به گزارش ایسنا، دکتر سید کمال خرازی، رئیس شورای راهبردی روابط خارجی که در آلمان به سر می‌برد، در محل اقامتگاه سفیر جمهوری اسلامی ایران در برلین، با فیلس آنن، وزیر مشاور امور خارجی وزارت خارجه آلمان دیدار و گفت‌وگو کرد.

در این ملاقات که مدیرکل سیاسی وزارت امور خارجه نیز حضور داشت، مسائل مختلف منطقه‌ای و روابط دوجانبه از جمله موضوعات مربوط به سوریه و یمن، برجام و حمایت اروپا از این توافق هسته‌ای، فشارهای آمریکا به اروپا در مسائل مختلف و همچنین روابط دوجانبه بحث و بررسی شد.

طرف آلمانی در این ملاقات از موضع‌گیری منطقی جمهوری اسلامی ایران پس از خروج آمریکا از برجام قدردانی کرد و اظهار داشت: کشورهای اروپایی مصمم هستند با همه مشکلاتی که وجود دارد، از این توافق حمایت کنند.

فیلس آنن اظهار داشت: دو مسئله، یکی فروش نفت ایران و دیگری، انتقال پول و سرمایه‌گذاری شرکت‌های کوچک و متوسط در ایران، در اولویت کار با ایران قرار گرفته و خوشبختانه پشتوانه اقدامات حمایتی اروپا از برجام، قطعنامه شورای امنیت است که از نظر حقوقی نیز دست اروپا را باز گذاشته است.

وی در ادامه اظهار داشت: همه کشورها باید در حمایت از برجام همکاری کنند و همان طور که اروپا به‌طور متحد از این توافق حمایت می‌کند، دیگر کشورهای مؤثر، به‌ویژه کشورهای خریدار نفت ایران هم باید به همکاری خود با ایران، ادامه دهند.

دکتر خرازی نیز در این ملاقات اشاره کرد که هدف آمریکا ایجاد تنش و درگیری در منطقه است و اثرات منفی این هدف، می‌تواند به اروپا نیز منتقل شود.

وی تصریح کرد: حمایت اروپا از برجام علاوه بر اینکه از یک توافق مهم بین‌المللی پشتیبانی می‌کند، کمکی به مسئله امنیت منطقه نیز محسوب می‌شود.

خرازی افزود: اگر اروپا در خصوص برجام در مقابل آمریکا کوتاه بیاید، فشارهای بیشتری را از سوی آن کشور در سایر مسائل متحمل خواهد شد.

رئیس شورای راهبردی روابط خارجی گفت: آنچه مهم است، تبدیل اراده سیاسی اروپا در حمایت از برجام به اقدامات عملی در راستای اجرای برجام است، به‌طوری که منافع ایران از برجام تأمین شود، در غیر این صورت، چه دلیلی وجود دارد که ایران در برجام باقی بماند.

وی تصریح کرد: ما بر اساس متن برجام این حق را داریم که در برابر نقض عهد دیگران، به‌خصوص اینک که آمریکا از این توافق هسته‌ای خارج شده است، به‌طور کامل یا بخشی از اجرای تعهدات خود را متوقف کنیم، ولی به اروپا این فرصت را داده‌ایم تا ببینیم اروپا چگونه می‌خواهد اراده خود را به عمل ترجمه کند.

انتهای پیام