به گزارش ایسنا، محمود شارع پور در سومین نشست علمی تخصصی بررسی مسائل آب در مازندران که از سوی کارگروه فرهنگی اجتماعی اتاق فکر توسعه و تعالی استان در سالن همایش آب منطقه ای استان برگزار شد با بیان اینکه انتقال آب خزر بسیار آسیب زننده است، تصریح کرد: در این صورت فساد مالی اتفاق می‌افتد و از آنجایی که در کشور ما دستگاه‌های کنترل ضعیف عمل می کنند و شرم گناه پایین آمده، فساد مالی بالا می رود. 

عضو هئیت علمی دانشگاه مازندران گفت مدیریت تقاضای آب و بازیافت آن باید در دستور کار قرار بگیرد به طوری که در برخی کشورها آب 17بار بازیافت می شود اما در ایران این کار را هنوز انجام نداده ایم. 

شارع پور با اشاره به این که سیاست های رشد جمعیت و  مدیریت عرضه آب در حال حاضر بسیار حائز اهمیت است، خاطرنشان کرد: مدیریت آب باران، احیای ساختارهای سنتی مدیریت آب، ترمیم شبکه های آب موجود و در نهایت طرح انتقال آب به عنوان آخرین راه حل در جبران خشکی ها مطرح می شود؛ طرح‌های انتقال آب زمانی توجیه دارد که سایر راه ها را امتحان کرده باشیم. 

وی با بیان اینکه ان جی اوهای مازندران در حوزه آب بسیار فعال هستند، به ابعاد اجتماعی طرح های انتقال آب بین حوضه‌ای، اشاره و اظهار کرد: مسائل اجتماعی آب بسیار بیشتر از دیدگاه مردم و ادارات نسبت به واقعیت وضعیت آن در جامعه دارای اهمیت است. وقتی مردم می‌بینند که آب به کشورهای دیگر صادر می شود، تمکین نکرده و می گویند چطور آب نداریم ولی صادرات آن را انجام می دهیم. گفتن این موضوع به مردم به صورت شفاف که چقدر آب برای خوردن داریم ممکن است موثر باشد و البته ممکن است معکوس عمل کرده و به دلیل نبود اعتماد منجر به احتکار  آب شود. 

عضو کارگروه فرهنگی اجتماعی اتاق فکر توسعه مازندران با اشاره به برخی از عوامل موثر بر رشد تقاضای آب در ایران، خاطرنشان کرد: رشد جمعیت، رشد کشاورزی و افزایش تولید از عوامل افزایش تقاضای آب در مازندران است. 

وی با تاکید بر اینکه کشت گندم مقصر اصلی مصرف آب نیست، تأکید کرد: کشاورزان به دلیل فقر به سمت تولید محصولات درآمدزای کشاورزی مانند سبزی و صیفی‌جات می روند. 

شارع پور، رشد صنایع، توسعه صنعتی، افزایش شهر نشینی و دادن مجوزها برای شهرسازی را از عوامل مهم در افزایش مصرف آب عنوان کرد و افزود: اقدام نکردن به سدسازی و اتصال آب بین حوضه‌ای کاهش مصرف آب را در پی دارد. در موضوع انتقال آب بین حوضه‌ای، بین مناطق دریافت کننده و انتقال دهنده آن درگیری‌هایی می‌شود که عواقب و پیامدهای اجتماعی آن نقش کاتالیزور را برای بروز این کشمکش‌ها ایفا می کنند. 

انتهای پیام