اما ماجرای تازه این است که از آنجا که نگهداری کودکان در زندان فدرال ممنوع است، آنها را از والدینشان جدا و به مرکزی برای نگهداری از اطفال در دفتر اسکان پناهندگان منتقل می‌کنند.
سخنگوی وزارت امنیت داخلی آمریکا، هفته گذشته اعلام کرده است بین ۱۹ آپریل تا ۳۱ می، ۱۹۹۵ کودک زیر سن قانونی از ۱۹۴۰ نفر بزرگسال همراه آنها، در مرز جنوبی آمریکا، جدا شده‌اند. این در حالی است که وکلای این مهاجران اعلام کرده‌اند حداقل از ابتدای جولای ۲۰۱۷ تا به حال، این رقم بارها بیشتر از این بوده است.
چه اتفاقی برای بچه‌ها می‌افتد؟
بعد از جدا شدن از والدین، کودکانی که بعضی از آنها تنها ۱۸ ماه سن دارند، تحت عنوان «کودکان بیگانه بی‌سرپرست» قرار می‌گیرند. این عنوان اصالتا برای رسیدگی به وضعیت کودکانی که بدون همراه و به طور خودخواسته به مرز آمریکا می‌رسند ایجاد شده بود. این کودکان ظرف ۷۲ ساعت پس از بازداشت توسط عوامل پلیس مرزی، به دفتر اسکان پناهندگان تحویل می‌شوند. بعد از آن، هفته‌ها و ماه‌ها در مراکز نگهداری دولتی صبر می‌کنند تا خویشاوند یا حمایت‌گری برای نگهداری از آنها در مدتی که پرونده پناهندگی والدینشان بررسی می‌شود، پیدا شود.
گزارشگرانی که این مراکز را دیده‌اند، می‌گویند صدها کودک در قفس‌هایی با کف بتنی و جدا از خانواده‌هایشان نگهداری می‌شوند. یک وکیل مهاجرت در بازدید خود نوجوانی را دیده که در مراقبت از کودک بسیار کوچک غریبه‌ای به دیگران کمک می‌کند. این نوجوان به بقیه یاد می‌داده چه‌طور پوشک یک بچه را عوض کنند.
در این پناهگاه‌ها به بچه‌ها اسباب‌بازی و کتاب داده می‌شود اما «کالین کرفت» رئیس آکادمی متخصصان اطفال آمریکا که از یک پناهگاه بازدید کرده، وضعیت بچه‌ها را پریشان توصیف کرده است.
او بعد از بازدیدش نوشته است: «جداکردن بچه‌ها از والدینشان بر خلاف همه چیزهایی است که ما به عنوان متخصص اطفال برای حفظ و بهبود سلامت کودکان توصیه می‌کنیم. در حقیقت تجربیات پرتنشی مانند جدا افتادن خانواده می‌تواند آسیب‌های غیرقابل بهبودی را در کودکان ایجاد کند؛ از جمله آشفتن ساختار مغزی کودک و تاثیر بر سلامت او در کوتاه‌مدت و بلندمدت.»
آیا بچه‌ها دوباره به خانوده‌هایشان می‌پیوندند؟
وکلا و گروه‌های حقوقی مهاجران می‌گویند هیچ سیستم مشخصی برای رساندن دوباره بچه‌ها به خانواده‌هایشان وجود ندارد. در یک مورد، وکلای تگزاس گفته‌اند به آنها شماره تلفنی برای کمک به والدین در پیدا کردن بچه‌هایشان داده شده است اما این شماره در واقع شماره یکی از قسمت‌های اجرایی اداره مهاجرت بوده است.
وکلای بچه‌ها گفته‌اند نمی‌توانند خانواده‌ها را پیدا کنند و از آنها اطلاعاتی درباره دلایل گریز از وطنشان بپرسند؛ دلایلی که وکلا به آنها در جریان پرونده نیاز دارند. همچنین اگر والدین از آمریکا اخراج شوند، نمی‌توانند مطمئن باشند کودکانشان هم همراه آنها اخراج خواهند شد.
پیش از این چه اتفاقی برای خانواده‌ها می‌افتاده است؟
در سال ۲۰۱۴، وقتی جمعیت زیادی از خانواده‌ها و کودکان بدون همراه از قاره آمریکای مرکزی به مرز ایالات متحده رسیدند، دولت «باراک اوباما» همه آنها را با هم بازداشت کرد. این رفتار به شدت مورد انتقاد قرار گرفت و دادگاه فدرال در سال ۲۰۱۵ دولت را از بازداشت خانواده‌ها برای چندین ماه بدون دلایل مشخص منع کرد. از آن پس، خانواده‌ها در مدتی که منتظر رسیدن نوبت دادگاه و بررسی پرونده مهاجرتشان بودند آزاد می‌شدند اما بسیاری از آنها هرگز برای حضور در جلسه رسیدگی باز نمی‌گشتند. این برنامه را دولت ترامپ سیاست «بگیر و رها کن» نامید و به شدت مورد سرزنش قرار داد.
آیا دولت ترامپ مقررات خود را تغییر خواهد داد؟
دونالد ترامپ بارها اعمال این سیاست «بسیار سرزنش‌شده» را به گردن دموکرات‌ها انداخته؛ این در حالیست که بسیاری از مقامات رسمی دولت او به طور علنی از این سیاست دفاع کرده‌اند.
دادستان کل آمریکا گفته جداکردن خانواده‌ها برای جلوگیری از عبور غیرقانونی مهاجران از مرز ضروری است. همچنین «جان کلی» رئیس ستاد ترامپ در مصاحبه‌ای از این رفتار دفاع کرده است.
اما «ملانیا ترامپ»، در یک حرکت نادر سیاسی گفته است از دیدن بچه‌هایی که از خانواده‌هایشان جدا می‌شوند بیزار است. همسر دونالد ترامپ همچنین در پاسخ به ادعای شوهرش مبنی بر مقصربودن دموکرات‌ها، «هر دو جناح» را مسئول موقعیت فعلی دانسته است.
حالا دولت تحت فشارهای شدیدی از سمت قانون‌گذاران هر دو جناح، گروه‌های حقوق بشری، رهبران مذهبی و وکلای مهاجرت قرار گرفته تا سیاست جدا کردن خانواده‌ها را متوقف کند.
همچنین «لارا بوش» همسر رئیس‌جمهوری اسبق آمریکا جرج دبلیو بوش، در یادداشتی در روزنامه واشنگتن پست، سیاست فعلی با «تحمل صفر» را «وحشیانه و غیراخلاقی» نامید. او نوشته است: «این تصاویر به طرز ترسناکی یادآور اردوگاه نگهداری اجباری شهروندان ژاپنی‌الاصل آمریکا در جنگ جهانی دوم هستند؛ چیزی که اکنون بخش شرم‌آوری از تاریخ آمریکا محسوب می‌شود.»
منبع: گاردین
ایسنا - ترجمه از پگاه پزشکی
انتهای پیام
نظرات