ایرج ندیمی در گفتوگو با ایسنا در ارتباط با پیامکهای تهدیدآمیز ارسال شده به نمایندگان مجلس، اظهار کرد: نمیتوانیم بگوییم که مردم با نمایندگان خود ارتباط نداشته باشند و نمیتوانیم راههای ارتباط آنها را مشخص کنیم؛ عدهای میخواهند پیامک بدهند، عدهای میخواهند تماس تلفنی بگیرند و عدهای حضورا با نماینده خود صحبت میکنند.
وی ادامه داد: در این میان باید در نظر گرفت که وقتی درباره یک موضوع پیامکهای زیادی به یک نماینده ارسال میشود آیا از تمام نقاط کشور این پیامک فرستاده شده یا از یک نقطه خاص. درست است که بیشترین حق را مردم حوزه انتخابیه دارند اما مردم سایر نقاط کشور هم میتوانند با نماینده خود ارتباط بگیرند.
ندیمی سپس گفت: اگر پیامکها از حوزه انتخابیه دریافت شوند امری عادی است اما اگر از یک مرکز دیگر باشد محل تامل است. در عین حال که نماینده، نماینده تمام ملت است ما میدانیم که بیشترین ارتباطش با مردم حوزه انتخابیهاش است در واقع زمانی میتوانیم به چرایی ارسال پیامکها به نمایندگان شک کنیم که به جای آنکه از سوی محل انتخابیه خود باشد یا از سراسر کشور دریافت شود، به صورت نقطهای از یک محل خاص به آنها رسیده است.
این نماینده سابق مجلس گفت: نوع لحن پیامکها هم جای تامل است، میتواند توجیهی باشد، میتواند تهدید باشد و یا به صورت انتقاد و پیشنهاد مطرح شود. به طور طبیعی توقع این است که مردم با نماینده به صورت تهدید صحبت نکنند بلکه این ارتباط باید به زبان روشنگری و ارسال مدارکی که دور از دید نماینده مانده، باشد.
وی ادامه داد: ارتباط مردم با نمایندگان باید به صورت خودجوش باشد، نوع ساماندهی شده این ارتباطات منفعتهای گروهی و جناحی در پس خود دارد. باید ببینیم که این ارتباطات خودجوش است و یا سازمان یافته، اگر سازمان یافته باشد نوع برخورد با آنها باید متفاوت از مردم عادی باشد.
این نماینده سابق مجلس در پایان گفت: اصل ارتباط با نماینده را در عصر ارتباطات باید به فال نیک گرفت اما باید به نوع، محتوا و خروجی این ارتباطات توجه کرد. نمایندگان در دوران مختلف همواره تلاش میکردند تا مردم به آنها نظر بدهند اما این ارتباطات هرگز با لحن تهدیدات اخیر نبوده است.
انتهای پیام
نظرات