اتفاق شخصیت‌ها و سازمان مختلف در سراسر جهان به این کمدی مسخره تاریخی بود. برای من جای بسی تأسف است که گروه اقلیتی از مردم کشورمان(که به دو دسته تقسیم میشوند: افراد جیره خوار و گروهی بی جیره و مواجب که اینها هواداری اشان ناشی از کوتاهی افق سیاسی اشان است.) شیفته این شخصیت و تیم جنایتکارش که منافعی جز پر کردن جیب شخصی اشان ندارند، شده اند. من می‌توانم به جرأت این ادعا را بکنم که هوادران وی جزیک گروه اقلیت ایرانی جیره خوار ، نتانیابو و شیخ های تنبل نفتی کسان دیگری نیستند. من روزنامه‌ها، مجلات و اخباربین المللی بسیار زیادی را رصد می کنم. واقعاً هوادران دیگری را برای وی نمی بینم. حاکمین منطقه ای و غیر منطقه ای که همیشه توسط ترامپ و تیم اش تحقیر و دوشیده می شوند و از ترس جنبش های عدالت طلبانه داخلی و مردم خود به رژیم فعلی آمریکایی پناه می‌برند و نتانیابو چاره دیگری ندارند. من حتی حساب این رژیم ها را با مردم های این کشورها جدا می بینم. من فقط این رژیم ها را که سرشان در یک آخور و توبره است عامل مصیبت ها مشکلات و سختی‌ها میبینم از همه بد تر این ایرانیان جیره خوار که آگاهانه قدم در راه دشمنی با مردم خودشان بر میدارند و منافع برادران و خواهران خود را به پشیزی می فروشند میبینم. من آرزومندم که سکان داران کشور با درایت و آگاهی کامل و به دور از هرگونه فساد و اختلاس قدم در راه منافع مردم و خود بردارند، تا این مشکلات هم به زودی و به خوبی حل شوند. زمستان به پایان می‌رسد و روسیاهی به ذغالدان. متشکرم مهسا ادیبی

جای تاسف است که در مترو تهران کتاب ترجمه شده ترامپ همراه تصویر او بفروش میرسد. درحالی که با ایران ستیزی که ترامپ علنی در همه جا بیان کرده نباید کتاب او بفروش میرسید. هرایرانی می بایست کتاب ترامپ را تحریم میکرد.

من نوشته‌ام را در دو بخش ارسال می دارم، چونکه امکان درج آن به لحاظ حجم بزرگ مقدور نمی باشد 1 ،سلام من هیچ گونه فشار های اقتصادی را بر دوش مردم نفی نکرده ام. من هیچ‌گاه اختلاس، فساد و رشوه خواری را تأیید نکرده ام. من حتی فشار های سیاسی بر علیه مردم و معترضینی که حرف حق می‌زنند را نفی نمی کنم. من وقتی اقدام‌های تروریستی داعش در مجلس و در مراسم رژه اهواز را دیدم در مرحله اول بسیار متأثر ولی همزمان متعجب و حیرت زده شدم. من در این وقایع باز بودن و غیر پلیسی بودن کشور را دیدم. فکر می‌کنید که این‌گونه اتفاقی می‌تواند در یکی از کشورهای اروپایی و یا آمریکایی بیفتد. هرگز. در آنجا آنچنان کنترل شدید است که حتی سر سوزنی نمیتواند بدون اجازه ماموران امنیتی کوچکترین تحرکی داشته باشد. علاوه بر این‌ها من شخصاً بر این باورم که داعش و گروه‌های مشابه به طور عمده به منظور مبارزه با ایران تاسیس شده اند.آنوقت ما باید ببینیم که علی‌رغم تمام این مشکلات یکی از امن ترین کشورهای جهان هستیم. ما نباید همه‌اش منفی بافی کنیم. آمریکا و تمام اقمارش شب و روز در تلاشند. که درگیری‌های قومی و مذهبی در ایران راه بیاندازند. این باید موجب افتخار ما باشد و باید بدانیم که این بخشی از فرهنگ ما است. هیچ‌گاه در کشور ما و هیچ‌وقت مردم ما ها به دلیل تفاوت‌های ملی و مذهبی به جان یکدیگر نیافتاده اند. آیا یادتان هست که بعد از فروپاشی یوگسلاوی اهالی آنجا در مرکز اروپای متمدن چه قتل عامی از یکدیگر نمودند. واقعاً من به عنوان یک انسان از خودم شرمم می‌آمد که همنوعان من به چنین جنایاتی قادر می باشند. ببینید در اسراییل عرب‌های شهروند (منظورم فلسطینی ها نیست) از حقوق برابر برخوردار نیستند. در امریکا هنوز رنگین پوستان از حقوق و امکانات بسیار محدودتری برخوردار هستند. امکان کشته شدن یک سیاهپوست بی‌گناه توسط پلیس ده‌ها برابر امکان کشته شدن یک سفیدپوست می باشد. همین امروزفیس بوک و بسیاری از رسانه‌های گروهی دیگری از انتشار تویترها و تبلیغات انتخاباتی ترامپ به دلایل محتوای نژادپرستانه آن‌ها خود داری کردند. من هم به خیلی چیز ها بسیار انتقاد دارم. من هم به بی‌عدالتی معترضم. و لی چشممان را به روی واقعیات نبندیم. به مسائل به طور سطحی نگاه نکنیم.

من نوشته‌ام را در سه بخش ارسال می دارم، چونکه امکان درج آن به لحاظ حجم بزرگ مقدور نمی باشد2 بسیاری از روشنفکران مخالف و معترض که کعبه آمال شان آمریکا و غرب است برایشان یک نقل قول از جان اف کندی از رئیس جمهوران پیشین امریکا می آورم. «این قدر نگویید که کشور من چه برایم کرده است. از خود بپرسید شما چه کاری برای کشورتان کرده اید.» د از زمان انقلاب تا به امروز کم و بیش تحریم بوده ایم. هشت سال تقریبا تمام دنیا در جبهه واحدی بر علیه ما می جنگیدند. هر سال یک میلیون به جمعیت کشور اضافه شده است. من مطمئن هستم که اکثریت ناراضیان و منتقدین به بی‌عدالتی ها، اختلاس، پارتی بازی‌ها و رشوه خواری ها معترضند.من علیرغم تمام این مشکلات بر این باورم که حتی با امکانات محدود و در شرایط تحریم هم می‌توان کارهای بسیار زیادی برای تقویت تولید داخلی، رفع بیکاری، و متعاقب آن کاهش جرم، فساد، فحشا و اعتیاد انجام داد. می‌دانم که این جوابیه با این حجم چاپ نخواهد شد. ولی من هم دلم پر است برای گفتن بسیاری چیزها. من یک مثال میگویم از اقدامات اشتباه دولت داران و مسئولین. شما با محدود کردن اینترنت هیچ خدمتی به مردم نمی کنید. آیا میدانید که یوتوب یکی از بزرگترین امکانات انتقال علم و دانش در دنیاست. بسیاری از دانشگاه‌های تراز اول دنیا در این پلاتفرم کلاسهای درسی رایگان دارند. چرا باید مردم از آن محروم شوند؟ اگر این نوشته هایم را فاقد ضرر میدانید، چاپ کنید. به شعور مردم اعتماد کنید. اصلاً چه کسی این حق را به شما داده که خود را مسئول رفتار و تربیت مردم بدانید.

کشوری مانند آلمان که تقریبا بزرگترین غول صنعتی دنیا می باشد، صنعت و رشد آن بر پایه کارگاه های تولیدی و ابداعی کوچک تا متوسط بنیان شده است. همین کارگاه ها می‌توانند تولیدات و نیاز های بومی را رفع کنند. تاسیس شرکت های کوچک ومتوسط فناوری باعث رشد سریع صنعت، رفع بیکاری و اشتغالزایی می گردد. اصلاً این مسأله با حساب جور در نمی‌آید که نیاز های داخلی (کالای مصرفی و یا ضروری) ما را کارگران چینی که دستمزد بیشتری از کارگر ایرانی دارند با طی چند هزار کیلومتر تا به مقصد، ارزانتر از تولید داخلی می باشد. من این را باور نمیکنم. ما باید دست به کار شویم و از خودمان شروع کنیم. آنوقت قطعاً کسی بی تنبان نخواهد ماند. دولت و بقیه مسئولین نیروی عمده خود روی به استادیوم رفتن خانمها معطوف کرده اند. این را من هدر دادن نیرو در این شرایط حساس و بحرانی میدانم. کسانی که هم و غمشان چنین مسائلی است، عملاً در پیشبرد کار مردم کارشکنی می‌کنند و خودشان هیچگونه مشکلات اقتصادی و کمبودی ندارند. اینگونه اقدامات است که باعث دلسردی مردم می شود. لطفاً توجه‌ها را متوجه مشکلات و مسئل اساسی کشور بنمایید. متشکرم مهسا ادیبی