فاطمه و علیرضا زوج جوانی هستند که از نعمت بینایی محرومند؛ با این حال، یکدیگر را پسندیده‌اند، با هم ازدواج کرده‌اند و حالا چند سالی است که در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند. آنها از زندگی‌شان راضی‌اند؛ این را می‌توان از همین جملۀ علیرضا فهمید که می‌گوید هر صبح هنگام خداحافظی و قبل از خروج از خانه حتماً باید یکدیگر را ببوسند.