و از سوی دیگر نقش و نگارهای ظریف و منحصر به فرد دارد تا آنجا که نه تنها خانه‌ها و اماکن عمومی میبد با این فرش مفروش شده بلکه مسجد ریاست جمهوری که محل نماز خواندن بسیاری از مهمانان رسمی  و هیات‌های خارجی بوده نیز با این فرش پوشیده شده؛ تمام اینها باعث شده نه تنها در میان میبدیها بلکه به عنوان یکی از کهن‌ترین صنایع دستی استان یزد در میان مردمان استانهای دیگر شهره بشود؛ زیلویی که تا همین چند مدت پیش از یادها رفته بود و کارگاه‌های زیلو بافی تعطیل شده بود دوباره احیا شده و به حالا می‌خواهند آن را ثبت جهانی کنند تا برندی شود برای معرفی میبد و صنایع دستی ارزشمندش.

علیرضا ابوالحسنی، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی فرماندار میبد با اشاره به حضور ارزیابان یونسکو در میبد طی روزهای پنجم و ششم آبان ماه، ابراز امیدواری کرد که نتیجه این بررسی که می‌تواند ثبت جهانی زیلوی میبد باشد تا 2.5 ماه دیگر اعلام شود.

وی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا خاطرنشان کرده، زیلوی میبد دارای نفش و نگاره‌های خاصی است که در هیچ کجای کشور به این چنین ظرافت و حساسیتی بافته نمی‌شود؛ امیدواریم با همکاری همه مردم و مسئولان، میبد به عنوان شهر جهانی زیلو، انتخاب و معرفی شود.

ابوالحسنی افزود: هرچند زیلوی میبد در مقطعی به فراموشی سپرده شده بود ولی چندسالی است که به همت مسئولان شهرستان  احیا و فعال شده و قرار است در روزهای پنجم و ششم آبان ماه در دستور کار ارزیابان یونسکو قرار گیرد. ارزیابان یونسکو با حضور در شهرستان میبد و جمع‌آوری و ارزیابی  مستندات، نتیجه بررسی خود را تا 2.5 ماه دیگر اعلام خواهند کرد.

معاون فرماندار میبد در مورد ثبت جهانی زیلو ابراز خرسندی کرد و گفت: روند ثبت جهانی زیلو، یک روند رو به رشد ارزیابی می‌شود چرا که هر اقدامی که زیلوی میبد را به ثبت جهانی برساند، انجام شده و با شعار «همه با هم، میبد را جهانی می‌کنیم» برای تحقق این ثبت جهانی در تلاش و تکاپو هستیم.

پیش از این ویدا توحدی، مشاور معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی کشور در سفری یک روزه در شهرستان میبد گفته بود: شهرستان میبد از دو سال پیش به عنوان شهر ملی زیلو ثبت شده اما پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های موجود در این شهرستان موجب شد تا مجاب به معرفی این شهر به عنوان «شهرجهانی زیلو» به یونسکو شویم.

مشاور معاون صنایع دستی عنوان کرده، با توجه به شاخص‌های بین‌المللی، بافت و کیفیت خوب زیلوی میبد، قدمت آن، نقش و طراحی بسیار خوب آن در رتبه‌ی بالایی بسر می‌برد و از طرفی مصرف آن در مساجد، اماکن مذهبی، منازل، رستوران‌ها و مناطق بوم گردی می تواند این هنر صنعت را مورد وثوق ارزیابان بین‌المللی دهد.

توحدی با بیان این که بخشی از معیشت مردم این منطقه به زیلو و بافت آن گره خورده است، ابراز امیدواری کرد که به زودی این  هنر صنعت ارزشمند به نام شهرستان میبد در یونسکو به ثبت رسد.

 رسول مشتاقیان، رییس اداره میراث فرهنگی شهرستان میبد نیز  از صنعت زیلوبافی به عنوان شاخص‌ترین صنایع دستی میبد نام برده و گفته، زیلوبافی نشانه ساده‌زیستی مردمان روستایی در مناطق گرم و کویری است که از زیبایی‌های خاص خود برخوردار است. این دست‌بافته از نقوش ساده بهره گرفته تا به عنوان مناسب‌ترین زیرانداز در مساجد و مکان‌های زیارتی استفاده شود.

مشتاقیان، خواستگاه زیلوبافی را اولین بار شهرستان میبد و محله «بشنیغان» معرفی کرد و گفت: قدیمی‌ترین زیلویی که درحال حاضر در ایران موجود است، قطعه‌ای مربوط به سال 808 هجری قمری است که در موزه‌ی زیلوی میبد نگهداری می‌شود.

وی با اشاره به ثبت ملی زیلو و ثبت جغرافیایی آن تاکنون، تاکید کرده، البته به علت دستباف بودن و سازگاری با محیط زیست و کیفیت برتر این بافته‌ی دست بشر، زمینه‌های ثبت جهانی آن نیز مهیا شده و پرونده ثبت جهانی آن آماده و ارسال شده است.

این مسئول، میبد را از برترین شهرهای بخش صنعت زیلو معرفی کرد و گفت: درحال حاضر بالغ بر 200 نفر در این شهرستان مشغول به بافت زیلو هستند که از این طریق امرار معاش و کسب درآمد می‌کنند.

میبد با مساحت 845 کیلومتر مربع از شرق و شمال به شهرستان اردکان، از جنوب و غرب شهرستان صدوق (به مرکزیت اشکذر) در استان یزد محدود می‌شود.

انتهای پیام