به گزارش ایسنا، روزنامه نیویورک تایمز در یادداشتی از میشل گلدبرگ با عنوان "ترامپ به دیکتاتورها چراغ سبز نشان می‌دهد"، می‌آورد: «در حالیکه محمد بن سلمان با برداشتن ممنوعیت رانندگی برای زنان ستایش جهانی را به دست آورد اما از طرف دیگر فعالان حقوق زنان را زندانی کرد. عربستان به کانال تلویزیونی AMC اجازه داد تا نخستین سینمای این کشور را باز کند اما خبرنگاران را سرکوب کرد. عربستان ائتلافی را تشکیل داد و به یمن حمله کرد و هنوز هم رهبری آن را برعهده دارد؛ کمپینی که شامل بمباران مواضع غیرنظامیان، قحطی گسترده، شکنجه و تجاوز می‌شود.

ولیعهد عربستان ممکن است در رویارویی با تجارت یک بردارنده موانع باشد، از استارت‌آپ‌ها استفاده کند و در اندیشکده‌ها، تجارت رسانه و کمپانی‌های فناوری چون "اوبر" سرمایه گذاری کند اما در عین حال، یک قلدر مستبد است که به واسطه بی احترامی ترامپ به حقوق بشر در سیاست خارجی آمریکا، جسور شده است.

در سپتامبر 2017، جمال خاشقجی، روزنامه نگار برجسته سعودی که در تبعید به سر می‌برد، در ستونی در واشنگتن پست نوشت: عربستان سعودی همیشه اینقدر سرکوبگر نبوده. اما حالا دیگر غیر قابل تحمل است.

با این مطلب، گمان می‌رفت که او را به قتل برسانند. سه شنبه هفته قبل، زمانی که به کنسولگری عربستان در استانبول رفته بود تا اسناد مربوط به طلاقش را ارائه و بار دیگر ازدواج کند، دیگر دیده نشد. دولت آنکارا مدعی است که او را در داخل کنسولگری به قتل رسانده‌اند.

سارا مارگون، مدیر دیده‌بان حقوق بشر به من گفته: اگر گزارش‌ها درباره قتل خاشقجی درست باشد، واقعا بی‌شرمانه و عجیب و غریب است. عربستان مردم را قبلا هم کشته و مخالفان و وبلاگ‌نویسان را به زندان انداخته اما این بار وضع کاملا فرق می‌کند.

جای تعجب ندارد که دولت عربستان فکر کند از این مساله هم جان سالم به در می‌برد. آمریکا روابط استراتژیک نزدیک خود با عربستان را با وجود سوابق شرم‌آور حقوق بشری این کشور حفظ کرده و حمایت ضمنی آمریکا برای جنگ در یمن در دوران باراک اوباما، رئیس جمهوری سابق آمریکا آغا شد اما هرگز یک رئیس جمهور آمریکا به قدر ترامپ اینقدر مشتاقانه حامی عربستان نبوده است.

مطمئنا، او عربستان را تنها متحد علیه ایران می‌بیند. اما قضیه بیشتر از اینهاست: به نظر می‌رسد که ترامپ در حقیقت یک نمونه واقعی برای نمایش پر طمطراق دزدسالاری رهبران این کشور است. و دامادش جارد کوشنر و محمد بن سلمان یک روح در دو بدن هستند؛ هر دو ثروتمندانی هستند که تصمیم گیری‌های دگرگون کننده جهان باید قدردان پارتی‌بازی‌های بی حدشان باشد.

تامارا کافمن ویتس که در دوران باراک اوباما به عنوان معاون دستیار وزیر امور خارجه در امور شرق نزدیک فعالیت داشت، در حال نگارش کتابی درباره روابط پیچیده آمریکا با متحدان مستبد است. او به من گفته چون پادشاهی عربستان روابط نزدیک با خانواده ترامپ را قوت بخشیده، آنها فکر نمی‌کنند که لازم باشد خیلی نگران اموری باشند که از واشنگتن یا آمریکا بیرون می‌آید.

بعلاوه، ترامپ کاملا این مساله را مشخص کرده که آمریکا دیگر وانمود نمی‌کند که برای ارزش‌های لیبرال جهانی به پا می‌خیزد. مارگون از دیده‌بان حقوق بشر می‌گوید: دولت ترامپ به تمامی این دولت‌ها (مستبد) می‌گوید "نگران نباشید. همه چیز خوب است. هر کاری که لازم است انجام دهید."

در سراسر جهان اجتناب از رفتارهای خشونت آمیز رو به کاهش است. درست چند روز قبل، رئیس اینترپل در چین بازداشت شد و ویکتوریا مارینووا، خبرنگار بلغار نیز پس از تجاوز به قتل رسید. برنامه‌های تلویزیونی او درباره تحقیقات از تجار و سیاستمداران قدرتمند بود.

ویتس ادامه می‌دهد: آنهایی که بیش از همه به پشتیبانی قوانین حقوق بشر بین‌المللی نیاز دارند، مخالفان، خبرنگاران و فعالان جامعه مدنی هستند و این افراد در معرض خطری هستند که قبلا با علم به توجه جهانی برای دولت‌های بزرگ فعالیت می‌کردند اما الان چنین حمایتی برای آنها وجود ندارد.

روز سه شنبه، سناتور برنی سندرز از ورمونت قرار بود سخنرانی را درباره "محور جدید طرفداری از استبداد" که در جهان در حال گسترش است، انجام دهد؛ پدیده‌ای که از جانب ترامپ ایجاد شده و او آن را تسریع می‌بخشد. با سندرز که روز دوشنبه حرف می‌زدم، او قتل خاشقجی را به ترور فراری‌های روس به انگلیس تشبیه کرد و گفت: بر این باوریم که چنین مساله‌ای بدون حمایت ترامپ و کوشنر از دولت مستبد عربستان اتفاق نمی‌افتد.

اوایل سال جاری میلادی، سندرز با مایک لی، سناتور جمهوری خواه یوتا برای ارائه قطعنامه‌ای در راستای پایان بخشیدن به حمایت آمریکا از جنگ عربستان در یمن تیمی تشکیل داد. اما این پیشنهاد با 55 رای مخالف در مقابل 44 رای موافق شکست خورد، چون بسیاری از جمهوری خواهان مخالف آن رای دادند. در پی ناپدید شدن خاشقجی، سندرز بار دیگر این پیشنهاد را مطرح می‌کند. این در صورتی تصویب می‌شود که چیزی به نام ارزش‌های دموکراتیک در حزب جمهوری خواه باقی مانده باشد. البته نمی‌توان رویش حساب کرد!

انتهای پیام